Kafkas Dernekleri Federasyonu: Üzerinden geçen 158 yıla karşın 21 Mayıslar devam ediyor Kafkas Dernekleri Federasyonu, 21 Mayıs’ı anmak ve Çerkeslerin uğramış olduğu tarihi haksızlıkları Türkiye ve dünya kamuoyuyla paylaşmak için 21 Mayıs 2022’de Yenikapı Miting Alanı’nda toplanacak.
Federasyon, 21 Mayıs Çerkes Soykırımı ve Sürgünü’ne ait bir açıklama da yayınladı. Açıklamada, “21 Mayıs’la sembolleşen tarih, bir halkın tarih sahnesinden silinmek istenilmesinin sembolü olan, soykırımın tarihidir. Bu soykırımın şahidi var, tanıyanı yok, anlatanı var, anlayanı yok, sorumlusu var üstüne alani yok, adeta unutulmuş ya da unutturulmak istenilmiş bir soykırım gerçeği var ortada” denildi.
Yayınlanan açıklama şöyleki:
“21 Mayıs 1864, 101 yıl süren Kafkas-Rus savaşlarının bittiğinin ilan edildiği ve günümüz Soçi sonları içerisinde kalan Kbaada vadisinde son savaşın yapıldığı tarihtir. Çerkesler ve tüm Kuzey Kafkasya halklarının kolektif hafızalarında bu tarihin rolü ise 101 yıl süren savaşların bitmesini belirten sıradan bir kronolojik bilgiden ibaret değildir. 21 Mayıs’la sembolleşen tarih, bir halkın tarih sahnesinden silinmek istenilmesinin sembolü olan, soykırımın tarihidir.
21 Mayıs Soykırımın günüdür.
Bir kolonyalizm ve yayılmacılık tarihi olarak Rusya, imparatorluğun güney sonlarını Kuzey Kafkasya’ya hakim olarak genişletmek istiyor ve Kuzey Kafkasyalılar dahil bölgedeki tüm halkları köleleştirmek ve tebaası haline getirme hedefini güdüyordu. Bu gayeyle inşa edilen kaleler, steplerin kolonileştirilmesi, Kazak ve Rus yerleşimcilerin arttırılması üzere atılımlar ile Kuzey Kafkasya’yı ekonomik olarak ambargo altında tutmaya çalışıyordu. Bu teşebbüsler Çerkesler başta olmak üzere bölge halklarının Karadeniz dahil tüm ticaret yollarının kapatılmasıyla adeta kocaman bir tecrit coğrafyası yaratılıyor, açlık ve salgın hastalıklara yer hazırlanıyordu. Bu askeri ve siyasi baskıyla bölgeyi terörize eden Rus Çarlığının temel maksadı Çerkeslerin savaşma azim ve iradesini kırmaktı.
Tüm bunlara karşın savaşma azim ve iradeleri kırılamayan Çerkesya ve Kafkasya halkları ise son ana kadar yurtlarını savunmaya ve insanlık dışı işgal ve soykırıma karşı direnmeye devam ettiler. Rus Çarlığının emeli bir Rus subayının anılarında ete kemiğe bürünüyordu: ‘Bize Çerkesya lazım, Çerkesler değil.’
Değerli basın mensupları,
Bu soykırımın şahidi var, tanıyanı yok, anlatanı var, anlayanı yok, sorumlusu var üstüne alani yok, adeta unutulmuş ya da unutturulmak istenilmiş bir soykırım gerçeği var ortada. Güya 2 milyon Çerkes 1864 yılında kendilerini sürgüne göndermiş üzere müsebbibinin de de müşahidinin de kulakları sağır gözleri kör. Fakat soykırımın torunları ise hala hayatta ve bir defa daha yüksek sesle tüm dünyaya haykırmak istiyorlar: BUNUN İSMİ SOYKIRIM!
21 Mayıs – Direnişin günüdür.
Çerkeslerin direnen son birliğinin bir Ahçıpsa yerleşimi olan Soçi, Kbaada vadisinde (Rusların tabiriyle Krasnaya Polyana’da katledildiği 21 Mayıs 1864 yılına gelindiğinde Çerkesler devasa Rus savaş makinesine karşı savaşı kaybetmiş, savaş yerini sürgüne bırakmış fakat soykırım devam etmişti. Bu sürgün ve soykırım sırasında yapılan katliamlarda ve salgın hastalıklar sonucunda en az 625 bin insanın hayatını kaybettiği iddia edilmektedir. Elimizde net sayılar olmamakla birlikte 1-1,5 milyon kadarı Osmanlı İmparatorluğu’na sürgün edilmiş olup bugün dünyanın farklı coğrafyalarında farklı ülkelerinde varlıklarını sürdürmeye çalışmaktadırlar. Soykırım sonucunda topraklarından koparılan Çerkesleri sürüldükleri topraklarda bir yandan hayatta kalma gayreti bir yandan da kimlik, lisan ve kültürlerini devam ettirme uğraşı bekliyordu. Bu uğraş asimilasyonist ve inkarcı ulus-devlet siyasetlerinin da yıkıcı tesiri ile kimlik ve kültürel alanda önemli erozyonları, hatta yok oluşları birlikteinde getirmişti. Bunu en bariz örneği olan Ubıhça sürgün topraklarında yok olmuş bir lisandır ve sürgün ve soykırımın devam ettiğini delilidir.
