New York metrosu saldırı videosu şehrin en büyük sorunlarını yansıtıyor
Her zaman aynı şekilde başlıyor gibi görünüyor.
Seni döveceğim!
Metroda yabancılar arasındaki çatışma, daha kimse kimin kime veya neden bağırdığını bile anlamadan yüksek sesli bir düşmanlığa dönüşür.
Hadi ama dostum! Bu konuda bir şeyler yapın!
Bu o kadar tanıdık bir an ki, diğer yolcular telefonlarından başlarını kaldırmaya ya da konuşmalarına ara vermeye bile zahmet etmiyorlar.
Seni döveceğim; yalnızca seni. Sadece sen.
Ancak Perşembe günü Brooklyn'de hızlı giden A treniyle ilgili bu sataşmalarla başlayan tartışma burada bitmedi. İş çıkışı saatindeki kalabalığın önünde kelimelerden yumruklara, bıçağa ve silaha kadar işler kızışmaya devam etti.
Bu karşılaşma, New York valisinin trenlerin daha güvenli olması için Ulusal Muhafızlara yeraltına talimat verme yönünde olağanüstü bir adım atmasından bir hafta kadar sonra gerçekleşti. Çatışma, şehrin metroya binmenin istatistiksel olarak oldukça güvenli olduğu yönündeki mesajını boşa çıkardı.
Bu olay, şehrin tüm sorunlarını (akıl sağlığı krizleri, yasa dışı silahlar) en üst düzeyde yakalayan ve onları aşırı kalabalık çelik borulara zorlayan bir sisteme yönelik bir beyhudelik duygusunu körükledi.
Perşembe günü A treninde seyahat eden ve bazılarının yanında küçük çocukları olan kişiler için hiçbir şehir istatistiğinin rahatlık getirmesi muhtemel değil. Polisi gönderin, gardiyanları gönderin; çoğu kişi metronun hâlâ metro olarak kalacağı sonucuna varmıştır.
Her yerde kavga veya silahlı saldırı videoları var ve gelip gidiyorlar. Bu, tanıdık ritimleriyle öne çıkıyor.
Perşembe günkü silahlı saldırı sadece bir gün A treninde meydana gelen çılgınca bir olay değil.
Daha ziyade, yukarıdaki şehrin durumunun açık bir temsili gibi görünüyor; Flatbush'tan Fordham'a ve oradan tekrar hissedilen, tanımlanan ve tartışılan bir metropol kaygısı duygusu. Herkesin görebileceği yer altına inen bir yerin kırık küçük bir parçası.
0:01
Video, karşılaşmayı tetikleyen şeyin ardından başlıyor. Bir şey, koyu renk kıyafetli ve beyzbol şapkalı bir yolcunun üzülmesine neden oldu. Orada oturan sessiz bir adama yorulmadan birbiri ardına alay hareketleri yağdırıyor. Bazen adamın üzerine eğilip çığlık atıyor.
Tren, istasyonlar arasında geniş boşlukların olduğu bir ekspres yolda ara vermeden yoluna devam ediyor. Diğer ulaşım türlerinde (örneğin, havanın aynı derecede sıkışık olduğu ve yolcuları hayal kırıklığına uğratmaya yatkın olduğu bir uçakta) tırmanması muhtemel olmayan bir düşmanlık düzeyi kimsenin umurunda değil gibi görünüyor. Metroda tehdit edici bağırışlar basitçe şu anlama gelebilir: Perşembe.
Videoyu kaydeden kadın, duraksayarak ve kamerayı etkilenmemiş bir şekilde kendi boş yüzüne doğrultarak bunu kendi üslubuyla ifade ediyor: İşte yine başlıyoruz.
Sonunda küfürleri tükenmiş gibi görünen oturan adam ayağa kalkıyor ve dövüş duruşuna geçiyor. Çığlık atan adam bu meydan okumadan heyecanlanmış gibi görünüyor ve dik duruyor. Ancak o zaman yakındaki bir düzine veya daha fazla yolcu toplu olarak geri çekilme ve arabanın diğer ucuna doğru ilerleme zamanının geldiğine karar veriyor.
