Felaketi dere yatağındaki yapılar, tomruk depoları ve yırtık kanal duvarları getirdi KASTAMONU- Sinop, Bartın ve Kastamonu’da sel felaketinde resmi sayılara nazaran 78 kişi öldü 34 kişi ise hala kayıp. En epey can kaybının ve hasarın yaşandığı Kastamonu Bozkurt’ta 62 kişi vefat etti, kayıp 26 kişiyi arama çalışmaları ise sürüyor.
Balçıkla kaplı bir felaket bölgesine dönüşen Bozkur’ta, paklık ve enkaz kaldırma çalışmaları devam ediyor. Bölge sakinleri, dere yatağına kurulan depodaki tomrukların kurşun üzere hızla gelip köprüleri tıkadığını, meskenlerin ve işyerlerinin yıkılmasına sebep olduğunu söylüyor. Ezine Çayı etrafındaki yapılaşmanın son 20 yılda arttığına dikkat çeken bölge sakinleri, dere yatağına yapılaşma müsaadesi veren gorevlilere soruşturma açılmasını istiyor.
Bozkurt’a 2 kilometre uzaklıkta bulunan Abana, Kastamonu’nun selden etkilenen ilçeleri içinde. Ezine Çayı’nın denize döküldüğü Abana kıyısında biriken binlerce tomruk ve sürüklenen araba enkazları görülüyor. Köprüler ise hasarlı.
1942 SELİ: CEVİZ AĞAÇLARINI SÖKTÜ, KÖPRÜLERİ YIKTI, 7-8 KİŞİ ÖLDÜ
Abanalı gazeteci Hayati Tahsin Yücel’in 2005 yılında çıkardığı Abana Belgeseli isimli kitaba göre büyük çaplı sellerin bu bölgedeki tarihi eski senelera uzanıyor. Kitaba nazaran bilhassa 1942 ve 1965 senelerında büyük sellerin meydana geldiği lakin can kaybının ve hasarın bugüne kıyasla çok az olduğu dikkat çekiyor. 7-8 kişinin öldüğü varsayım edilen 1942 seline dair şu tabirler kullanılıyor: “Ezine Çayı’nın bilinen en büyük seli 1942’de oldu. Sel, Abana’daki koca ceviz ağaçlarını bile söküp götürdü. Sel, bu biçimde tahta olan Harmason Köprüsünü almıştı. 1942 selinde Sınarcık Caddesi ve Bozkurt düzlüğünü tümüyle sel aldı. Tarlalar daima çakılla doldu. Sınarcık’ta ahşap bir mescit ve birkaç kahve vardı, hepsi selle gitti. Görkemli Yılmaz Köprüsü devrilerek gitti.”
Kitap yakın tarihin en büyük afetlerinden biri olan 1998 seliyle ilgili değerlendirmeler de içeriyor: “Abana ortasındaki Dereyüzü Deresi’nin taşması kararı tüm çarşıyı sel aldı. 15 dakika ortasında Abana çarşısı göle döndü. Kimi yerlerde su yüksekliği 50 santimetreyi buldu. Kepçeyle üç yerden hendek açılarak suyun denize akıtılmasıyla felâketin büyümesi önlendi.” Can kaybının yaşanmadığı 1998 selinde erken tedbir alınıp vadiden gelen suyun denize akması sağlanarak büyük bir felaketin atlatıldığına inanılıyor.
Abana’da sel/Abana Belgeseli kitabı
Kitabın muharriri Hayati Tahsin Yücel, bölgede geçmişten günümüze epey şiddetli sellerin meydana geldiğine dikkat çekiyor. 11 Ağustos’taki selin felakete dönüşmesinin sebebini ise şu biçimde açıklıyor:
“Temel niye çay yatağındaki yapılaşma. Yavaş yavaş çayı daralttılar. Köprüler aslına bakarsanız daraltılmış 400 metreden 15 metreye inmiş. Sel her yerde oldu lakin Bozkurt’ta epeyce mevt oldu. örneğin bizim Abana Sanayi Bölgesi’nde evvelinde hiç yapı yoktu. 90’larda başladı sanırım. Sanayi dere yatağında olduğu için epeyce etkilendi selden.”
