Honduraslılar eski başkanın New York'taki duruşmasını yakından izliyor
New York haberlerinin koşuşturması içinde, Honduras'ın eski başkanı Juan Orlando Hernández'e karşı Aşağı Manhattan'da sürmekte olan ceza davası neredeyse hiç fark edilmiyor.
Honduraslılar için bu, ulusal adaletin sağlanması için nadir bir şans.
Bay Hernández'in federal bölge mahkemesinde uyuşturucu ithal etme komplosu nedeniyle yargılanması, küçük Orta Amerika ülkesini ve buradaki gurbetçileri kasıp kavurdu; New York City'de yaşayan 40.000 Honduraslının yanı sıra eyalet dışından ve hatta yurtdışından gelenlerin bir kesitini ele geçirdi. Honduras'ın kendisi.
Tatil için Honduras'tan Florida'ya giden ancak aniden planlarını değiştirerek duruşmaya katılmak için New York'a uçan 62 yaşındaki Flavio Ulises Yuja, “Ülkemizi cehenneme gönderdi” dedi.
Duruşma, yolsuzluk, yoksulluk ve kanunsuzlukla boğuşan bir ülkenin içinde bulunduğu kötü duruma dikkat çekiyor. Amerikalılar kendi demokrasi ve adalet sistemlerindeki zayıflıkları tartışırken, Honduraslılar Amerikan mahkemelerini kendi ülkelerinde olmayan bir şeyin yeri olarak görüyor: adil bir yargılama ve adaletin ölçüsü.
Honduraslılar her gün adliye önünde bulunuyor. Duruşmanın ilk haftasında düzinelerce kişi soğukta toplandı, megafonlar aracılığıyla sloganlar attı ve Honduras bayrakları ve Bay Hernández'i kınayan ev yapımı pankartlar taşıyarak yürüdü. Brooklyn'li bir kadın, ev yapımı ton balıklı ve hindili sandviçleri bir soğutucudan 7 dolara satıyordu.
Bay Hernández her gün, not alan bir grup Honduraslı muhabirin önünde kalabalık bir mahkeme salonuna götürülüyor. Bay Hernández, görevden ayrıldıktan kısa bir süre sonra Amerika Birleşik Devletleri'ne iade edildiği 2022'nin başlarına kadar sekiz yıl boyunca ülkesini yönetti.
Aşağı Manhattan'daki bu adliyede düzenlenen (eski Başkan Donald J. Trump ve kripto dolandırıcısı Sam Bankman-Fried'ınkiler de dahil olmak üzere) çok sayıda yüksek profilli duruşma sırasında, film ekipleri, son teknoloji ürünü haber araçlarıyla donatılmış olarak kapının önünde toplandı. aydınlatma üniteleri. Hernández duruşmasında haber spikerleri günün olaylarını iPhone'larına kaydetti ve haberi sosyal medya aracılığıyla yaydı.
Eve getirdikleri davalar, Honduras'ta büyük miktarlarda kokainin ABD'ye akmasına izin veren bir yolsuzluk kültürünü anlatıyor. Yanlış yaptığını reddeden Bay Hernández, başkent Tegucigalpa'da bir “uyuşturucu devleti” yönetmek ve şiddet yanlısı kartellerden milyonlar toplamakla suçlanıyor.
Honduras, Amerikalılar tarafından bilindiği kadarıyla, yoksulluk, siyasi istikrarsızlık ve Amerikan müdahalesiyle dolu bir geçmişe sahip olabilir. Bunlar arasında 19. yüzyılın sonlarında meyve şirketlerinin siyasi gücünü güçlendirmek için başlayan Muz Savaşları ve 1980'lerde Nikaragualı liderlere karşı mücadelede Kontra gerillalarını desteklemek için ABD ordusunun varlığı yer alıyor.
2000'li yıllarda, siyasi korumadan yararlanan uyuşturucu kaçakçıları, Honduras'ın Güney Amerika'dan kokain sevkiyatı için önemli bir geçiş noktası haline gelmesine yardımcı oldu ve bunların çoğu, uyuşturucuya olan doymak bilmez iştahı beslemek için Amerika Birleşik Devletleri'ne gitti.