“Önemli olmaması gereken küçük şeyler”
20 yaşındaki Aroldo Gonzalez bu anı çok iyi biliyor. Panik, sorulardan daha gürültülü; neden? Naber? – ve uzaklaşma ihtiyacı.
Nisan 2022'de Bay Gonzalez Brooklyn'de bir N trenine binerken bir adam koltuğundan kalkıp ateş açtı. O adam, Frank James, Bay Gonzalez'i ve diğer dokuz kişiyi vurup yaraladı ve 10 ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.
Bay Gonzalez artık trenlere daha dikkatli biniyor ve bir tartışmanın başlangıcında sinirleniyor.
Cumartesi günkü kavgalar hakkında “Kesinlikle bunu artık daha çok düşünüyorum” dedi. “Kimsenin neler yapabileceğini bilmiyorum. Bunun bir tartışma olmasına bile gerek yok. Sadece birisinin olması gerekenden daha gürültülü olması gerekiyor.
Pek çok kişi gibi o da bir çarpmanın ya da yanlış anlaşılmanın neden bağırmaya yol açtığı konusunda belirsizliğini koruyor.
“Bunun gibi küçük şeylerin bir önemi olmamalı” dedi. “'Üzgünüm' veya 'afedersiniz' diyerek düzeltilebilecek basit şeyler.”
1:24
Perşembe günü A treninde, “özür dilerim”i çoktan geçmiş iki adam, bir direğin etrafında birbirlerinin etrafında tur attıktan sonra birkaç özensiz yumruk atıp boş bir sıraya yuvarlandılar. Ancak daha sonra genç bir kadın, muhtemelen alay edilen adamın arkadaşı, kalabalığın arasından fırladı ve çığlık atan adamın sırtından bıçakla kesti.
“Beni bıçakladın mı?” diye sordu ona gerçek bir şaşkınlıkla. Sırtına uzandı ve gömleğinin üzerinde giderek büyüyen kırmızı bir nokta hissetti.
Güvenlik yeleği giyen bir kişi içeri girdi. İsteğe uyduğu anlaşılan adamları sakince ayırdı. Mücadele burada bitebilir.
Bunun üzerine kanlar içinde olan adam ayağa kalktı, ceketini çıkarıp başka bir bankın üzerine attı. Yavaşça değil, şiddetli bir gümbürtüyle indi.
Kimse duymadı. Kısa süren kavga sırasında birçok yolcu “Burada bebekler var!” diye bağırdı ve hiç kimse ceketin içinde ne olduğuna dikkat etmedi.
Kanayan adam bir sonraki hamlesini düşünüyor gibiydi. “Seni kilitliyorum!” diye bağırdı. Daha sonra uzanıp ceketinin cebinden bir silah çıkardı.
Birkaç dakika sonra tren ve Hoyt-Schermerhorn istasyonunda dört el silah sesi yankılandı.
Veri, korku ve teslimiyet
Yetkililer metroda bir suçun kurbanı olma ihtimalinin istatistiksel olarak düşük olduğunu gösteren rakamlara yöneliyor. Belirli bir gündeki saldırıların sayısı, sürücü ve yolculuk sayısına kıyasla azdır. Bu pek çok kişiyi etkiliyor: Metropolitan Ulaşım Otoritesi tarafından yakın zamanda yapılan bir anket, yolcuların yarısından biraz fazlasının metronun güvenli olduğunu düşündüğünü ortaya çıkardı.
Perşembe gününe ait bir video daha ortaya çıktı. Aynı A treninin yakındaki bir vagonunda çekilmiş.
Ekranda sayılamayacak kadar çok sayıda düzinelerce sürücü yere düştü. Bazıları ağlıyor. Diğerleri etrafa bakıyor ve sonra tekrar başlarını eğiyorlar. Birisi yardım çağırıyor. Anında yanıt yok.
Her sayıdan çok anı yansıtan bir görüntüdür.
Videoyu kaydeden Sherri Paul, ertesi gün FOX News'e “New York'ta olmak istemiyorum” dedi. “Kendimi New York'ta trene ya da otobüse binerken görmüyorum. Benim için güvenli olduğunu düşünmüyorum.”
