New York'taki bir okulda öğrenci kayıpları ve göçmenlerin gelişiyle alevlenen yer kapma savaşı
Manhattan'ın Yukarı Batı Yakası'nda yer alan ve iki programa ev sahipliği yapan popüler bir New York City okul binası, son haftalarda uzay konusunda şiddetli bir çatışmanın ortasında kaldı son on yılda paylaştık.
Bu, New York City'nin yakın tarihindeki en büyük iki demografik değişime neden olan olayları yansıtan bir mücadele: Kovid-19 salgını ve güney sınırından gelen göçmen akını.
Binanın sakinlerinden biri olan Devlet Okulu 145, yeni gelenlerin akını nedeniyle 120'den fazla yeni öğrenciyi ağırladı. Eğitim Bakanlığı, kayıt sayısında azalma görülen diğer Batı Hazırlık Akademisi'nin, büyüyen komşusuna yer açmak için ayrı ama eskimiş bir binaya taşınmasını önerdi.
Çatışma, New York ve diğer büyük ABD şehirlerindeki daha geniş fay hatlarını öne çıkarıyor. Ülkedeki devlet okulları salgının başlangıcından bu yana 1,2 milyondan fazla öğrenciyi kaybetti ve bunun sonucunda önemli bütçe kesintileriyle karşı karşıya kaldı. Yoksul ailelerin çok olduğu kentsel alanlar en çok etkilenenler oldu. 2031 yılına gelindiğinde, büyük ölçüde azalan doğum oranlarına bağlı olarak ülke çapında kayıt sayısında 2,5 milyon daha düşüş yaşanabilir.
Öte yandan, New York ve başka yerlerdeki yeni göçmen ailelerin akını, bu akından faydalanabilecek durumda olan okullardaki kayıpların bir kısmının telafi edilmesine yardımcı oluyor. Ancak bazı alanlarda kaynakların ve alanın nasıl kullanıldığına ilişkin soruları gündeme getirdi ve toplulukların farklı yollara gitmesine yol açabilir.
PS 145 ile West Prep Academy'yi ayırma planı, değişimin ne kadar acı verici olabileceğinin altını çizdi. Bir okul binası, dolaplar ve sınıflardan oluşan bir koleksiyondan daha fazlasıdır. Çoğu zaman bir mahallenin kalbi, çocukların ve eğitimcilerin bulunduğu bir köyün dayanağıdır.
Okullar Şansölyesi David C. Banks Perşembe günü düzenlediği basın toplantısında “Her zaman duygu dolu” dedi. “Okullardan birinin taşınması gerekiyor ve hangisi olduğu konusunda çok fazla yaygara var.”
İki okul. İki nüfus sorunu.
Bir zamanlar New York'ta 1,1 milyon okul çocuğu vardı. Bugün bu sayı yaklaşık 915.000'e düştü.
Düşüş, sistemin sorumluları arasında geleceğe dair büyük endişelere neden oldu. Şehirdeki 1.600 okulun yaklaşık yüzde 12'sinde geçen okul yılında 200'den az öğrenci vardı.
Okulların birinci rektör yardımcısı Daniel Weisberg, geçen sonbaharda Brooklyn'deki belediye binası toplantısında “Öğrenciler dolarlara eşittir” dedi. “Böyle düşünmekten hoşlanmıyoruz ancak ekonomik gerçek bu.” Şöyle ekledi: “Kritik kütlenin altına düşen çok fazla okulumuz var.”
Göçmen çocukların sisteme dahil edilmesi kayıpların telafi edilmesine yardımcı oldu, ancak yalnızca kısmen ve tüm okullarda değil. Yetkililer, şehrin son yıllarda 120.000'den fazla öğrenciyi kaybettiğini ve 30.000'den fazla göçmen öğrenci kazandığını söylüyor.