Dış İlişkiler Konseyi'nden Latin Amerika uzmanı Shannon K. O'Neil, davanın Honduras'taki yolsuzluğu bir gecede iyileştirmesinin pek mümkün olmayacağını, ancak ABD'deki soruşturmaların caydırıcı olabileceğini söyledi.
“Çok güçlü birinin adalet önüne çıkarılması önemli” dedi. “ABD'de bir başkanın devrildiğini ve muhtemelen sonunun yüksek güvenlikli bir hapishaneye düştüğünü görmek, ister Honduras'ta ister diğer Latin Amerika ülkelerinde olsun, diğer liderler ve elitler üzerinde tüyler ürpertici bir etki yaratabilir.”
Pek çok Honduraslı, Bay Hernández'i ülkelerinin gerilemesini körüklemekle suçluyor ve onun iade edilmesiyle birlikte kutlamalar patlak verdi.
69 yaşındaki Eugenia Brown ve 64 yaşındaki Aurora Martinez adlı kız kardeşler, geçtiğimiz günlerde duruşmanın ön sırasında gazetecilerin yanına oturdular ve cinayet, uyuşturucu kaçakçılığı ve yolsuzluk hikayelerini duyduklarında başlarını salladılar. Bay Hernández'in polis şefine rakiplerini öldürme emrini verdiğini ifade ederken nefesleri kesildi.
Honduras göçmeni olan kız kardeşler, adaletin nihayet yerine geldiğini görmek için New Jersey ve Bronx'tan geldiklerini söyledi.
Bayan Brown, “Bu Honduras için utanç verici ama aynı zamanda iyi bir şey çünkü günün sonunda adalet istiyoruz” dedi.
Şu anda Çin Mahallesi yakınlarında yaşayan başka bir Honduras göçmeni olan 60 yaşındaki Martha Rochez, gözle görülür şekilde üzgün bir halde mahkeme salonundan ayrıldı ve bir duvara yaslandı.
“Onu hapishanede görmek istiyorum. Bize acı çektirdi. Aileme acı çektirdi” dedi. “Ülkeme yaptıklarını duymaya dayanamadım. Halkımıza nasıl davrandıklarını dinlerken sırtım ağrıyor.”
Yaklaşık 3200 kilometre uzakta, 10 milyonluk nüfusu New York City'ninkinden biraz fazla olan Honduras'ta, vaka Sivrisinek Sahili'nden Tegucigalpa'ya kadar sansasyon yarattı. Nüfusun yaklaşık yarısı yoksulluk içinde yaşıyor, çete şiddeti yaygın ve kişi başına düşen gayri safi yurtiçi hasıla yalnızca 3.400 dolar civarındayken, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki 83.000 dolardı.
Tegucigalpa pazarındaki sebze satıcısı olan ve Bay Hernandez için ortak bir takma ad kullanan 63 yaşındaki Suyapa Mendez, “JOH orada suçlu olabilir, ancak ülkeye zarar verildi” dedi.
Başkentin bazı sakinleri, ülkenin birbiriyle örtüşen suç alanlarından ve hükümetten hangi isimlerin bir sonraki ifadeye çağrılabileceği konusunda iddiaya girdi. Bay Hernández'in siyasi müttefiklerinden bazıları, davayı ABD yetkilileriyle işbirliği yapmamasının intikamı olarak nitelendirdi ve onun adil yargılanabileceğine dair şüphelerini dile getirdi.
Ancak duruşmayı atölyesinden televizyondan izleyen 69 yaşındaki marangoz Mario Sierra, Honduraslıların “burada ona hiçbir şey yapılamayacağı için onu götürdükleri için minnettar olduklarını” söyledi.
“Onun uyuşturucu ajanı olduğunu zaten biliyoruz. Bunu burada her zaman biliyorduk,” dedi, “ama onu yalnızca gringolar mahkum edebilirdi.”
New York şehrinin yaklaşık üçte biri İspanyol kökenlidir, ancak Bronx, Queens ve Brooklyn'in bazı bölgelerine dağılmış olan Honduraslılar toplam nüfusun yalnızca yüzde 0,5'ini oluşturmaktadır; sayıları Porto Rikolular ve Dominikliler gibi gruplarla ve son yıllardaki gruplarla karşılaştırıldığında sönüktür. , Meksikalılar ve Ekvadorlular.
