İmamoğlu: Türkiye Avrupa’nın başlangıç noktası, vazgeçilmez bir kesimi Münih Güvenlik Konferansı’na katılmak üzere Almanya’ya giden İstanbul Büyükşehir Belediye Lideri Ekrem İmamoğlu, “Avrupa İstanbul’dan başlıyor. ötürüsıyla Türkiye de Avrupa’nın başlangıç noktası, vazgeçilmez bir kesimi. Türkiye’nin toplum bütünlüğü içerisinde Avrupa’ya, Batı’ya bakışı, fazlaca büyük sıklıkla dayanağı sürmekte” dedi.
DW Türkçe’den Erkan Arıkan’a konuşan İmamoğlu, Ukrayna-Rusya krizi, İstanbul’un global kıymeti, Türkiye’nin NATO üyeliği, Avrupa ile ilgileri ve İstanbul’un taksi sorunu üzere farklı mevzulara ait soruları yanıtladı:
Münih Güvenlik Konferansı, Batı ile Rusya içinde Ukrayna konusunda tansiyonun tırmandığı, savaş tasasının arttığı bir müddetçte gerçekleşiyor. Dikkatler Ukrayna’ya, Karadeniz’de tırmanan tansiyona ve hem de bu süreçte kritik ehemmiyete sahip İstanbul Boğazı’na çevrilmiş durumda. Siz İBB Lideri olarak, Türkiye’nin bölgesinde yaşanan gelişmeleri, artan savaş riskini nasıl değerlendiriyorsunuz?
Doğal üzücü. Istırapla, telaşla izliyoruz. olağan olarak burada Rusya-Ukrayna içindeki bu tansiyonun bir savaşa, bir müdahaleye dönüşmesinin bu yüzyıla ve Avrupa’ya yakışmayacağını düşünenlerdenim. Ben bir Karadeniz çocuğuyum ve Karadeniz güç bir coğrafyadır. Çok farklı milletlerin yaşadığı bir coğrafyaya sahiptir. Fakat bu güç coğrafyanın barışa gereksinimi olduğu net. Doğal umuyorum ki en üst düzeyde diyalog çerçevesinde hem NATO-Rusya hem ABD-Rusya diyaloglarını dikkatle takip ediyoruz. olağan olarak Avrupa’nın tavrı epeyce kıymetli.
İstanbul olağan ki Boğaz’ı, suları, bağlı olduğu bir Montrö Mutabakatı var. Bu antlaşmaya uygun hareket etmek zorunda. Bu antlaşmanın barışa dayalı yeri oluşturduğu da bir gerçek. Bu bakımdan Türkiye’nin de hem ulusal siyaseti hem milletlerarası anlayışı, Rusya ve Ukrayna içinde diyalogla bir barışa ulaşılması… Bütün kamuoyunun talebinin bu olduğunu düşünüyorum.
“Demokratik değişimlerde kentlerin rolü” temalı bir panele davet edildiniz. İstanbul seçimleri sürecinde yaşananlar, Türkiye demokrasisinin karşı karşıya bulunduğu zorluklar, dünya tarafınca da yakından takip ediliyor. Türkiye’nin bugün ortasından geçmekte olduğu güçlü süreci nasıl tanımlarsınız? Uzmanlara bakılırsa, Türkiye özgürlükçü, çoğulcu bir demokrasiye sahip değil. Sizce Türkiye bu temel haklara kavuşabilecek mi?
Aslında temel haklara kavuşmak ya da demokrasi manasında harikası yakalamak, bir müddetç. Bunun bir teori yahut dayatmayla olması mümkün değil. Bunu aslında toplumsal tecrübeler oluşturuyor. Bugün hâlâ Avrupa’nın göbeğinde demokrasi için uğraş eden toplumlar ve devletler var. olağan olarak Türkiye de bunlardan birisi. Ancak unutulmamalı ki Türkiye’de 1946’dan beri, epeyce partili yaşama geçildiğinden bu yana bir demokrasi uğraşı veriliyor.
Ben şu reflekse bakarım: Türkiye ihtilaller gördü ancak ihtilallerden daha sonrasında yapılan dayatmalara karşı toplum, dayatmanın yapıldığı tarafa değil, tam karşıtı tarafa oy kullanma refleksini göstermiştir. Bu 1960 ihtilalinden daha sonra da o denli olmuştur, 71’den daha sonra da, 1980’den daha sonra da, hatta 1998 28 Şubat krizinden daha sonra da misal refleksler toplum tarafınca ortaya konmuştur. ötürüsıyla teminat aslında toplumun kendisi. Toplum neye refleks gösteriyor, kimin yanında duruyor?