West Prep Academy, diğer özelliklerinin yanı sıra otizmli öğrenciler için benzersiz bir program sunan, birbirine sıkı sıkıya bağlı bir ortaokuldur. Yaklaşık 10 öğrenciden dokuzu siyahi veya Latin kökenlidir. Yüzde 40'tan fazlası engelli.
Ebeveynler, buranın başka bir yere kabul edilemeyecek risk altındaki çocuklar için bir sığınak olduğunu söyledi. Veriler, sekizinci sınıfın sonunda öğrencilerin benzer nüfusa sahip diğer okullardaki akranlarından daha ileri olma eğiliminde olduklarını gösteriyor.
Ancak okula kayıt son yıllarda azaldı; 2018'de 200'den fazla öğrenci bu yıl yaklaşık 170 öğrenciye düştü. Düşüş büyük ölçüde siyahi ailelerin bölgeden göç etmesinden kaynaklanıyor ve okul yetkilileri West Prep'in “daha sürdürülebilir büyüklükte” bir okula genişlemesi gerektiğini söylüyor.
Komşu kasaba PS 145'te her üç öğrenciden biri evsizdir; üçte ikisi siyah veya Latin kökenlidir.
Pek çok arzu edilen ilkokul seçeneğinin bulunduğu bir mahallede, PS 145 bir zamanlar kronik olarak düşük okullaşma oranlarıyla boğuşuyordu. Ancak New York, Latin Amerika ve Doğu Avrupa'dan gelen göçmen akınının merkez üssü haline geldikçe, okulun İspanyolca ve Rusça olarak iki dilli programları, burayı bu bölgelerden gelen yeni aileler için ideal hale getirdi.
Kayıt son beş yılda yüzde 25 arttı ve şu anda 480'in üzerinde öğrenci var.
Öğretmenler, büyümenin okulu uzay konusunda zor kararlar almaya zorladığını söyledi. Kütüphane gitti. Engelli öğrencilere yönelik terapi seansları kapalı alanlarda gerçekleştirilmektedir. Medya ve sanat programlarının ölçeği küçültüldü.
PS 145 veli-öğretmen derneğinin eş başkanı Lauren Balaban, “Bunların hepsi her öğrencinin sahip olması gereken şeyler” dedi.
“Ama bir sorunumuz var” diye ekledi. “Çocuklarımızın ihtiyaç duyduğu ve hak ettiği hizmetleri sağlayacak binamızda yeterli alan yok.”
Eğitim Bakanlığı West Prep'i önümüzdeki sonbaharda yakındaki bir binaya taşımak istiyor. Tesis 1890'lı yıllarda inşa edilmiş olup fiziksel engelli öğrencilerin erişimine uygun değildir ve açık alanı bulunmamaktadır. Ebeveynler ve öğretmenler, okullarının daha zengin ve daha beyaz bir öğrenci kitlesine hizmet etmesi durumunda farklı muamele görüp görmeyeceğini sordular.
West Prep'in ebeveyn liderlerinden Jennifer Holland, olası hamleyle ilgili yakın tarihli bir duruşmada “Burada bir adaletsizlik algısı var” dedi. Erişilemez bir bina seçiminden dolayı hayal kırıklığına uğradığını ekledi. “Haklı olmayan nedenlerle bir nüfusu yerinden ediyorlar.”
“Bu daha sık olacak”
New York, kayıtların azalmasının ardından okulları değiştirip birleştirirken, diğer şehirler daha da kötü bir sorunla boğuşuyor: okulların kapanması.
Bu ay San Francisco, devlet okullarını kapatma planlarını açıklayan son şehir bölgesi oldu. San Antonio okullarının yüzde 15'ini kapatacağını duyurdu. Boston yarı yarıya kapanabilir.
Bölgeler milyarlarca dolarlık federal pandemik yardımın tükeneceğini tahmin ettiğinden ve daha yüksek oranda dezavantajlı öğrenciye sahip okullar büyük olasılıkla bu yükü taşıyacağından, diğer şehirler de benzer baskılarla karşı karşıya kalabilir.