Tarif ettiği korku, Bay James'in onu trende vurmasının üzerinden bir yıl 11 ay geçtiğini, kurşunun baldırından geçip dizinin altına saplanıp kaldığı Bay Gonzalez'e tanıdık geliyordu. Bir süre metrolara dayanamadı.
Ama artık bu korku teslimiyete dönüştü.
2022'yi düşünerek, “Daha fazla kişinin devriye gezeceğini söylediler” dedi. “Sanırım daha kötüsü olmasa da aynıydı. “İnsanların bir şeyler yaptığını, evsizlerin bir şeyler yaptığını görüyorum. Düzeltilmesi gereken birçok şey vardı ama hiçbir şekilde düzeltilmedi.”
4:11
Hoyt-Schermerhorn istasyonunda, Brooklyn'e yoğun hatlarda yolcu taşıyan A treninin kapıları nihayet açıldı. Polis, olayla ilgili soruşturma yapmak üzere karakolu kapattı.
Kanayan adam en son videoda elinde silahla diğer adama doğru yürürken görüldü. Ancak polis, saniyeler sonra diğer adamın silahını almasıyla başından vurulduğunu söyledi. Kritik ancak stabil durumda hastaneye kaldırıldı.
Bu gerçekler yavaş yavaş gün ışığına çıktıkça, aşırı kalabalık trenler, yolcuların gecikmeye neyin sebep olduğunu bilmeden her iki yönde de durmaya devam etti.
Yakındaki başka bir A treniyle yolcu öğleden sonra High Street istasyonunda durdu ve orada kaldı. Beş dakika önce 10'a, ardından 20'ye çıktı. “Polis faaliyeti” dışında herhangi bir açıklama yapılmadı. Hayal kırıklığı arttı.
Her zaman aynı şekilde başlıyor gibi görünüyor.
“Orada oturuyorsun ve ben senin annen olacak yaştayım!” Bir kadının çığlık attığı duyuldu. Bağırdığı kişi bir şey söyledi ve kadın daha da yüksek sesle bağırdı.
Bazıları güldü. Çoğu insan orada oturuyordu. Bağırılan kişi kalkıp arabadan inene kadar bağırışlar devam etti.
Bir perşembe daha.
Her zaman aynı şekilde başlıyor gibi görünüyor.
Seni döveceğim!
Metroda yabancılar arasındaki çatışma, daha kimse kimin kime veya neden bağırdığını bile anlamadan yüksek sesli bir düşmanlığa dönüşür.
Hadi ama dostum! Bu konuda bir şeyler yapın!
Bu o kadar tanıdık bir an ki, diğer yolcular telefonlarından başlarını kaldırmaya ya da konuşmalarına ara vermeye bile zahmet etmiyorlar.
Seni döveceğim; yalnızca seni. Sadece sen.
Ancak Perşembe günü Brooklyn'de hızlı giden A treniyle ilgili bu sataşmalarla başlayan tartışma burada bitmedi. İş çıkışı saatindeki kalabalığın önünde kelimelerden yumruklara, bıçağa ve silaha kadar işler kızışmaya devam etti.
Bu karşılaşma, New York valisinin trenlerin daha güvenli olması için Ulusal Muhafızlara yeraltına talimat verme yönünde olağanüstü bir adım atmasından bir hafta kadar sonra gerçekleşti. Çatışma, şehrin metroya binmenin istatistiksel olarak oldukça güvenli olduğu yönündeki mesajını boşa çıkardı.
Bu olay, şehrin tüm sorunlarını (akıl sağlığı krizleri, yasa dışı silahlar) en üst düzeyde yakalayan ve onları aşırı kalabalık çelik borulara zorlayan bir sisteme yönelik bir beyhudelik duygusunu körükledi.
Perşembe günü A treninde seyahat eden ve bazılarının yanında küçük çocukları olan kişiler için hiçbir şehir istatistiğinin rahatlık getirmesi muhtemel değil. Polisi gönderin, gardiyanları gönderin; çoğu kişi metronun hâlâ metro olarak kalacağı sonucuna varmıştır.
Her yerde kavga veya silahlı saldırı videoları var ve gelip gidiyorlar. Bu, tanıdık ritimleriyle öne çıkıyor.