Bence bunun en zirve noktasını da İstanbul seçimleri yaşattı. Toplum otoriter bir anlayışla, hem basını elinde tutan, daha da ileri gidip kaybettiği bir seçimi iptal edecek kadar otoriter davranmayı yeğleyen bir güce karşı büyük bir dayanışma göstererek, demokrasinin yanında durarak, 25 yıl daha sonra, hatta tahminen bugünkü hükümetin en büyük gücünü aldığı İstanbul kentinde, 10 puandan fazla bir farkla 806 bin oy farkıyla bizi seçti. Onun için Türkiye’de çoğulculuk, demokrasi ismine kuşku etmemek lazım. Türkiye’nin bu olgun ve hoş yürüyüşüne, tam bilakis, katkı sunmalarını temenni ederim. Ben şu biçimde inanıyorum: Demokrasi ismine Türkiye’nin geleceği noktasında kapsayıcılık, eşitlik ismine, epeyce hoş günlerin bizi beklediğini biliyorum. Bütün gücümle ve bütün ümitli halimle ben de aslına bakarsan bu uğraşın bir neferiyim.
Türkiye’nin NATO üyeliğinin 70’inci yıl dönümündeyiz. MSC Lideri Ischinger geçen günlerdeTürkiye’nin Batı için büyük değer ve bedel kazandığını bir daha lisana getirdi ve “Türkiye bize ‘Hadi, hoşça kalın’ dememeli” temennisinde bulundu. Tasa söz eden bu temenniler için değerlendirmeniz nedir?
Türkiye NATO’nun asli bir üyesidir. Avrupa’nın da asli bir kesimidir. Ben her yerde söylüyorum: Avrupa İstanbul’dan başlıyor. ötürüsıyla Türkiye de Avrupa’nın başlangıç noktası, vazgeçilmez bir modülü.
Türkiye’nin toplum bütünlüğü içerisinde Avrupa’ya, Batı’ya bakışı, fazlaca büyük sıklıkla dayanağı sürmekte.
Bugün Türkiye’nin bu toplumsal anlayışının karşısında hiç bir siyasi parti duramaz. kimi vakit popülist telaffuzlarla siyaseti kullanma tarafında çatışma lisanını yeğleyenler olsa da, genel anlayışta artık Türkiye’nin Avrupa’nın ya da NATO’nun vazgeçilmez bir kesimi, bir erki olduğunu biz de biliyoruz. Dünya barışı ismine, dünyadaki bilhassa 21. yüzyıldaki değişimleri izleyerek: İklim değişikliği, güçle ilgili gereksinimlerin pak güce dönüşmesi, kentlerdeki kaliteli hayat, tahminen de savunma reflekslerinin epey daha önündeki hususlar.
Hem bu konularda hem öbür konularda bence Batı’nın korku duyması gerçek değil. Olağan ki dayanışma içerisinde olması, alışılmış ki diyalogları en üst düzeyde tutması ve yalnızca Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin siyasi erk olarak hükümetini değil, başka gelişmeleri de yakınen takip etmesini ve hatta o enstitüler, partiler ve sivil toplum kuruluşlarıyla da diyaloğu en üst düzeyde tutmalarını dilerim. Bu bağlamda Türkiye hayli hakikat ve uygun sinyaller veriyor. Ne Batı’nın Türkiye’den kuşkusu olmalı ne de Türkiye’nin Batı’yla ilgili kuşkuları var. Yalnızca bir diyalog eksikliğinden kaynaklı bir müddetç yaşanıyor.
Birinci kere Münih Güvenlik Konferansı’na davet edildiniz. Size yapılan davet, milletlerarası siyaset alanında size artan ilgiyle de alakalı. Bu mevzuda ne düşünüyorsunuz?
İstanbul büyük bir kent. İstanbul aslında tahminen de medeniyetlerin başşehri. 2000 yıllık tarihinin içerisinde üç imparatorluğa başşehirlik yapma onuru var ve bugün de Türkiye’nin en büyük kenti. Avrupa’nın en büyük kenti. 19 ülkesinden daha büyük bir nüfusa sahip. 2 milyonu aşkın mülteciyi barındıran değerli bir kent. ötürüsıyla İstanbul’daki her türlü siyasi gelişme ve evreyi takip eden milletlerarası aktörlerin olduğunu da biliyorum.
