İlgezdi: Çocuklar karbonhidrat yüklü beslenmek zorunda kalıyor CHP Genel Lider Yardımcısı Gamze Akkuş İlgezdi, okul çağındaki çocukların beslenme meseleleri ve paralı eğitime ait rapor hazırladı.
‘Devlet, Sahniçin Çekildi. Aileler Beslenme ve Değerli Eğitimle Baş Başa Bırakıldı’ başlıklı raporda, ekonomik kriz niçiniyle ailelerin çocuklarının beslenmesine gereğince bütçe ayıramadığı belirtilirken çocukların gelişim geriliği yaşadığı vurgulandı.
‘AİLELER BOĞAZINDAN KISIYOR’
ANKA’nın haberine göre, okullarda besine gereksinim duyan çocukların karbonhidrat yüklü beslenmek zorunda kaldığı, bunun da gelişimlerini etkilediğine dikkat çekildi. Raporda, Ulusal Eğitim Bakanlığı’nın çocukların kâfi beslenmesi için fiyatsız yemek vermesi gerektiği kaydedildi. Raporda, “Yetersiz beslenen çocuklarda gelişim geriliğinin yanı sıra metabolik sendrom, demir yetersizliği anemisi, iyot yetersizliği hastalıkları görülmektedir. Uzun ve ucuz ekmek kuyruklarından anlaşılacağı üzere halkımız karnını karbonhidratla doyurmaktadır. Bunun yanı sıra daima ekmek ve türevleriyle beslenme, çocuklarda bağışıklık sisteminin zayıflamasına ve enfeksiyon hastalıklarına yol açmaktadır” denildi.
Ekonomik kriz niçiniyle ailelerin çocuklarının beslenmesine gereğince bütçe ayıramadığı belirtilen raporda, şu tabirler yer aldı: “15-19 yaş kümesi çocuk besin harcamalarına baktığımızda Ağustos 2021’de 936, Ağustos 2022’de ise 2 bin 48,79 TL olmuştur. En yakın ay olan ağustos ayını değerlendirdiğimizde, minimum fiyat alan, tek çocuklu bir ailede yalnızca bir çocuğun besin harcanmasının 2 bin 48,79 TL iken aile büyük bir geçim kahrına düşecektir. Aileler, konut geçindirme ve çocuklarının karnını doyurma ikilemi yaşamaktadır. Ailelere çocuğunun boğazından kısmaktan diğer bir deva kalmamaktadır. 4-6 yaş kümesi çocuk besin harcamaları ise Ağustos 2021’de 507,72, Ağustos 2022’de ise 1106,64 TL olmuştur. Bu yaş kümesi çocuklarının gelişimi için çok kıymetlidir ve sağlıklı beslenme imkanına en gereksinim duydukları vakit içinderdır. Sağlıklı beslenme aksadığında çocuğun bundan daha sonraki gelişimi ve öğrenme gücü de zayıflayacaktır. Günümüz Türkiye’sinde milyonlarca dar gelirli aile, çocuklarına sağlıklı beslenme imkânı sağlayamamaktadır.”
‘TÜRKİYE ÇOCUK YOKSULLUĞU İLE GAYRETTE AB İÇİNDEKİ EN BAŞARISIZ ÜLKE’
Türkiye’nin çocuk yoksulluğu ile gayrette Avrupa Birliği’ndeki en başarısız ülke olduğu kaydedilen raporda, Eurostat verine atıfla şu kıymetlendirme yapıldı: “Birinci sıradaki Finlandiya’da toplumsal yardımlardan evvel çocuk yoksulluğu 31,8 iken toplumsal yardımlarla 10,2’ye düşürülmüştür. Finlandiya’nın toplumsal yardımlarla yoksulluğu azaltma oranı 67,9 olmuştur. Türkiye’de çocuk yoksulluğu, toplumsal yardımlardan evvel 41,6 iken toplumsal yardımlarla bile yalnızca 33’e düşürülmüştür. Türkiye’nin toplumsal yardımlarla yoksulluğu azaltma oranı 20,7 ile ne yazık ki 34 ülke içinden sonuncu olmuştur. Ekonomik manada büyük külfetler çeken, büyük bir ekonomik kriz ve çöküş yaşayan Yunanistan’da dahi çocuk yoksulluğu, toplumsal yardımlardan evvel 36.0 iken toplumsal yardımlarla 24.5’e düşürülmüştür. Batmakta olan Yunanistan’ın bile yoksulluğunu azaltma oranı 31,9 ile bizden epey daha ileridir.”
