TORON – Büyüdüğünde şunu yapacak: genç futbolcuların iyi profesyoneller olmalarına, kaybolmamalarına, birçoklarının yolunu şaşırdığı bir dünyada yürümelerine yardımcı olacak. Claudio Marchisio mesleğini seçti: spor menajeri lisansına sahip olan ortağı Alessandro Tocci ile birlikte bir futbolcu menajerlik ajansı kurdu. Tocci, sözleşmeler ve müzakerelerle doğrudan ilgilenecek, eski Juventus orta saha oyuncusu ise müşterilerini tüm konularda takip edecek. Sahada edindiği deneyimi diğer yönlerden de sunarak, aynı zamanda masa arkasında (Chiellini ile birlikte bir iletişim ajansı olan Mate'in hissedarıdır) ve Rai'nin yorumcusu olarak rolü göz önüne alındığında kameraların önünde (konu hakkında yorum yapan) aktarıyor. Azzurri, Prime için 2021 Avrupa Şampiyonası'nı “kazandı”.
“Durduğumda birçok meslektaşım bana şunları söyledi: Maçları izlemeye başladığınızda, benim hiç düşünmediğim bir meslek olan antrenör olmak isteyeceksiniz. Ve bunun yerine, ne zaman bir maç izlemeye gitsem dikkatimin takımların taktiklerine değil, bireysel oyuncuya, onun nasıl geliştiğine odaklandığını fark ettim. Yönetici olarak kariyer bile ilgimi çekmedi çünkü sonuçta başkalarına bağımlısınız: Kendi işime sahip olma, kendi hassasiyetlerime göre yönetilme fikri hoşuma gitti.”
Yine Chieri'den Marchisio ve Tocci'nin ajansı Circum olarak adlandırılıyor, “çünkü bu kapanan bir çember: Çocuklarla yeniden başlıyorum”. Her halükarda, kulübün kataloğunda zaten bir yıldız var: Kariyeri 2018'deki korkunç Şampiyonlar Ligi finaliyle damgalanan, Liverpool'un kalecisi olduğu ve her türlü şeyi yaptığı Alman Loris Karius. tamamen iyileşti ancak Newcastle ile olan sözleşmesi haziran ayında sona eriyor ve önceliği kız arkadaşı Diletta Leotta ve kızları Aria'nın yaşadığı İtalya'ya gelmek.
Diğerlerinin hepsi erkek, yirmi yaşındaki Bayernli İtalyan-Alman oyuncu Dell'Erba'dan, Inter'in oyuncusu Stante'ye, Romalı Reale'den, Granata Ramondetti gibi 15 yaşındaki Juventuslu Corigliano'ya kadar. Toro'nun 15 Yaş Altı takımının kaptanı. Acenteler, on altıncı yaşından itibaren (yani ilk mesleki sözleşmenin imzalanabileceği tarihten itibaren) çocuklara vekaletname imzalatabilir, ancak iyi bir acentenin (veya daha doğrusu, Marchisio'nun kendisi gibi iyi bir “asistanın” işi) işi kendini tanımlar) önce başlar.
“Günümüzde 14 yaşındaki çocuklar, bu bağlamda orada doğmuş olma avantajına sahip olsalar bile, benim zamanımda var olanlardan çok daha yüksek inanılmaz baskılara sahipler. Bu endişenin bir kısmını onlardan ve her şeyden önce ailelerinden uzaklaştırmaya çalışıyorum. Örneğin, bir maçın sonunda, adrenalini zaten üzerinde olan ve antrenörün ve ebeveynlerinin sözlerini taşıyan bir çocukla asla konuşmam. Bunu ertesi gün zihnim açık bir şekilde yapıyorum: Pazartesi günü telefonda geçiriyorum. Öte yandan, mantıklı eleştirilere daha yatkın olduğumu hissediyorum. Televizyonda çalışmaya başladığımda bana yorumcuyu mu desteklemek yoksa yorumcu mu olmak istediğimi sordular ve ben de ikisinden ikincisini seçtim çünkü sıcak yorum bana göre değil.”
Marchisio Avrupa'yı gezerek çocukların oynadığı ve büyük avukatlık bürolarının rekabetinin şiddetli olduğu sahalara gidiyor. Ama aynı zamanda sık sık banliyölere de gizlice giriyor. «Gatti'nin hikayesi yeteneğin her yerde bulunabileceğini öğretiyor. Gençler şampiyonası maçlarını izlerken ve yeniden izlerken, eksik olanın saf yetenek olmadığını fark ediyorum: İtalya'da pek çok yetenek var, ancak bunlara dikkat edilmesi ve etraflarında bir yapı inşa edilmesi gerekiyor. Yurtdışında çocuklar daha bağımsız, bizimkiler ise aileye daha bağlı ama asıl fark, İtalya'da daha uzun ama daha nazik ve fazla taktiksel olan antrenmanların temposu ve yoğunluğundan kaynaklanıyor.”
Aileler Marchisio'ya güveniyor. Ve çocuklar ona hayran kalıyor: Sahada artık kullanabileceği bir güvenilirlik kazandı. «Sık sık hatalarım hakkında konuşuyorum ve onları onlarınkilerle karşılaştırıyorum. Bu, kariyerlerinde milli takıma çağrılmayı kaçırmak gibi bir aksaklık yaşandığında kendilerini tehdit eden ve ebeveynlerini de tehdit eden kaygıyı hafifletmenin başka bir yoludur. Yol uzun”.