Ben bilhassa 2019 seçimlerinden daha sonra İstanbul’daki olumlu tesirin etrafına ne kadar olumlu tesir yansıttığını da doya doya yaşadım. ötürüsıyla İstanbul’a yakışan, daima uygun şeyler yapmak. Geçen yıl biz Balkanların en değerli kentlerinin belediye liderlerini İstanbul’da topladık. Kasım ayında B40 diye bir tepe yaptık ve bu tepeyle birlikte o olumlu dayanışmayı büyütme uğraşı içerisine girdik.
Bu bağlamda bu ilgiyi doğal karşılıyorum. Fakat bu ilgi bende başka bir sorumluluk hissi uyandırıyor. O da: Hakikaten daha demokrat bir kent, epey daha hoş örnekleri dünyaya anlatabilen metropolitan bir kent. Bu hisle işime sarılıyorum. Seçimdilk evvel, “İstanbul’un gelmiş geçmiş en demokrat belediye lideri olmak istiyorum” demiştim. Ben artık dünyanın en demokrat belediye lideri olma eforu ortasında olan bir şahısım.
Güvenlik Konferansı sorularından öte, İstanbul’un taksi krizini kıymetlendirir misiniz?
Bu merkezi hükümetin müdahalesi kararı çözemediğimiz bir sorun. kimi vakit hükümetin gözünü kör eden birtakım refleksleri olabiliyor. Bu körlük şundan: Siyasette seçimi kaybetmenin güya her şey olduğunu düşünen bir siyasi anlayışla karşı karşıyayız. halbuki beş defa kazanmak ne kadar doğalsa, bir sefer kaybetmek en az o kadar doğal. Bunu kabullenememe doğrultusunda biroldukca konuda engelleyici bir kısım kararlar, müdahaleler yapılıyor. Türel çabamızı veriyoruz.
Taksi problemi ne yazık ki İstanbul’un epey üzücü bir tarafı. Hem nitelik, kalite açısından. Siz tahminen Türkiye’nin de bir parçasısınız lakin siz Almanya’nın bir ferdisiniz. ötürüsıyla dünyanın neresinden gelirse gelsin, insanlara yüzümüzü kızartan bir durumda. Bunu düzeltme gayretimiz devam ediyor. Her şeyimiz hazır aslında, yalnızca engellenen bir müddetç yaşıyoruz. Umuyorum vazgeçerler lakin onlar vazgeçmezse esasen Türkiye’deki değişim bu çeşit engellemeleri ortadan kaldıracak ve yeterli uygulamalar hem İstanbul’umuzla birebir vakitte Türkiye’nin biroldukca noktasıyla buluşacak. (DW Türkçe)
DW Türkçe’den Erkan Arıkan’a konuşan İmamoğlu, Ukrayna-Rusya krizi, İstanbul’un global kıymeti, Türkiye’nin NATO üyeliği, Avrupa ile ilgileri ve İstanbul’un taksi sorunu üzere farklı mevzulara ait soruları yanıtladı:
Münih Güvenlik Konferansı, Batı ile Rusya içinde Ukrayna konusunda tansiyonun tırmandığı, savaş tasasının arttığı bir müddetçte gerçekleşiyor. Dikkatler Ukrayna’ya, Karadeniz’de tırmanan tansiyona ve hem de bu süreçte kritik ehemmiyete sahip İstanbul Boğazı’na çevrilmiş durumda. Siz İBB Lideri olarak, Türkiye’nin bölgesinde yaşanan gelişmeleri, artan savaş riskini nasıl değerlendiriyorsunuz?
Doğal üzücü. Istırapla, telaşla izliyoruz. olağan olarak burada Rusya-Ukrayna içindeki bu tansiyonun bir savaşa, bir müdahaleye dönüşmesinin bu yüzyıla ve Avrupa’ya yakışmayacağını düşünenlerdenim. Ben bir Karadeniz çocuğuyum ve Karadeniz güç bir coğrafyadır. Çok farklı milletlerin yaşadığı bir coğrafyaya sahiptir. Fakat bu güç coğrafyanın barışa gereksinimi olduğu net. Doğal umuyorum ki en üst düzeyde diyalog çerçevesinde hem NATO-Rusya hem ABD-Rusya diyaloglarını dikkatle takip ediyoruz. olağan olarak Avrupa’nın tavrı epeyce kıymetli.