Rapordan satır başları şöyleki:
EĞİTİM PİYASALAŞTI: 1913 yılında sanat derslerinin oranı yüzde 13 iken günümüz de bu oran yüzde 5’in altına düşmüştür. Yalnızca içeriği ve eğitim sistemini değişmekle yetinmeyen mevcut iktidar, beraberinde eğitimde devletçi yaklaşımdan uzaklaşmış, piyasacı bir yaklaşımla eğitim paralı hale dönüşmüştür. Buna örnek olarak; forma isteyen okullarda ise kıyafetler fahiş fiyatlarla satılmakta, kısa kollu tişört 130-140 lira, pantolon ve ceketler 300’er liraya yaklaşmaktadır. Okula başlayan çocuklara, velilerine iletmeleri için verilen gereksinim listelerinde yönetime teslim edilmek üzere meblağları 200 lirayı bulan renkli, renksiz fotokopi kâğıtları bulunmaktadır. Kayıt parası alınmadığı söyleniyor lakin biroldukça okulda ‘bağış’ ismi altında para toplandığı da bilinmektedir.
2012-2013’te 28 bin 177 olan devlete bağlı ilkokul sayısı her yıl gerileyerek 22 bin 480’ye düşmüştür. Okul sayısı 10 yılda tam 5 bin 697 azaldı. Özel ilkokullarda ise durum tam karşıtı. Bugün karşı karşıya olduğumuz şey, temel hak olan eğitimin ticarileşmesidir. Ayrıyeten devlet okullarına yapılan yatırımların daima azalması ve imkanlarının kısıtlanması da özel okullara yönelik talebi artırdı. 2012-2013’te 992 olan özel ilkokul sayısı 2 bin 39’a yükselmekte ve özel okul sayısı süratle artmaktadır. bu biçimdece devlet elini eğitimden çekmiş, hem öğrenciler hem aileleri piyasacı bir anlayışla karşı karşıya bırakılmıştır.
ÖĞRENCİLER ÖRGÜN EĞİTİM DIŞINDA: Türkiye’de geçen eğitim öğretim periyodunda okul öncesi eğitim, ilköğretim ve ortaöğretim seviyesinde 19 milyon 155 bin 571 öğrenci örgün eğitim aldı. Buna göre Türkiye’de okul öncesi eğitim, ilköğretim ve ortaöğretim seviyesinde 9 milyon 928 bin 304’ü erkek, 9 milyon 227 bin 267’si kız olmak üzere toplam 19 milyon 155 bin 571 öğrenci, örgün eğitim aldı. Öğrencilerden 15 milyon 839 bin 140’ı resmî, 1 milyon 578 bin 233’ü özel ve 1 milyon 738 bin 198’i ise açık öğretim kurumlarında eğitim gördü. Resmî okullarda eğitim bakılırsanlerin 8 milyon 147 bin 339’u erkek, 7 milyon 691 bin 801’i kız öğrencilerden oluştu. Özel okullarda ise 864 bin 762 erkek, 713 bin 471 kız öğrenci yer aldı. Açık öğretimde kayıtlı faal öğrencilerin 916 bin 203’ünü erkek, 821 bin 995’ini kızlar oluşturdu.
EKONOMİK DURUM EN ÇOK DA ÇOCUKLARI ETKİLİYOR: MEB’in istatistiklerine göre mesleksel eğitim merkezlerine giden öğrenci sayısı da 700 bini aşmıştır. MESEM’lerdeki çocuklar haftanın dört günü çalıştırılmakta, sadece bir gün eğitim alabilmektedir. Bu fiilen devlet eliyle çocuklarımızın örgün eğitim dışına çıkarılması ve çocuk personel haline getirilmesidir. 2020-2021 datalarında MESEM’lerdeki yaklaşık 160 bin olan öğrenci sayısının bir yıldan daha kısa bir süre içerisinde yarım milyondan fazla artması, ülkenin ekonomik durumunun en çok da çocuklarımızı etkilediğinin açıkça delili olmuştur.” (HABER MERKEZİ)
‘Devlet, Sahniçin Çekildi. Aileler Beslenme ve Değerli Eğitimle Baş Başa Bırakıldı’ başlıklı raporda, ekonomik kriz niçiniyle ailelerin çocuklarının beslenmesine gereğince bütçe ayıramadığı belirtilirken çocukların gelişim geriliği yaşadığı vurgulandı.