‘SELDEN daha sonra SARFİYAT KIŞLIK ODUN TOPLARDIK’
Bozkurt İlçe Emniyet Müdürlüğü’nün karşısındaki meskenlerden birinde yaşayan Gönül Halis, sel sularının ikinci kata kadar çıktığını söylüyor. Çocukluğundaki selleri bir felaket değil, kışlık yakacak gereksiniminin karşılanmasını sağlayan doğal bir olay olarak gördüğünü anlatıyor: “Çoluk çocuk selden daha sonra masraf odunumuzu toplardık, odun çekerdik biz.” Halis, 2003 yılında Merkez’e taşındığında Ezine Çayı’nın kenarında bulunan yapı sayısının çok az olduğunu söylüyor: “Bir tek Emniyet vardı karşımızda. daha sonra yıldan yıla arttı, gelişim diye gördüler. Dışarıya giden nüfus aldı daha epey o konutları. Almancılar, öteki kentten gelenler…”
Sel sularının Abana kıyıya sürekliği kütükler
‘TOMRUKLARI BİRKAÇ YERDE BARİYERLER TUTMALIYDI’
Devlet Şu İşleri’nde Samsun Şube Müdürü olarak misyon yapan ve çabucak sonrasında özel kesime geçen inşaat mühendisi Murat Şenel, bölgeyi düzgün bilenlerden. Karadeniz’deki taşkınlar üzerine yayınlar hazırlayan Şenel, Bozkurt’u ve Ayancık’a tanınmaz hale getiren felakette en büyük tesirin dere yataklarına kurulan tomruk depoları olduğunu söylüyor: “Karadeniz bölgesi ağır orman toprağı içeriyor. Çok önemli orman kısımları yapıldı burada. Dikkat edin bu orman bölümleri, yığınlar halinde orman ortasında bekletilir. Gerek Ayancık’ta gerek Bozkurt’ta üst havzalarda bu ağaçların kütüklerini tutacak bir tedbir yok. Sürüklenmeyi önleyecek önlemler almadan depolarsanız sonuç bu olacaktır. Sürüntü hususlarını, ağaç ve kısımları tutacak biçimde üst havza tedbirlerinin alınmadığını görüyoruz. Yani bunlar aşağıya gelene kadar birkaç yerde bariyerlerle tutulmalıydı.”
Şenel, sel sularının fazlaca dik bir vadiden geldiğini ve Bozkurt’a yaklaştıkça eğimin azalması sebebiyle daha geniş bir alana yayıldığını belirtiyor: “Bu çay ve yan kolları milyon yıldır bu biçimde bir istikrar ile akıyor. Türkiye’deki meteorolojik ölçümler yaklaşık 100 yıl geriye gidiyor. Lakin dere milyon yıldır akıyor. Biz evvelden ne kadar debiyle, nereden ve ne biçimde aktığını bilmiyoruz. Yalnızca izlerini gorebiliyoruz.”
‘TABİAT UNUTMAZ, BİNLERCE YIL EVVELKİ YATAĞINA GERİ DÖNMEK İSTEYEBİLİR’
Türkiye’de yaygın bir eğilim olan dere yatağında yapılaşma niye tercih ediliyor? Murat Şenel, bu soruya şöyleki karşılık veriyor: “Altyapının kolay ve düşük maliyetle yapılmasına bağlı olarak, yönetimciler ve insanlarımız atalarından ders almayıp, ovalara, akarsu kenarlarına inmeye başlamışlar. İçme suyu iletim sınırlarının imalat kolaylığı açısından ırmak yataklarına yakın bir yere ve hatta ırmak yatağı içine döşenmesi durumuyla karşılaşıyoruz. Bunların taşkınlardan ziyan gördüğü bilinir. Meşhur atasözünü hatırlayın, ‘Hafıza-i beşer nisyan ile malüldür’ yani insan unutur. Lakin tabiat asla unutmaz. Tıpkı Bozkurt ve Ayancık’ta olduğu üzere yıllar daha sonra binlerce yıl evvelki yatağına geri dönmek isteyebilir.”