İstanbul olağan ki Boğaz’ı, suları, bağlı olduğu bir Montrö Mutabakatı var. Bu antlaşmaya uygun hareket etmek zorunda. Bu antlaşmanın barışa dayalı yeri oluşturduğu da bir gerçek. Bu bakımdan Türkiye’nin de hem ulusal siyaseti hem milletlerarası anlayışı, Rusya ve Ukrayna içinde diyalogla bir barışa ulaşılması… Bütün kamuoyunun talebinin bu olduğunu düşünüyorum.
“Demokratik değişimlerde kentlerin rolü” temalı bir panele davet edildiniz. İstanbul seçimleri sürecinde yaşananlar, Türkiye demokrasisinin karşı karşıya bulunduğu zorluklar, dünya tarafınca da yakından takip ediliyor. Türkiye’nin bugün ortasından geçmekte olduğu güçlü süreci nasıl tanımlarsınız? Uzmanlara bakılırsa, Türkiye özgürlükçü, çoğulcu bir demokrasiye sahip değil. Sizce Türkiye bu temel haklara kavuşabilecek mi?
Aslında temel haklara kavuşmak ya da demokrasi manasında harikası yakalamak, bir müddetç. Bunun bir teori yahut dayatmayla olması mümkün değil. Bunu aslında toplumsal tecrübeler oluşturuyor. Bugün hâlâ Avrupa’nın göbeğinde demokrasi için uğraş eden toplumlar ve devletler var. olağan olarak Türkiye de bunlardan birisi. Ancak unutulmamalı ki Türkiye’de 1946’dan beri, epeyce partili yaşama geçildiğinden bu yana bir demokrasi uğraşı veriliyor.
Ben şu reflekse bakarım: Türkiye ihtilaller gördü ancak ihtilallerden daha sonrasında yapılan dayatmalara karşı toplum, dayatmanın yapıldığı tarafa değil, tam karşıtı tarafa oy kullanma refleksini göstermiştir. Bu 1960 ihtilalinden daha sonra da o denli olmuştur, 71’den daha sonra da, 1980’den daha sonra da, hatta 1998 28 Şubat krizinden daha sonra da misal refleksler toplum tarafınca ortaya konmuştur. ötürüsıyla teminat aslında toplumun kendisi. Toplum neye refleks gösteriyor, kimin yanında duruyor?
Bence bunun en zirve noktasını da İstanbul seçimleri yaşattı. Toplum otoriter bir anlayışla, hem basını elinde tutan, daha da ileri gidip kaybettiği bir seçimi iptal edecek kadar otoriter davranmayı yeğleyen bir güce karşı büyük bir dayanışma göstererek, demokrasinin yanında durarak, 25 yıl daha sonra, hatta tahminen bugünkü hükümetin en büyük gücünü aldığı İstanbul kentinde, 10 puandan fazla bir farkla 806 bin oy farkıyla bizi seçti. Onun için Türkiye’de çoğulculuk, demokrasi ismine kuşku etmemek lazım. Türkiye’nin bu olgun ve hoş yürüyüşüne, tam bilakis, katkı sunmalarını temenni ederim. Ben şu biçimde inanıyorum: Demokrasi ismine Türkiye’nin geleceği noktasında kapsayıcılık, eşitlik ismine, epeyce hoş günlerin bizi beklediğini biliyorum. Bütün gücümle ve bütün ümitli halimle ben de aslına bakarsan bu uğraşın bir neferiyim.
Türkiye’nin NATO üyeliğinin 70’inci yıl dönümündeyiz. MSC Lideri Ischinger geçen günlerdeTürkiye’nin Batı için büyük değer ve bedel kazandığını bir daha lisana getirdi ve “Türkiye bize ‘Hadi, hoşça kalın’ dememeli” temennisinde bulundu. Tasa söz eden bu temenniler için değerlendirmeniz nedir?
Türkiye NATO’nun asli bir üyesidir. Avrupa’nın da asli bir kesimidir. Ben her yerde söylüyorum: Avrupa İstanbul’dan başlıyor. ötürüsıyla Türkiye de Avrupa’nın başlangıç noktası, vazgeçilmez bir modülü.
Türkiye’nin toplum bütünlüğü içerisinde Avrupa’ya, Batı’ya bakışı, fazlaca büyük sıklıkla dayanağı sürmekte.
Bugün Türkiye’nin bu toplumsal anlayışının karşısında hiç bir siyasi parti duramaz. kimi vakit popülist telaffuzlarla siyaseti kullanma tarafında çatışma lisanını yeğleyenler olsa da, genel anlayışta artık Türkiye’nin Avrupa’nın ya da NATO’nun vazgeçilmez bir kesimi, bir erki olduğunu biz de biliyoruz. Dünya barışı ismine, dünyadaki bilhassa 21. yüzyıldaki değişimleri izleyerek: İklim değişikliği, güçle ilgili gereksinimlerin pak güce dönüşmesi, kentlerdeki kaliteli hayat, tahminen de savunma reflekslerinin epey daha önündeki hususlar.