Perşembe günkü silahlı saldırı sadece bir gün A treninde meydana gelen çılgınca bir olay değil.
Daha ziyade, yukarıdaki şehrin durumunun açık bir temsili gibi görünüyor; Flatbush'tan Fordham'a ve oradan tekrar hissedilen, tanımlanan ve tartışılan bir metropol kaygısı duygusu. Herkesin görebileceği yer altına inen bir yerin kırık küçük bir parçası.
0:01
Video, karşılaşmayı tetikleyen şeyin ardından başlıyor. Bir şey, koyu renk kıyafetli ve beyzbol şapkalı bir yolcunun üzülmesine neden oldu. Orada oturan sessiz bir adama yorulmadan birbiri ardına alay hareketleri yağdırıyor. Bazen adamın üzerine eğilip çığlık atıyor.
Tren, istasyonlar arasında geniş boşlukların olduğu bir ekspres yolda ara vermeden yoluna devam ediyor. Diğer ulaşım türlerinde (örneğin, havanın aynı derecede sıkışık olduğu ve yolcuları hayal kırıklığına uğratmaya yatkın olduğu bir uçakta) tırmanması muhtemel olmayan bir düşmanlık düzeyi kimsenin umurunda değil gibi görünüyor. Metroda tehdit edici bağırışlar basitçe şu anlama gelebilir: Perşembe.
Videoyu kaydeden kadın, duraksayarak ve kamerayı etkilenmemiş bir şekilde kendi boş yüzüne doğrultarak bunu kendi üslubuyla ifade ediyor: İşte yine başlıyoruz.
Sonunda küfürleri tükenmiş gibi görünen oturan adam ayağa kalkıyor ve dövüş duruşuna geçiyor. Çığlık atan adam bu meydan okumadan heyecanlanmış gibi görünüyor ve dik duruyor. Ancak o zaman yakındaki bir düzine veya daha fazla yolcu toplu olarak geri çekilme ve arabanın diğer ucuna doğru ilerleme zamanının geldiğine karar veriyor.
“Önemli olmaması gereken küçük şeyler”
20 yaşındaki Aroldo Gonzalez bu anı çok iyi biliyor. Panik, sorulardan daha gürültülü; neden? Naber? – ve uzaklaşma ihtiyacı.
Nisan 2022'de Bay Gonzalez Brooklyn'de bir N trenine binerken bir adam koltuğundan kalkıp ateş açtı. O adam, Frank James, Bay Gonzalez'i ve diğer dokuz kişiyi vurup yaraladı ve 10 ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.
Bay Gonzalez artık trenlere daha dikkatli biniyor ve bir tartışmanın başlangıcında sinirleniyor.
Cumartesi günkü kavgalar hakkında “Kesinlikle bunu artık daha çok düşünüyorum” dedi. “Kimsenin neler yapabileceğini bilmiyorum. Bunun bir tartışma olmasına bile gerek yok. Sadece birisinin olması gerekenden daha gürültülü olması gerekiyor.
Pek çok kişi gibi o da bir çarpmanın ya da yanlış anlaşılmanın neden bağırmaya yol açtığı konusunda belirsizliğini koruyor.
“Bunun gibi küçük şeylerin bir önemi olmamalı” dedi. “'Üzgünüm' veya 'afedersiniz' diyerek düzeltilebilecek basit şeyler.”
1:24
Perşembe günü A treninde, “özür dilerim”i çoktan geçmiş iki adam, bir direğin etrafında birbirlerinin etrafında tur attıktan sonra birkaç özensiz yumruk atıp boş bir sıraya yuvarlandılar. Ancak daha sonra genç bir kadın, muhtemelen alay edilen adamın arkadaşı, kalabalığın arasından fırladı ve çığlık atan adamın sırtından bıçakla kesti.
“Beni bıçakladın mı?” diye sordu ona gerçek bir şaşkınlıkla. Sırtına uzandı ve gömleğinin üzerinde giderek büyüyen kırmızı bir nokta hissetti.
Güvenlik yeleği giyen bir kişi içeri girdi. İsteğe uyduğu anlaşılan adamları sakince ayırdı. Mücadele burada bitebilir.