Konuyu inceleyen Tulane Üniversitesi'nden profesör Douglas Harris, “Bu gerçekten zor bir şey ve daha sık yaşanacak” dedi.
Bu tür kapatma planları kitlesel protestolara ve açlık grevlerine yol açtı.
Georgetown Üniversitesi'nden araştırmacı Marguerite Roza, bölgelerin bazen “okulların kapatılacağının duyurulmasının getireceği tepkiyi önlemek” için değişiklikleri geciktirdiğini söyledi. Ancak zor kararları ertelemenin çoğu zaman onları daha da acı verici hale getirdiğini ekledi.
New York yetkilileri ihtiyatlı bir şekilde ilerlemeye çalıştı. Okulların kapatılması, eyalet yasama organını sistemin kontrolünü kendisine vermesi konusunda ikna etmeye çalışan ve ikinci dönem için yeniden seçilmek isteyen Belediye Başkanı Eric Adams için siyasi açıdan tehlikeli olabilir.
Sistemin finansmanı sıkılaştıkça, şehir yetkilileri eğitim bütçesindeki son kesintileri göçmen akınıyla ilgili maliyetlere bağlıyor. Ancak kayıtlar, büyük ölçüde yeni gelenler sayesinde neredeyse on yıldır ilk kez bu yıl arttı.
Yeni öğrencilere rağmen okullar hâlâ çok daha küçük bir çocuk grubu için yarışıyor.
Bazı Batı Hazırlık sınıfı eğitimcileri ölüme mahkum olduklarından korkuyor. Küçük bir topluluk olmaktan memnunlar, ancak taşınmak zorunda kalabilecekleri 127 yıllık binanın diğer yerel seçeneklerle karşılaştırıldığında eksik olması durumunda yeni aileleri çekmenin zor olabileceğini söylüyorlar.
Batı Hazırlık Aileleri Derneği başkanı Tyi Ellis, “Bu bir adaletsizlik” dedi. “Kimse bunu sormadı.”
Manhattan'ın Yukarı Batı Yakası'nda yer alan ve iki programa ev sahipliği yapan popüler bir New York City okul binası, son haftalarda uzay konusunda şiddetli bir çatışmanın ortasında kaldı son on yılda paylaştık.
Bu, New York City'nin yakın tarihindeki en büyük iki demografik değişime neden olan olayları yansıtan bir mücadele: Kovid-19 salgını ve güney sınırından gelen göçmen akını.
Binanın sakinlerinden biri olan Devlet Okulu 145, yeni gelenlerin akını nedeniyle 120'den fazla yeni öğrenciyi ağırladı. Eğitim Bakanlığı, kayıt sayısında azalma görülen diğer Batı Hazırlık Akademisi'nin, büyüyen komşusuna yer açmak için ayrı ama eskimiş bir binaya taşınmasını önerdi.
Çatışma, New York ve diğer büyük ABD şehirlerindeki daha geniş fay hatlarını öne çıkarıyor. Ülkedeki devlet okulları salgının başlangıcından bu yana 1,2 milyondan fazla öğrenciyi kaybetti ve bunun sonucunda önemli bütçe kesintileriyle karşı karşıya kaldı. Yoksul ailelerin çok olduğu kentsel alanlar en çok etkilenenler oldu. 2031 yılına gelindiğinde, büyük ölçüde azalan doğum oranlarına bağlı olarak ülke çapında kayıt sayısında 2,5 milyon daha düşüş yaşanabilir.
Öte yandan, New York ve başka yerlerdeki yeni göçmen ailelerin akını, bu akından faydalanabilecek durumda olan okullardaki kayıpların bir kısmının telafi edilmesine yardımcı oluyor. Ancak bazı alanlarda kaynakların ve alanın nasıl kullanıldığına ilişkin soruları gündeme getirdi ve toplulukların farklı yollara gitmesine yol açabilir.