Bozkurt’ta paklık çalışmaları sürüyor.
‘BOZKURT’A 30 MİLYON METREKÜP SU İNMİŞ, HES 45 BİN METREKÜP’
Üzerinden 10 gün geçen felaketle ilgili en epeyce sorulan sorulardan biri de Ezine Çayı üzerine heyeti iki HES’in sele niye olup olmadığı. Eski DSİ çalışanı inşaat mühendisi Murat Şenel, teknik ölçütlere nazaran Ezine Çayı’ndaki HES’lerin bu biçimde bir sele niye olamayacak kadar küçük ölçekli olduğunu söylüyor.
Şenel bunu şöyleki açıklıyor: “Burada birebir şirkete ilişkin iki küçük hidroelektrik santrali var. Artık firmanın yapmış olduğu projeye baktığımızda 45 bin metreküplük yani epey küçük bir su depolama alanı ve hacmi var. Regülatör yapısı dediğimiz çevirme yapısı taşkında ziyan görmüş, bir hasar var biliyorsunuz. Lakin buradan gelecek olan su hayli küçük debiler içeriyor. Birinci varsayımıma nazaran Bozkurt ilçesinden 30 milyon metreküp su geçmiş olmalı. HES için verilen sayıysa sırf 45 bin metreküp. DSİ çabucak hemen net bir data açıklamadı lakin benim varsayımım bu. HES’in sele abartıldığı kadar tesiri olmamış, bu mümkün değil”
‘DERE DUVARININ BÜTÜNLÜĞÜ BOZULDU, SULAR İÇERİ GİRDİ’
Bozkurt Belediyesi’nin yaptığı paklık sırasında sel duvarlarının bütünlüğünün bozulduğu ve bu biçimdece suyun ilçeye girdiğini belirten İnşaat Mühendisi Şenel, şu biçimde devam ediyor: “Tarım ve Orman Bakanlığı Su İdaresi Genel Müdürlüğü tarafınca 2019’da yayımlanan Doğu Karadeniz için taşkın raporlarında Bozkurt ilçesi için fazlaca kıymetli bir tespit vardır. 69 nolu unsurda geçer yapılan tespitler. O raporda, ‘Kendi ortasından geçen taşkın muhafaza yapısının bir adedinin üst makus başkasından 1 metre aşağıdadır’ diyor. Belediye vakit zaman dere yatağına girip paklık yapmak ismine bu sağ taraftaki duvarlardan aşikâr kısımları ayırmış, koparmış. bu türlü bir su bıraktığınızı var iseyalım yatağa, su yükseldiğinde bu sular duvardaki yırtıklardan içeriye giriş yapacaktır. Duvarınızda bir bütünlük yok, duvarınızın ortasından muhakkak modüller kopartılmış. Su ne yapacak? Alışılmış ki kent içine akacak. aslına bakarsanız görüntülerden sağ kıyıya suyun yayılışı epeyce net görülüyor.”
Selde dere yatağındaki beton duvarlar yıkıldı.
DSİ RAPORU niye DİKKATE ALINMADI?
Net bir biçimde Bozkurt’taki durumu ortaya koyan DSİ raporu niye dikkate alınmadı? Mahallî idareler ve merkezi yönetim neden bu raporu görmezden geldi? “Her ne kadar güçlü bir kurum olsa da şu anda DSİ’nin yaptırım gücü yok” diyor Şenel. Bunun sebebini ise kaymakamlık ve belediyelerin siyasi bir kurum haline gelmiş olmasıyla açıklıyor: “Kurumlar yahut özel kesim bir proje geliştirmek istediğinde DSİ’den görüş alınıyor. DSİ projeleri inceliyor, eksikleri yahut yanılgıları tespit edip görüş veriyor. Birebir konu imar planları için de geçerlilik taşıyor. Gerektiğinde de proje ile ilgili ikaz ve tekliflerini de resmi yazı ile iletiyor. DSİ’den müsaade almadan karayolu ve köprü yapılamıyor. Fakat DSİ’nin yazmış olduğu yazı kaymakamlığa gidiyor, belediyeye gidiyor. Bilhassa belediyelerdeki yaklaşım bir siyasi partinin devamı niteliğinde, DSİ ne kadar teknik bir kurum ve yazdığı görüşler ne kadar bilime uygun dahi olsa da belediye gelirlerini artırmak, kimi vakit de şahsi rant sağlamak ismine ikazlara kulak asmıyor.”