Onlarca yıl süren yolsuzluk, suç ve işsizlik aynı zamanda Honduraslıların Amerika Birleşik Devletleri'ne akın etmesine neden oldu; bu da yakın zamanda bir protestocunun adliye binası önünde tuttuğu şu pankartı açıklamaya yardımcı oluyor: “Uyuşturucu hükümeti insanları göç etmeye zorluyor.”
47 yaşındaki Victor Velasquez orada durup her şeyi izliyor ve fotoğraf çekiyordu. Kendisi de Honduras göçmeni olan bir arkadaşını Aşağı Manhattan'daki bir sığınma duruşmasına götürmek için eşi ve ergenlik çağındaki oğluyla birlikte bütün gece Virginia'dan yola çıktığını söyledi.
“Bunlar bizim ülkelerimizde yaptıramayacağımız testlerdir; Bu, oradaki yolsuzluğun düzeyini ve diğer ülkelerin müdahale etmesi gerektiğini gösteriyor” diyen Bay Velasquez, Honduras hükümetindeki yolsuzluğun çalıştığı kâr amacı gütmeyen kuruluşu ortadan kaldırdığını ve işine mal olduğunu ekledi.
Dışarıda, Brooklyn'den 41 yaşındaki Alex Laboriel, ülkesinin eski başkanını mahkemede izlemenin zor, hatta utanç verici olduğunu söyledi.
“Çok fazla öfke duygusu var” dedi. “Bu sadece mahkeme salonunda hissedilmeyen bir acı. Yaşayarak anlamamız gereken bir acı.”
“Keşke bunun Honduras'ta da olsaydı” diye ekledi.
Radio Progreso gazetecisi Rommel Gómez (40), duruşmayı her Honduraslı için bir sınav olarak nitelendirdi.
“Yargılanan yalnızca Juan Orlando Hernández değil” dedi. “Bu devlet.”
Joan Suazo Tegucigalpa, Honduras'tan raporlamaya katkı.
New York haberlerinin koşuşturması içinde, Honduras'ın eski başkanı Juan Orlando Hernández'e karşı Aşağı Manhattan'da sürmekte olan ceza davası neredeyse hiç fark edilmiyor.
Honduraslılar için bu, ulusal adaletin sağlanması için nadir bir şans.
Bay Hernández'in federal bölge mahkemesinde uyuşturucu ithal etme komplosu nedeniyle yargılanması, küçük Orta Amerika ülkesini ve buradaki gurbetçileri kasıp kavurdu; New York City'de yaşayan 40.000 Honduraslının yanı sıra eyalet dışından ve hatta yurtdışından gelenlerin bir kesitini ele geçirdi. Honduras'ın kendisi.
Tatil için Honduras'tan Florida'ya giden ancak aniden planlarını değiştirerek duruşmaya katılmak için New York'a uçan 62 yaşındaki Flavio Ulises Yuja, “Ülkemizi cehenneme gönderdi” dedi.
Duruşma, yolsuzluk, yoksulluk ve kanunsuzlukla boğuşan bir ülkenin içinde bulunduğu kötü duruma dikkat çekiyor. Amerikalılar kendi demokrasi ve adalet sistemlerindeki zayıflıkları tartışırken, Honduraslılar Amerikan mahkemelerini kendi ülkelerinde olmayan bir şeyin yeri olarak görüyor: adil bir yargılama ve adaletin ölçüsü.
Honduraslılar her gün adliye önünde bulunuyor. Duruşmanın ilk haftasında düzinelerce kişi soğukta toplandı, megafonlar aracılığıyla sloganlar attı ve Honduras bayrakları ve Bay Hernández'i kınayan ev yapımı pankartlar taşıyarak yürüdü. Brooklyn'li bir kadın, ev yapımı ton balıklı ve hindili sandviçleri bir soğutucudan 7 dolara satıyordu.