PS 145 ile West Prep Academy'yi ayırma planı, değişimin ne kadar acı verici olabileceğinin altını çizdi. Bir okul binası, dolaplar ve sınıflardan oluşan bir koleksiyondan daha fazlasıdır. Çoğu zaman bir mahallenin kalbi, çocukların ve eğitimcilerin bulunduğu bir köyün dayanağıdır.
Okullar Şansölyesi David C. Banks Perşembe günü düzenlediği basın toplantısında “Her zaman duygu dolu” dedi. “Okullardan birinin taşınması gerekiyor ve hangisi olduğu konusunda çok fazla yaygara var.”
İki okul. İki nüfus sorunu.
Bir zamanlar New York'ta 1,1 milyon okul çocuğu vardı. Bugün bu sayı yaklaşık 915.000'e düştü.
Düşüş, sistemin sorumluları arasında geleceğe dair büyük endişelere neden oldu. Şehirdeki 1.600 okulun yaklaşık yüzde 12'sinde geçen okul yılında 200'den az öğrenci vardı.
Okulların birinci rektör yardımcısı Daniel Weisberg, geçen sonbaharda Brooklyn'deki belediye binası toplantısında “Öğrenciler dolarlara eşittir” dedi. “Böyle düşünmekten hoşlanmıyoruz ancak ekonomik gerçek bu.” Şöyle ekledi: “Kritik kütlenin altına düşen çok fazla okulumuz var.”
Göçmen çocukların sisteme dahil edilmesi kayıpların telafi edilmesine yardımcı oldu, ancak yalnızca kısmen ve tüm okullarda değil. Yetkililer, şehrin son yıllarda 120.000'den fazla öğrenciyi kaybettiğini ve 30.000'den fazla göçmen öğrenci kazandığını söylüyor.
West Prep Academy, diğer özelliklerinin yanı sıra otizmli öğrenciler için benzersiz bir program sunan, birbirine sıkı sıkıya bağlı bir ortaokuldur. Yaklaşık 10 öğrenciden dokuzu siyahi veya Latin kökenlidir. Yüzde 40'tan fazlası engelli.
Ebeveynler, buranın başka bir yere kabul edilemeyecek risk altındaki çocuklar için bir sığınak olduğunu söyledi. Veriler, sekizinci sınıfın sonunda öğrencilerin benzer nüfusa sahip diğer okullardaki akranlarından daha ileri olma eğiliminde olduklarını gösteriyor.
Ancak okula kayıt son yıllarda azaldı; 2018'de 200'den fazla öğrenci bu yıl yaklaşık 170 öğrenciye düştü. Düşüş büyük ölçüde siyahi ailelerin bölgeden göç etmesinden kaynaklanıyor ve okul yetkilileri West Prep'in “daha sürdürülebilir büyüklükte” bir okula genişlemesi gerektiğini söylüyor.
Komşu kasaba PS 145'te her üç öğrenciden biri evsizdir; üçte ikisi siyah veya Latin kökenlidir.
Pek çok arzu edilen ilkokul seçeneğinin bulunduğu bir mahallede, PS 145 bir zamanlar kronik olarak düşük okullaşma oranlarıyla boğuşuyordu. Ancak New York, Latin Amerika ve Doğu Avrupa'dan gelen göçmen akınının merkez üssü haline geldikçe, okulun İspanyolca ve Rusça olarak iki dilli programları, burayı bu bölgelerden gelen yeni aileler için ideal hale getirdi.
Kayıt son beş yılda yüzde 25 arttı ve şu anda 480'in üzerinde öğrenci var.
Öğretmenler, büyümenin okulu uzay konusunda zor kararlar almaya zorladığını söyledi. Kütüphane gitti. Engelli öğrencilere yönelik terapi seansları kapalı alanlarda gerçekleştirilmektedir. Medya ve sanat programlarının ölçeği küçültüldü.