‘KAMU VE VATANDAŞA İLİŞKİN BİNALAR RİSK ALANLARI DIŞINA TAŞINMALI’
Tıpkı felaketlerin tekrar yaşanmaması için taşkın planlarının yeni iklim datalarını dikkate alarak güncellemesi gerektiğini vurgulayan Şenel, kurumların birlikte çalışması gerektiğini belirtiyor: “DSİ, Su İdaresi, Karayolları, DLH ve Meteoroloji Genel Müdürlüğü başta olmak üzere tüm kurumlar birlikte oturacak, lokal yöneticiler ve kamu kurum amirleri, bu bahiste önemli bir çalışma yapıp değerlendirmelerde bulunacak. Bundan daha sonra riskli bölgelerde yer alan kamuya ve vatandaşa ilişkin bina ve alanların risk alanları dışına taşınmasına başlanmalı, yeni yerleşim alanları seçiminde de yaşanan acı deneyimler göz gerisi edilmemelidir.”
Balçıkla kaplı bir felaket bölgesine dönüşen Bozkur’ta, paklık ve enkaz kaldırma çalışmaları devam ediyor. Bölge sakinleri, dere yatağına kurulan depodaki tomrukların kurşun üzere hızla gelip köprüleri tıkadığını, meskenlerin ve işyerlerinin yıkılmasına sebep olduğunu söylüyor. Ezine Çayı etrafındaki yapılaşmanın son 20 yılda arttığına dikkat çeken bölge sakinleri, dere yatağına yapılaşma müsaadesi veren gorevlilere soruşturma açılmasını istiyor.
Bozkurt’a 2 kilometre uzaklıkta bulunan Abana, Kastamonu’nun selden etkilenen ilçeleri içinde. Ezine Çayı’nın denize döküldüğü Abana kıyısında biriken binlerce tomruk ve sürüklenen araba enkazları görülüyor. Köprüler ise hasarlı.
1942 SELİ: CEVİZ AĞAÇLARINI SÖKTÜ, KÖPRÜLERİ YIKTI, 7-8 KİŞİ ÖLDÜ
Abanalı gazeteci Hayati Tahsin Yücel’in 2005 yılında çıkardığı Abana Belgeseli isimli kitaba göre büyük çaplı sellerin bu bölgedeki tarihi eski senelera uzanıyor. Kitaba nazaran bilhassa 1942 ve 1965 senelerında büyük sellerin meydana geldiği lakin can kaybının ve hasarın bugüne kıyasla çok az olduğu dikkat çekiyor. 7-8 kişinin öldüğü varsayım edilen 1942 seline dair şu tabirler kullanılıyor: “Ezine Çayı’nın bilinen en büyük seli 1942’de oldu. Sel, Abana’daki koca ceviz ağaçlarını bile söküp götürdü. Sel, bu biçimde tahta olan Harmason Köprüsünü almıştı. 1942 selinde Sınarcık Caddesi ve Bozkurt düzlüğünü tümüyle sel aldı. Tarlalar daima çakılla doldu. Sınarcık’ta ahşap bir mescit ve birkaç kahve vardı, hepsi selle gitti. Görkemli Yılmaz Köprüsü devrilerek gitti.”
Kitap yakın tarihin en büyük afetlerinden biri olan 1998 seliyle ilgili değerlendirmeler de içeriyor: “Abana ortasındaki Dereyüzü Deresi’nin taşması kararı tüm çarşıyı sel aldı. 15 dakika ortasında Abana çarşısı göle döndü. Kimi yerlerde su yüksekliği 50 santimetreyi buldu. Kepçeyle üç yerden hendek açılarak suyun denize akıtılmasıyla felâketin büyümesi önlendi.” Can kaybının yaşanmadığı 1998 selinde erken tedbir alınıp vadiden gelen suyun denize akması sağlanarak büyük bir felaketin atlatıldığına inanılıyor.