‘AİLELER BOĞAZINDAN KISIYOR’
ANKA’nın haberine göre, okullarda besine gereksinim duyan çocukların karbonhidrat yüklü beslenmek zorunda kaldığı, bunun da gelişimlerini etkilediğine dikkat çekildi. Raporda, Ulusal Eğitim Bakanlığı’nın çocukların kâfi beslenmesi için fiyatsız yemek vermesi gerektiği kaydedildi. Raporda, “Yetersiz beslenen çocuklarda gelişim geriliğinin yanı sıra metabolik sendrom, demir yetersizliği anemisi, iyot yetersizliği hastalıkları görülmektedir. Uzun ve ucuz ekmek kuyruklarından anlaşılacağı üzere halkımız karnını karbonhidratla doyurmaktadır. Bunun yanı sıra daima ekmek ve türevleriyle beslenme, çocuklarda bağışıklık sisteminin zayıflamasına ve enfeksiyon hastalıklarına yol açmaktadır” denildi.
Ekonomik kriz niçiniyle ailelerin çocuklarının beslenmesine gereğince bütçe ayıramadığı belirtilen raporda, şu tabirler yer aldı: “15-19 yaş kümesi çocuk besin harcamalarına baktığımızda Ağustos 2021’de 936, Ağustos 2022’de ise 2 bin 48,79 TL olmuştur. En yakın ay olan ağustos ayını değerlendirdiğimizde, minimum fiyat alan, tek çocuklu bir ailede yalnızca bir çocuğun besin harcanmasının 2 bin 48,79 TL iken aile büyük bir geçim kahrına düşecektir. Aileler, konut geçindirme ve çocuklarının karnını doyurma ikilemi yaşamaktadır. Ailelere çocuğunun boğazından kısmaktan diğer bir deva kalmamaktadır. 4-6 yaş kümesi çocuk besin harcamaları ise Ağustos 2021’de 507,72, Ağustos 2022’de ise 1106,64 TL olmuştur. Bu yaş kümesi çocuklarının gelişimi için çok kıymetlidir ve sağlıklı beslenme imkanına en gereksinim duydukları vakit içinderdır. Sağlıklı beslenme aksadığında çocuğun bundan daha sonraki gelişimi ve öğrenme gücü de zayıflayacaktır. Günümüz Türkiye’sinde milyonlarca dar gelirli aile, çocuklarına sağlıklı beslenme imkânı sağlayamamaktadır.”
‘TÜRKİYE ÇOCUK YOKSULLUĞU İLE GAYRETTE AB İÇİNDEKİ EN BAŞARISIZ ÜLKE’
Türkiye’nin çocuk yoksulluğu ile gayrette Avrupa Birliği’ndeki en başarısız ülke olduğu kaydedilen raporda, Eurostat verine atıfla şu kıymetlendirme yapıldı: “Birinci sıradaki Finlandiya’da toplumsal yardımlardan evvel çocuk yoksulluğu 31,8 iken toplumsal yardımlarla 10,2’ye düşürülmüştür. Finlandiya’nın toplumsal yardımlarla yoksulluğu azaltma oranı 67,9 olmuştur. Türkiye’de çocuk yoksulluğu, toplumsal yardımlardan evvel 41,6 iken toplumsal yardımlarla bile yalnızca 33’e düşürülmüştür. Türkiye’nin toplumsal yardımlarla yoksulluğu azaltma oranı 20,7 ile ne yazık ki 34 ülke içinden sonuncu olmuştur. Ekonomik manada büyük külfetler çeken, büyük bir ekonomik kriz ve çöküş yaşayan Yunanistan’da dahi çocuk yoksulluğu, toplumsal yardımlardan evvel 36.0 iken toplumsal yardımlarla 24.5’e düşürülmüştür. Batmakta olan Yunanistan’ın bile yoksulluğunu azaltma oranı 31,9 ile bizden epey daha ileridir.”