Hem bu konularda hem öbür konularda bence Batı’nın korku duyması gerçek değil. Olağan ki dayanışma içerisinde olması, alışılmış ki diyalogları en üst düzeyde tutması ve yalnızca Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin siyasi erk olarak hükümetini değil, başka gelişmeleri de yakınen takip etmesini ve hatta o enstitüler, partiler ve sivil toplum kuruluşlarıyla da diyaloğu en üst düzeyde tutmalarını dilerim. Bu bağlamda Türkiye hayli hakikat ve uygun sinyaller veriyor. Ne Batı’nın Türkiye’den kuşkusu olmalı ne de Türkiye’nin Batı’yla ilgili kuşkuları var. Yalnızca bir diyalog eksikliğinden kaynaklı bir müddetç yaşanıyor.
Birinci kere Münih Güvenlik Konferansı’na davet edildiniz. Size yapılan davet, milletlerarası siyaset alanında size artan ilgiyle de alakalı. Bu mevzuda ne düşünüyorsunuz?
İstanbul büyük bir kent. İstanbul aslında tahminen de medeniyetlerin başşehri. 2000 yıllık tarihinin içerisinde üç imparatorluğa başşehirlik yapma onuru var ve bugün de Türkiye’nin en büyük kenti. Avrupa’nın en büyük kenti. 19 ülkesinden daha büyük bir nüfusa sahip. 2 milyonu aşkın mülteciyi barındıran değerli bir kent. ötürüsıyla İstanbul’daki her türlü siyasi gelişme ve evreyi takip eden milletlerarası aktörlerin olduğunu da biliyorum.
Ben bilhassa 2019 seçimlerinden daha sonra İstanbul’daki olumlu tesirin etrafına ne kadar olumlu tesir yansıttığını da doya doya yaşadım. ötürüsıyla İstanbul’a yakışan, daima uygun şeyler yapmak. Geçen yıl biz Balkanların en değerli kentlerinin belediye liderlerini İstanbul’da topladık. Kasım ayında B40 diye bir tepe yaptık ve bu tepeyle birlikte o olumlu dayanışmayı büyütme uğraşı içerisine girdik.
Bu bağlamda bu ilgiyi doğal karşılıyorum. Fakat bu ilgi bende başka bir sorumluluk hissi uyandırıyor. O da: Hakikaten daha demokrat bir kent, epey daha hoş örnekleri dünyaya anlatabilen metropolitan bir kent. Bu hisle işime sarılıyorum. Seçimdilk evvel, “İstanbul’un gelmiş geçmiş en demokrat belediye lideri olmak istiyorum” demiştim. Ben artık dünyanın en demokrat belediye lideri olma eforu ortasında olan bir şahısım.
Güvenlik Konferansı sorularından öte, İstanbul’un taksi krizini kıymetlendirir misiniz?
Bu merkezi hükümetin müdahalesi kararı çözemediğimiz bir sorun. kimi vakit hükümetin gözünü kör eden birtakım refleksleri olabiliyor. Bu körlük şundan: Siyasette seçimi kaybetmenin güya her şey olduğunu düşünen bir siyasi anlayışla karşı karşıyayız. halbuki beş defa kazanmak ne kadar doğalsa, bir sefer kaybetmek en az o kadar doğal. Bunu kabullenememe doğrultusunda biroldukca konuda engelleyici bir kısım kararlar, müdahaleler yapılıyor. Türel çabamızı veriyoruz.
Taksi problemi ne yazık ki İstanbul’un epey üzücü bir tarafı. Hem nitelik, kalite açısından. Siz tahminen Türkiye’nin de bir parçasısınız lakin siz Almanya’nın bir ferdisiniz. ötürüsıyla dünyanın neresinden gelirse gelsin, insanlara yüzümüzü kızartan bir durumda. Bunu düzeltme gayretimiz devam ediyor. Her şeyimiz hazır aslında, yalnızca engellenen bir müddetç yaşıyoruz. Umuyorum vazgeçerler lakin onlar vazgeçmezse esasen Türkiye’deki değişim bu çeşit engellemeleri ortadan kaldıracak ve yeterli uygulamalar hem İstanbul’umuzla birebir vakitte Türkiye’nin biroldukca noktasıyla buluşacak. (DW Türkçe)