Abana’da sel/Abana Belgeseli kitabı
Kitabın muharriri Hayati Tahsin Yücel, bölgede geçmişten günümüze epey şiddetli sellerin meydana geldiğine dikkat çekiyor. 11 Ağustos’taki selin felakete dönüşmesinin sebebini ise şu biçimde açıklıyor:
“Temel niye çay yatağındaki yapılaşma. Yavaş yavaş çayı daralttılar. Köprüler aslına bakarsanız daraltılmış 400 metreden 15 metreye inmiş. Sel her yerde oldu lakin Bozkurt’ta epeyce mevt oldu. örneğin bizim Abana Sanayi Bölgesi’nde evvelinde hiç yapı yoktu. 90’larda başladı sanırım. Sanayi dere yatağında olduğu için epeyce etkilendi selden.”
‘SELDEN daha sonra SARFİYAT KIŞLIK ODUN TOPLARDIK’
Bozkurt İlçe Emniyet Müdürlüğü’nün karşısındaki meskenlerden birinde yaşayan Gönül Halis, sel sularının ikinci kata kadar çıktığını söylüyor. Çocukluğundaki selleri bir felaket değil, kışlık yakacak gereksiniminin karşılanmasını sağlayan doğal bir olay olarak gördüğünü anlatıyor: “Çoluk çocuk selden daha sonra masraf odunumuzu toplardık, odun çekerdik biz.” Halis, 2003 yılında Merkez’e taşındığında Ezine Çayı’nın kenarında bulunan yapı sayısının çok az olduğunu söylüyor: “Bir tek Emniyet vardı karşımızda. daha sonra yıldan yıla arttı, gelişim diye gördüler. Dışarıya giden nüfus aldı daha epey o konutları. Almancılar, öteki kentten gelenler…”
Sel sularının Abana kıyıya sürekliği kütükler
‘TOMRUKLARI BİRKAÇ YERDE BARİYERLER TUTMALIYDI’
Devlet Şu İşleri’nde Samsun Şube Müdürü olarak misyon yapan ve çabucak sonrasında özel kesime geçen inşaat mühendisi Murat Şenel, bölgeyi düzgün bilenlerden. Karadeniz’deki taşkınlar üzerine yayınlar hazırlayan Şenel, Bozkurt’u ve Ayancık’a tanınmaz hale getiren felakette en büyük tesirin dere yataklarına kurulan tomruk depoları olduğunu söylüyor: “Karadeniz bölgesi ağır orman toprağı içeriyor. Çok önemli orman kısımları yapıldı burada. Dikkat edin bu orman bölümleri, yığınlar halinde orman ortasında bekletilir. Gerek Ayancık’ta gerek Bozkurt’ta üst havzalarda bu ağaçların kütüklerini tutacak bir tedbir yok. Sürüklenmeyi önleyecek önlemler almadan depolarsanız sonuç bu olacaktır. Sürüntü hususlarını, ağaç ve kısımları tutacak biçimde üst havza tedbirlerinin alınmadığını görüyoruz. Yani bunlar aşağıya gelene kadar birkaç yerde bariyerlerle tutulmalıydı.”
Şenel, sel sularının fazlaca dik bir vadiden geldiğini ve Bozkurt’a yaklaştıkça eğimin azalması sebebiyle daha geniş bir alana yayıldığını belirtiyor: “Bu çay ve yan kolları milyon yıldır bu biçimde bir istikrar ile akıyor. Türkiye’deki meteorolojik ölçümler yaklaşık 100 yıl geriye gidiyor. Lakin dere milyon yıldır akıyor. Biz evvelden ne kadar debiyle, nereden ve ne biçimde aktığını bilmiyoruz. Yalnızca izlerini gorebiliyoruz.”