Katliamlarla geçen 101 yılın kararında başta Çerkesler olmak üzere Kuzey Kafkasyalılar yurtlarından çıkarıldılar lakin vatanlarının ateşi yüreklerinde yanmaya devam etti. 21 Mayıs Çerkes Soykırımı ve Sürgünü bitmiş bir savaşın anması değildir. Faili, mağduru ve tesirleri bugün de devam eden, tüzel bir tanımla, mütemadi bir cürümdür. Gerek bölge halklarına yaklaşımı, gerek sürdürdüğü siyasetler, gerek devlet sembolleri bakımından her tarafıyla Rusya İmparatorluğunun devamı olduğunu sav ve ispat eden Rusya Federasyonu ise bu soykırımın bugünkü muhatabıdır. 21 Mayıs 1864’le son bulmayan zulüm 2. Dünya Savaşı’nda gerçekleştirilen 1944 Çeçen, İnguş, Tatar, Karaçay, Balkar dahil bir hayli halkın soykırıma uğratılması ve Sibirya’ya sürülmesi ile devam etmişti 1990’ların kaotik ortamında Çeçen savaşları ile neticelenmiştir. Bugün de anavatanımızın yanı başında Ukrayna’da 5 milyonu aşkın sivil insanı mülteci haline getiren bir daha birebir siyasetler, tıpkı yayılmacılık ve birebir güvenlikçi perspektif olmuştur.
Değerli Basın mensupları,
Üzerinden geçen 158 yıla karşın biz tez ediyor ve inanıyoruz ki 21 Mayıslar devam ediyor.
İşte bu anlayış doğrultusunda 21 Mayıs’ı anmak ve Çerkeslerin uğramış olduğu tarihi haksızlıkları Türkiye ve dünya kamuoyuyla paylaşmak, memleketler arası hukuka davet yapmak, insanlık vicdanına seslenmek için 21 Mayıs 2022 saat 16:00’da Yenikapı Miting Alanı’nda toplanıyoruz. Davetimiz vicdan sahibi tüm dünya halklarınadır, davetimiz kaygımızı dinlemek isteyenleredir.
Bu sene daima birlikte yüksel sesle ve ısrarla “BUNUN İSMİ SOYKIRIM” diyebilmek için 21 Mayıs’ta Yenikapı’dayız.”
Federasyon, 21 Mayıs Çerkes Soykırımı ve Sürgünü’ne ait bir açıklama da yayınladı. Açıklamada, “21 Mayıs’la sembolleşen tarih, bir halkın tarih sahnesinden silinmek istenilmesinin sembolü olan, soykırımın tarihidir. Bu soykırımın şahidi var, tanıyanı yok, anlatanı var, anlayanı yok, sorumlusu var üstüne alani yok, adeta unutulmuş ya da unutturulmak istenilmiş bir soykırım gerçeği var ortada” denildi.
Yayınlanan açıklama şöyleki:
“21 Mayıs 1864, 101 yıl süren Kafkas-Rus savaşlarının bittiğinin ilan edildiği ve günümüz Soçi sonları içerisinde kalan Kbaada vadisinde son savaşın yapıldığı tarihtir. Çerkesler ve tüm Kuzey Kafkasya halklarının kolektif hafızalarında bu tarihin rolü ise 101 yıl süren savaşların bitmesini belirten sıradan bir kronolojik bilgiden ibaret değildir. 21 Mayıs’la sembolleşen tarih, bir halkın tarih sahnesinden silinmek istenilmesinin sembolü olan, soykırımın tarihidir.
21 Mayıs Soykırımın günüdür.
Bir kolonyalizm ve yayılmacılık tarihi olarak Rusya, imparatorluğun güney sonlarını Kuzey Kafkasya’ya hakim olarak genişletmek istiyor ve Kuzey Kafkasyalılar dahil bölgedeki tüm halkları köleleştirmek ve tebaası haline getirme hedefini güdüyordu. Bu gayeyle inşa edilen kaleler, steplerin kolonileştirilmesi, Kazak ve Rus yerleşimcilerin arttırılması üzere atılımlar ile Kuzey Kafkasya’yı ekonomik olarak ambargo altında tutmaya çalışıyordu. Bu teşebbüsler Çerkesler başta olmak üzere bölge halklarının Karadeniz dahil tüm ticaret yollarının kapatılmasıyla adeta kocaman bir tecrit coğrafyası yaratılıyor, açlık ve salgın hastalıklara yer hazırlanıyordu. Bu askeri ve siyasi baskıyla bölgeyi terörize eden Rus Çarlığının temel maksadı Çerkeslerin savaşma azim ve iradesini kırmaktı.