Bay Hernández her gün, not alan bir grup Honduraslı muhabirin önünde kalabalık bir mahkeme salonuna götürülüyor. Bay Hernández, görevden ayrıldıktan kısa bir süre sonra Amerika Birleşik Devletleri'ne iade edildiği 2022'nin başlarına kadar sekiz yıl boyunca ülkesini yönetti.
Aşağı Manhattan'daki bu adliyede düzenlenen (eski Başkan Donald J. Trump ve kripto dolandırıcısı Sam Bankman-Fried'ınkiler de dahil olmak üzere) çok sayıda yüksek profilli duruşma sırasında, film ekipleri, son teknoloji ürünü haber araçlarıyla donatılmış olarak kapının önünde toplandı. aydınlatma üniteleri. Hernández duruşmasında haber spikerleri günün olaylarını iPhone'larına kaydetti ve haberi sosyal medya aracılığıyla yaydı.
Eve getirdikleri davalar, Honduras'ta büyük miktarlarda kokainin ABD'ye akmasına izin veren bir yolsuzluk kültürünü anlatıyor. Yanlış yaptığını reddeden Bay Hernández, başkent Tegucigalpa'da bir “uyuşturucu devleti” yönetmek ve şiddet yanlısı kartellerden milyonlar toplamakla suçlanıyor.
Honduras, Amerikalılar tarafından bilindiği kadarıyla, yoksulluk, siyasi istikrarsızlık ve Amerikan müdahalesiyle dolu bir geçmişe sahip olabilir. Bunlar arasında 19. yüzyılın sonlarında meyve şirketlerinin siyasi gücünü güçlendirmek için başlayan Muz Savaşları ve 1980'lerde Nikaragualı liderlere karşı mücadelede Kontra gerillalarını desteklemek için ABD ordusunun varlığı yer alıyor.
2000'li yıllarda, siyasi korumadan yararlanan uyuşturucu kaçakçıları, Honduras'ın Güney Amerika'dan kokain sevkiyatı için önemli bir geçiş noktası haline gelmesine yardımcı oldu ve bunların çoğu, uyuşturucuya olan doymak bilmez iştahı beslemek için Amerika Birleşik Devletleri'ne gitti.
Dış İlişkiler Konseyi'nden Latin Amerika uzmanı Shannon K. O'Neil, davanın Honduras'taki yolsuzluğu bir gecede iyileştirmesinin pek mümkün olmayacağını, ancak ABD'deki soruşturmaların caydırıcı olabileceğini söyledi.
“Çok güçlü birinin adalet önüne çıkarılması önemli” dedi. “ABD'de bir başkanın devrildiğini ve muhtemelen sonunun yüksek güvenlikli bir hapishaneye düştüğünü görmek, ister Honduras'ta ister diğer Latin Amerika ülkelerinde olsun, diğer liderler ve elitler üzerinde tüyler ürpertici bir etki yaratabilir.”
Pek çok Honduraslı, Bay Hernández'i ülkelerinin gerilemesini körüklemekle suçluyor ve onun iade edilmesiyle birlikte kutlamalar patlak verdi.
69 yaşındaki Eugenia Brown ve 64 yaşındaki Aurora Martinez adlı kız kardeşler, geçtiğimiz günlerde duruşmanın ön sırasında gazetecilerin yanına oturdular ve cinayet, uyuşturucu kaçakçılığı ve yolsuzluk hikayelerini duyduklarında başlarını salladılar. Bay Hernández'in polis şefine rakiplerini öldürme emrini verdiğini ifade ederken nefesleri kesildi.
Honduras göçmeni olan kız kardeşler, adaletin nihayet yerine geldiğini görmek için New Jersey ve Bronx'tan geldiklerini söyledi.
Bayan Brown, “Bu Honduras için utanç verici ama aynı zamanda iyi bir şey çünkü günün sonunda adalet istiyoruz” dedi.
Şu anda Çin Mahallesi yakınlarında yaşayan başka bir Honduras göçmeni olan 60 yaşındaki Martha Rochez, gözle görülür şekilde üzgün bir halde mahkeme salonundan ayrıldı ve bir duvara yaslandı.
“Onu hapishanede görmek istiyorum. Bize acı çektirdi. Aileme acı çektirdi” dedi. “Ülkeme yaptıklarını duymaya dayanamadım. Halkımıza nasıl davrandıklarını dinlerken sırtım ağrıyor.”