Rapordan satır başları şöyleki:
EĞİTİM PİYASALAŞTI: 1913 yılında sanat derslerinin oranı yüzde 13 iken günümüz de bu oran yüzde 5’in altına düşmüştür. Yalnızca içeriği ve eğitim sistemini değişmekle yetinmeyen mevcut iktidar, beraberinde eğitimde devletçi yaklaşımdan uzaklaşmış, piyasacı bir yaklaşımla eğitim paralı hale dönüşmüştür. Buna örnek olarak; forma isteyen okullarda ise kıyafetler fahiş fiyatlarla satılmakta, kısa kollu tişört 130-140 lira, pantolon ve ceketler 300’er liraya yaklaşmaktadır. Okula başlayan çocuklara, velilerine iletmeleri için verilen gereksinim listelerinde yönetime teslim edilmek üzere meblağları 200 lirayı bulan renkli, renksiz fotokopi kâğıtları bulunmaktadır. Kayıt parası alınmadığı söyleniyor lakin biroldukça okulda ‘bağış’ ismi altında para toplandığı da bilinmektedir.
2012-2013’te 28 bin 177 olan devlete bağlı ilkokul sayısı her yıl gerileyerek 22 bin 480’ye düşmüştür. Okul sayısı 10 yılda tam 5 bin 697 azaldı. Özel ilkokullarda ise durum tam karşıtı. Bugün karşı karşıya olduğumuz şey, temel hak olan eğitimin ticarileşmesidir. Ayrıyeten devlet okullarına yapılan yatırımların daima azalması ve imkanlarının kısıtlanması da özel okullara yönelik talebi artırdı. 2012-2013’te 992 olan özel ilkokul sayısı 2 bin 39’a yükselmekte ve özel okul sayısı süratle artmaktadır. bu biçimdece devlet elini eğitimden çekmiş, hem öğrenciler hem aileleri piyasacı bir anlayışla karşı karşıya bırakılmıştır.
ÖĞRENCİLER ÖRGÜN EĞİTİM DIŞINDA: Türkiye’de geçen eğitim öğretim periyodunda okul öncesi eğitim, ilköğretim ve ortaöğretim seviyesinde 19 milyon 155 bin 571 öğrenci örgün eğitim aldı. Buna göre Türkiye’de okul öncesi eğitim, ilköğretim ve ortaöğretim seviyesinde 9 milyon 928 bin 304’ü erkek, 9 milyon 227 bin 267’si kız olmak üzere toplam 19 milyon 155 bin 571 öğrenci, örgün eğitim aldı. Öğrencilerden 15 milyon 839 bin 140’ı resmî, 1 milyon 578 bin 233’ü özel ve 1 milyon 738 bin 198’i ise açık öğretim kurumlarında eğitim gördü. Resmî okullarda eğitim bakılırsanlerin 8 milyon 147 bin 339’u erkek, 7 milyon 691 bin 801’i kız öğrencilerden oluştu. Özel okullarda ise 864 bin 762 erkek, 713 bin 471 kız öğrenci yer aldı. Açık öğretimde kayıtlı faal öğrencilerin 916 bin 203’ünü erkek, 821 bin 995’ini kızlar oluşturdu.
EKONOMİK DURUM EN ÇOK DA ÇOCUKLARI ETKİLİYOR: MEB’in istatistiklerine göre mesleksel eğitim merkezlerine giden öğrenci sayısı da 700 bini aşmıştır. MESEM’lerdeki çocuklar haftanın dört günü çalıştırılmakta, sadece bir gün eğitim alabilmektedir. Bu fiilen devlet eliyle çocuklarımızın örgün eğitim dışına çıkarılması ve çocuk personel haline getirilmesidir. 2020-2021 datalarında MESEM’lerdeki yaklaşık 160 bin olan öğrenci sayısının bir yıldan daha kısa bir süre içerisinde yarım milyondan fazla artması, ülkenin ekonomik durumunun en çok da çocuklarımızı etkilediğinin açıkça delili olmuştur.” (HABER MERKEZİ)