Bunun üzerine kanlar içinde olan adam ayağa kalktı, ceketini çıkarıp başka bir bankın üzerine attı. Yavaşça değil, şiddetli bir gümbürtüyle indi.
Kimse duymadı. Kısa süren kavga sırasında birçok yolcu “Burada bebekler var!” diye bağırdı ve hiç kimse ceketin içinde ne olduğuna dikkat etmedi.
Kanayan adam bir sonraki hamlesini düşünüyor gibiydi. “Seni kilitliyorum!” diye bağırdı. Daha sonra uzanıp ceketinin cebinden bir silah çıkardı.
Birkaç dakika sonra tren ve Hoyt-Schermerhorn istasyonunda dört el silah sesi yankılandı.
Veri, korku ve teslimiyet
Yetkililer metroda bir suçun kurbanı olma ihtimalinin istatistiksel olarak düşük olduğunu gösteren rakamlara yöneliyor. Belirli bir gündeki saldırıların sayısı, sürücü ve yolculuk sayısına kıyasla azdır. Bu pek çok kişiyi etkiliyor: Metropolitan Ulaşım Otoritesi tarafından yakın zamanda yapılan bir anket, yolcuların yarısından biraz fazlasının metronun güvenli olduğunu düşündüğünü ortaya çıkardı.
Perşembe gününe ait bir video daha ortaya çıktı. Aynı A treninin yakındaki bir vagonunda çekilmiş.
Ekranda sayılamayacak kadar çok sayıda düzinelerce sürücü yere düştü. Bazıları ağlıyor. Diğerleri etrafa bakıyor ve sonra tekrar başlarını eğiyorlar. Birisi yardım çağırıyor. Anında yanıt yok.
Her sayıdan çok anı yansıtan bir görüntüdür.
Videoyu kaydeden Sherri Paul, ertesi gün FOX News'e “New York'ta olmak istemiyorum” dedi. “Kendimi New York'ta trene ya da otobüse binerken görmüyorum. Benim için güvenli olduğunu düşünmüyorum.”
Tarif ettiği korku, Bay James'in onu trende vurmasının üzerinden bir yıl 11 ay geçtiğini, kurşunun baldırından geçip dizinin altına saplanıp kaldığı Bay Gonzalez'e tanıdık geliyordu. Bir süre metrolara dayanamadı.
Ama artık bu korku teslimiyete dönüştü.
2022'yi düşünerek, “Daha fazla kişinin devriye gezeceğini söylediler” dedi. “Sanırım daha kötüsü olmasa da aynıydı. “İnsanların bir şeyler yaptığını, evsizlerin bir şeyler yaptığını görüyorum. Düzeltilmesi gereken birçok şey vardı ama hiçbir şekilde düzeltilmedi.”
4:11
Hoyt-Schermerhorn istasyonunda, Brooklyn'e yoğun hatlarda yolcu taşıyan A treninin kapıları nihayet açıldı. Polis, olayla ilgili soruşturma yapmak üzere karakolu kapattı.
Kanayan adam en son videoda elinde silahla diğer adama doğru yürürken görüldü. Ancak polis, saniyeler sonra diğer adamın silahını almasıyla başından vurulduğunu söyledi. Kritik ancak stabil durumda hastaneye kaldırıldı.
Bu gerçekler yavaş yavaş gün ışığına çıktıkça, aşırı kalabalık trenler, yolcuların gecikmeye neyin sebep olduğunu bilmeden her iki yönde de durmaya devam etti.
Yakındaki başka bir A treniyle yolcu öğleden sonra High Street istasyonunda durdu ve orada kaldı. Beş dakika önce 10'a, ardından 20'ye çıktı. “Polis faaliyeti” dışında herhangi bir açıklama yapılmadı. Hayal kırıklığı arttı.
Her zaman aynı şekilde başlıyor gibi görünüyor.
“Orada oturuyorsun ve ben senin annen olacak yaştayım!” Bir kadının çığlık attığı duyuldu. Bağırdığı kişi bir şey söyledi ve kadın daha da yüksek sesle bağırdı.
Bazıları güldü. Çoğu insan orada oturuyordu. Bağırılan kişi kalkıp arabadan inene kadar bağırışlar devam etti.
Bir perşembe daha.