Tüm bunlara karşın savaşma azim ve iradeleri kırılamayan Çerkesya ve Kafkasya halkları ise son ana kadar yurtlarını savunmaya ve insanlık dışı işgal ve soykırıma karşı direnmeye devam ettiler. Rus Çarlığının emeli bir Rus subayının anılarında ete kemiğe bürünüyordu: ‘Bize Çerkesya lazım, Çerkesler değil.’
Değerli basın mensupları,
Bu soykırımın şahidi var, tanıyanı yok, anlatanı var, anlayanı yok, sorumlusu var üstüne alani yok, adeta unutulmuş ya da unutturulmak istenilmiş bir soykırım gerçeği var ortada. Güya 2 milyon Çerkes 1864 yılında kendilerini sürgüne göndermiş üzere müsebbibinin de de müşahidinin de kulakları sağır gözleri kör. Fakat soykırımın torunları ise hala hayatta ve bir defa daha yüksek sesle tüm dünyaya haykırmak istiyorlar: BUNUN İSMİ SOYKIRIM!
21 Mayıs – Direnişin günüdür.
Çerkeslerin direnen son birliğinin bir Ahçıpsa yerleşimi olan Soçi, Kbaada vadisinde (Rusların tabiriyle Krasnaya Polyana’da katledildiği 21 Mayıs 1864 yılına gelindiğinde Çerkesler devasa Rus savaş makinesine karşı savaşı kaybetmiş, savaş yerini sürgüne bırakmış fakat soykırım devam etmişti. Bu sürgün ve soykırım sırasında yapılan katliamlarda ve salgın hastalıklar sonucunda en az 625 bin insanın hayatını kaybettiği iddia edilmektedir. Elimizde net sayılar olmamakla birlikte 1-1,5 milyon kadarı Osmanlı İmparatorluğu’na sürgün edilmiş olup bugün dünyanın farklı coğrafyalarında farklı ülkelerinde varlıklarını sürdürmeye çalışmaktadırlar. Soykırım sonucunda topraklarından koparılan Çerkesleri sürüldükleri topraklarda bir yandan hayatta kalma gayreti bir yandan da kimlik, lisan ve kültürlerini devam ettirme uğraşı bekliyordu. Bu uğraş asimilasyonist ve inkarcı ulus-devlet siyasetlerinin da yıkıcı tesiri ile kimlik ve kültürel alanda önemli erozyonları, hatta yok oluşları birlikteinde getirmişti. Bunu en bariz örneği olan Ubıhça sürgün topraklarında yok olmuş bir lisandır ve sürgün ve soykırımın devam ettiğini delilidir.
Katliamlarla geçen 101 yılın kararında başta Çerkesler olmak üzere Kuzey Kafkasyalılar yurtlarından çıkarıldılar lakin vatanlarının ateşi yüreklerinde yanmaya devam etti. 21 Mayıs Çerkes Soykırımı ve Sürgünü bitmiş bir savaşın anması değildir. Faili, mağduru ve tesirleri bugün de devam eden, tüzel bir tanımla, mütemadi bir cürümdür. Gerek bölge halklarına yaklaşımı, gerek sürdürdüğü siyasetler, gerek devlet sembolleri bakımından her tarafıyla Rusya İmparatorluğunun devamı olduğunu sav ve ispat eden Rusya Federasyonu ise bu soykırımın bugünkü muhatabıdır. 21 Mayıs 1864’le son bulmayan zulüm 2. Dünya Savaşı’nda gerçekleştirilen 1944 Çeçen, İnguş, Tatar, Karaçay, Balkar dahil bir hayli halkın soykırıma uğratılması ve Sibirya’ya sürülmesi ile devam etmişti 1990’ların kaotik ortamında Çeçen savaşları ile neticelenmiştir. Bugün de anavatanımızın yanı başında Ukrayna’da 5 milyonu aşkın sivil insanı mülteci haline getiren bir daha birebir siyasetler, tıpkı yayılmacılık ve birebir güvenlikçi perspektif olmuştur.
Değerli Basın mensupları,
Üzerinden geçen 158 yıla karşın biz tez ediyor ve inanıyoruz ki 21 Mayıslar devam ediyor.
İşte bu anlayış doğrultusunda 21 Mayıs’ı anmak ve Çerkeslerin uğramış olduğu tarihi haksızlıkları Türkiye ve dünya kamuoyuyla paylaşmak, memleketler arası hukuka davet yapmak, insanlık vicdanına seslenmek için 21 Mayıs 2022 saat 16:00’da Yenikapı Miting Alanı’nda toplanıyoruz. Davetimiz vicdan sahibi tüm dünya halklarınadır, davetimiz kaygımızı dinlemek isteyenleredir.
Bu sene daima birlikte yüksel sesle ve ısrarla “BUNUN İSMİ SOYKIRIM” diyebilmek için 21 Mayıs’ta Yenikapı’dayız.”