Öte yandan Marchisio da aynı şekilde deneyim kazanıyor: iki oğlu Davide ve Leonardo, Juventus için yetişen futbolcular. Davide zaten milli takıma çağrıldı (15 yaş altı) ve baba Claudio, sözlerden çok gözleriyle konuşarak, çocuğun ona benzediğini (o bir orta saha oyuncusu, başka ne olabilir) ve öyle düşündüğünü açıkça belirtiyor. O gerçekten iyi. Savcı Marchisio'nun da aynı şeyi düşünüp düşünmediğini merak ediyorum.
“Durduğumda birçok meslektaşım bana şunları söyledi: Maçları izlemeye başladığınızda, benim hiç düşünmediğim bir meslek olan antrenör olmak isteyeceksiniz. Ve bunun yerine, ne zaman bir maç izlemeye gitsem dikkatimin takımların taktiklerine değil, bireysel oyuncuya, onun nasıl geliştiğine odaklandığını fark ettim. Yönetici olarak kariyer bile ilgimi çekmedi çünkü sonuçta başkalarına bağımlısınız: Kendi işime sahip olma, kendi hassasiyetlerime göre yönetilme fikri hoşuma gitti.”
Yine Chieri'den Marchisio ve Tocci'nin ajansı Circum olarak adlandırılıyor, “çünkü bu kapanan bir çember: Çocuklarla yeniden başlıyorum”. Her halükarda, kulübün kataloğunda zaten bir yıldız var: Kariyeri 2018'deki korkunç Şampiyonlar Ligi finaliyle damgalanan, Liverpool'un kalecisi olduğu ve her türlü şeyi yaptığı Alman Loris Karius. tamamen iyileşti ancak Newcastle ile olan sözleşmesi haziran ayında sona eriyor ve önceliği kız arkadaşı Diletta Leotta ve kızları Aria'nın yaşadığı İtalya'ya gelmek.
Diğerlerinin hepsi erkek, yirmi yaşındaki Bayernli İtalyan-Alman oyuncu Dell'Erba'dan, Inter'in oyuncusu Stante'ye, Romalı Reale'den, Granata Ramondetti gibi 15 yaşındaki Juventuslu Corigliano'ya kadar. Toro'nun 15 Yaş Altı takımının kaptanı. Acenteler, on altıncı yaşından itibaren (yani ilk mesleki sözleşmenin imzalanabileceği tarihten itibaren) çocuklara vekaletname imzalatabilir, ancak iyi bir acentenin (veya daha doğrusu, Marchisio'nun kendisi gibi iyi bir “asistanın” işi) işi kendini tanımlar) önce başlar.
“Günümüzde 14 yaşındaki çocuklar, bu bağlamda orada doğmuş olma avantajına sahip olsalar bile, benim zamanımda var olanlardan çok daha yüksek inanılmaz baskılara sahipler. Bu endişenin bir kısmını onlardan ve her şeyden önce ailelerinden uzaklaştırmaya çalışıyorum. Örneğin, bir maçın sonunda, adrenalini zaten üzerinde olan ve antrenörün ve ebeveynlerinin sözlerini taşıyan bir çocukla asla konuşmam. Bunu ertesi gün zihnim açık bir şekilde yapıyorum: Pazartesi günü telefonda geçiriyorum. Öte yandan, mantıklı eleştirilere daha yatkın olduğumu hissediyorum. Televizyonda çalışmaya başladığımda bana yorumcuyu mu desteklemek yoksa yorumcu mu olmak istediğimi sordular ve ben de ikisinden ikincisini seçtim çünkü sıcak yorum bana göre değil.”
Marchisio Avrupa'yı gezerek çocukların oynadığı ve büyük avukatlık bürolarının rekabetinin şiddetli olduğu sahalara gidiyor. Ama aynı zamanda sık sık banliyölere de gizlice giriyor. «Gatti'nin hikayesi yeteneğin her yerde bulunabileceğini öğretiyor. Gençler şampiyonası maçlarını izlerken ve yeniden izlerken, eksik olanın saf yetenek olmadığını fark ediyorum: İtalya'da pek çok yetenek var, ancak bunlara dikkat edilmesi ve etraflarında bir yapı inşa edilmesi gerekiyor. Yurtdışında çocuklar daha bağımsız, bizimkiler ise aileye daha bağlı ama asıl fark, İtalya'da daha uzun ama daha nazik ve fazla taktiksel olan antrenmanların temposu ve yoğunluğundan kaynaklanıyor.”
Aileler Marchisio'ya güveniyor. Ve çocuklar ona hayran kalıyor: Sahada artık kullanabileceği bir güvenilirlik kazandı. «Sık sık hatalarım hakkında konuşuyorum ve onları onlarınkilerle karşılaştırıyorum. Bu, kariyerlerinde milli takıma çağrılmayı kaçırmak gibi bir aksaklık yaşandığında kendilerini tehdit eden ve ebeveynlerini de tehdit eden kaygıyı hafifletmenin başka bir yoludur. Yol uzun”.
Öte yandan Marchisio da aynı şekilde deneyim kazanıyor: iki oğlu Davide ve Leonardo, Juventus için yetişen futbolcular. Davide zaten milli takıma çağrıldı (15 yaş altı) ve baba Claudio, sözlerden çok gözleriyle konuşarak, çocuğun ona benzediğini (o bir orta saha oyuncusu, başka ne olabilir) ve öyle düşündüğünü açıkça belirtiyor. O gerçekten iyi. Savcı Marchisio'nun da aynı şeyi düşünüp düşünmediğini merak ediyorum.