PS 145 veli-öğretmen derneğinin eş başkanı Lauren Balaban, “Bunların hepsi her öğrencinin sahip olması gereken şeyler” dedi.
“Ama bir sorunumuz var” diye ekledi. “Çocuklarımızın ihtiyaç duyduğu ve hak ettiği hizmetleri sağlayacak binamızda yeterli alan yok.”
Eğitim Bakanlığı West Prep'i önümüzdeki sonbaharda yakındaki bir binaya taşımak istiyor. Tesis 1890'lı yıllarda inşa edilmiş olup fiziksel engelli öğrencilerin erişimine uygun değildir ve açık alanı bulunmamaktadır. Ebeveynler ve öğretmenler, okullarının daha zengin ve daha beyaz bir öğrenci kitlesine hizmet etmesi durumunda farklı muamele görüp görmeyeceğini sordular.
West Prep'in ebeveyn liderlerinden Jennifer Holland, olası hamleyle ilgili yakın tarihli bir duruşmada “Burada bir adaletsizlik algısı var” dedi. Erişilemez bir bina seçiminden dolayı hayal kırıklığına uğradığını ekledi. “Haklı olmayan nedenlerle bir nüfusu yerinden ediyorlar.”
“Bu daha sık olacak”
New York, kayıtların azalmasının ardından okulları değiştirip birleştirirken, diğer şehirler daha da kötü bir sorunla boğuşuyor: okulların kapanması.
Bu ay San Francisco, devlet okullarını kapatma planlarını açıklayan son şehir bölgesi oldu. San Antonio okullarının yüzde 15'ini kapatacağını duyurdu. Boston yarı yarıya kapanabilir.
Bölgeler milyarlarca dolarlık federal pandemik yardımın tükeneceğini tahmin ettiğinden ve daha yüksek oranda dezavantajlı öğrenciye sahip okullar büyük olasılıkla bu yükü taşıyacağından, diğer şehirler de benzer baskılarla karşı karşıya kalabilir.
Konuyu inceleyen Tulane Üniversitesi'nden profesör Douglas Harris, “Bu gerçekten zor bir şey ve daha sık yaşanacak” dedi.
Bu tür kapatma planları kitlesel protestolara ve açlık grevlerine yol açtı.
Georgetown Üniversitesi'nden araştırmacı Marguerite Roza, bölgelerin bazen “okulların kapatılacağının duyurulmasının getireceği tepkiyi önlemek” için değişiklikleri geciktirdiğini söyledi. Ancak zor kararları ertelemenin çoğu zaman onları daha da acı verici hale getirdiğini ekledi.
New York yetkilileri ihtiyatlı bir şekilde ilerlemeye çalıştı. Okulların kapatılması, eyalet yasama organını sistemin kontrolünü kendisine vermesi konusunda ikna etmeye çalışan ve ikinci dönem için yeniden seçilmek isteyen Belediye Başkanı Eric Adams için siyasi açıdan tehlikeli olabilir.
Sistemin finansmanı sıkılaştıkça, şehir yetkilileri eğitim bütçesindeki son kesintileri göçmen akınıyla ilgili maliyetlere bağlıyor. Ancak kayıtlar, büyük ölçüde yeni gelenler sayesinde neredeyse on yıldır ilk kez bu yıl arttı.
Yeni öğrencilere rağmen okullar hâlâ çok daha küçük bir çocuk grubu için yarışıyor.
Bazı Batı Hazırlık sınıfı eğitimcileri ölüme mahkum olduklarından korkuyor. Küçük bir topluluk olmaktan memnunlar, ancak taşınmak zorunda kalabilecekleri 127 yıllık binanın diğer yerel seçeneklerle karşılaştırıldığında eksik olması durumunda yeni aileleri çekmenin zor olabileceğini söylüyorlar.
Batı Hazırlık Aileleri Derneği başkanı Tyi Ellis, “Bu bir adaletsizlik” dedi. “Kimse bunu sormadı.”