Yaklaşık 3200 kilometre uzakta, 10 milyonluk nüfusu New York City'ninkinden biraz fazla olan Honduras'ta, vaka Sivrisinek Sahili'nden Tegucigalpa'ya kadar sansasyon yarattı. Nüfusun yaklaşık yarısı yoksulluk içinde yaşıyor, çete şiddeti yaygın ve kişi başına düşen gayri safi yurtiçi hasıla yalnızca 3.400 dolar civarındayken, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki 83.000 dolardı.
Tegucigalpa pazarındaki sebze satıcısı olan ve Bay Hernandez için ortak bir takma ad kullanan 63 yaşındaki Suyapa Mendez, “JOH orada suçlu olabilir, ancak ülkeye zarar verildi” dedi.
Başkentin bazı sakinleri, ülkenin birbiriyle örtüşen suç alanlarından ve hükümetten hangi isimlerin bir sonraki ifadeye çağrılabileceği konusunda iddiaya girdi. Bay Hernández'in siyasi müttefiklerinden bazıları, davayı ABD yetkilileriyle işbirliği yapmamasının intikamı olarak nitelendirdi ve onun adil yargılanabileceğine dair şüphelerini dile getirdi.
Ancak duruşmayı atölyesinden televizyondan izleyen 69 yaşındaki marangoz Mario Sierra, Honduraslıların “burada ona hiçbir şey yapılamayacağı için onu götürdükleri için minnettar olduklarını” söyledi.
“Onun uyuşturucu ajanı olduğunu zaten biliyoruz. Bunu burada her zaman biliyorduk,” dedi, “ama onu yalnızca gringolar mahkum edebilirdi.”
New York şehrinin yaklaşık üçte biri İspanyol kökenlidir, ancak Bronx, Queens ve Brooklyn'in bazı bölgelerine dağılmış olan Honduraslılar toplam nüfusun yalnızca yüzde 0,5'ini oluşturmaktadır; sayıları Porto Rikolular ve Dominikliler gibi gruplarla ve son yıllardaki gruplarla karşılaştırıldığında sönüktür. , Meksikalılar ve Ekvadorlular.
Onlarca yıl süren yolsuzluk, suç ve işsizlik aynı zamanda Honduraslıların Amerika Birleşik Devletleri'ne akın etmesine neden oldu; bu da yakın zamanda bir protestocunun adliye binası önünde tuttuğu şu pankartı açıklamaya yardımcı oluyor: “Uyuşturucu hükümeti insanları göç etmeye zorluyor.”
47 yaşındaki Victor Velasquez orada durup her şeyi izliyor ve fotoğraf çekiyordu. Kendisi de Honduras göçmeni olan bir arkadaşını Aşağı Manhattan'daki bir sığınma duruşmasına götürmek için eşi ve ergenlik çağındaki oğluyla birlikte bütün gece Virginia'dan yola çıktığını söyledi.
“Bunlar bizim ülkelerimizde yaptıramayacağımız testlerdir; Bu, oradaki yolsuzluğun düzeyini ve diğer ülkelerin müdahale etmesi gerektiğini gösteriyor” diyen Bay Velasquez, Honduras hükümetindeki yolsuzluğun çalıştığı kâr amacı gütmeyen kuruluşu ortadan kaldırdığını ve işine mal olduğunu ekledi.
Dışarıda, Brooklyn'den 41 yaşındaki Alex Laboriel, ülkesinin eski başkanını mahkemede izlemenin zor, hatta utanç verici olduğunu söyledi.
“Çok fazla öfke duygusu var” dedi. “Bu sadece mahkeme salonunda hissedilmeyen bir acı. Yaşayarak anlamamız gereken bir acı.”
“Keşke bunun Honduras'ta da olsaydı” diye ekledi.
Radio Progreso gazetecisi Rommel Gómez (40), duruşmayı her Honduraslı için bir sınav olarak nitelendirdi.
“Yargılanan yalnızca Juan Orlando Hernández değil” dedi. “Bu devlet.”
Joan Suazo Tegucigalpa, Honduras'tan raporlamaya katkı.