‘TABİAT UNUTMAZ, BİNLERCE YIL EVVELKİ YATAĞINA GERİ DÖNMEK İSTEYEBİLİR’
Türkiye’de yaygın bir eğilim olan dere yatağında yapılaşma niye tercih ediliyor? Murat Şenel, bu soruya şöyleki karşılık veriyor: “Altyapının kolay ve düşük maliyetle yapılmasına bağlı olarak, yönetimciler ve insanlarımız atalarından ders almayıp, ovalara, akarsu kenarlarına inmeye başlamışlar. İçme suyu iletim sınırlarının imalat kolaylığı açısından ırmak yataklarına yakın bir yere ve hatta ırmak yatağı içine döşenmesi durumuyla karşılaşıyoruz. Bunların taşkınlardan ziyan gördüğü bilinir. Meşhur atasözünü hatırlayın, ‘Hafıza-i beşer nisyan ile malüldür’ yani insan unutur. Lakin tabiat asla unutmaz. Tıpkı Bozkurt ve Ayancık’ta olduğu üzere yıllar daha sonra binlerce yıl evvelki yatağına geri dönmek isteyebilir.”
Bozkurt’ta paklık çalışmaları sürüyor.
‘BOZKURT’A 30 MİLYON METREKÜP SU İNMİŞ, HES 45 BİN METREKÜP’
Üzerinden 10 gün geçen felaketle ilgili en epeyce sorulan sorulardan biri de Ezine Çayı üzerine heyeti iki HES’in sele niye olup olmadığı. Eski DSİ çalışanı inşaat mühendisi Murat Şenel, teknik ölçütlere nazaran Ezine Çayı’ndaki HES’lerin bu biçimde bir sele niye olamayacak kadar küçük ölçekli olduğunu söylüyor.
Şenel bunu şöyleki açıklıyor: “Burada birebir şirkete ilişkin iki küçük hidroelektrik santrali var. Artık firmanın yapmış olduğu projeye baktığımızda 45 bin metreküplük yani epey küçük bir su depolama alanı ve hacmi var. Regülatör yapısı dediğimiz çevirme yapısı taşkında ziyan görmüş, bir hasar var biliyorsunuz. Lakin buradan gelecek olan su hayli küçük debiler içeriyor. Birinci varsayımıma nazaran Bozkurt ilçesinden 30 milyon metreküp su geçmiş olmalı. HES için verilen sayıysa sırf 45 bin metreküp. DSİ çabucak hemen net bir data açıklamadı lakin benim varsayımım bu. HES’in sele abartıldığı kadar tesiri olmamış, bu mümkün değil”
‘DERE DUVARININ BÜTÜNLÜĞÜ BOZULDU, SULAR İÇERİ GİRDİ’
Bozkurt Belediyesi’nin yaptığı paklık sırasında sel duvarlarının bütünlüğünün bozulduğu ve bu biçimdece suyun ilçeye girdiğini belirten İnşaat Mühendisi Şenel, şu biçimde devam ediyor: “Tarım ve Orman Bakanlığı Su İdaresi Genel Müdürlüğü tarafınca 2019’da yayımlanan Doğu Karadeniz için taşkın raporlarında Bozkurt ilçesi için fazlaca kıymetli bir tespit vardır. 69 nolu unsurda geçer yapılan tespitler. O raporda, ‘Kendi ortasından geçen taşkın muhafaza yapısının bir adedinin üst makus başkasından 1 metre aşağıdadır’ diyor. Belediye vakit zaman dere yatağına girip paklık yapmak ismine bu sağ taraftaki duvarlardan aşikâr kısımları ayırmış, koparmış. bu türlü bir su bıraktığınızı var iseyalım yatağa, su yükseldiğinde bu sular duvardaki yırtıklardan içeriye giriş yapacaktır. Duvarınızda bir bütünlük yok, duvarınızın ortasından muhakkak modüller kopartılmış. Su ne yapacak? Alışılmış ki kent içine akacak. aslına bakarsanız görüntülerden sağ kıyıya suyun yayılışı epeyce net görülüyor.”
Selde dere yatağındaki beton duvarlar yıkıldı.
DSİ RAPORU niye DİKKATE ALINMADI?
Net bir biçimde Bozkurt’taki durumu ortaya koyan DSİ raporu niye dikkate alınmadı? Mahallî idareler ve merkezi yönetim neden bu raporu görmezden geldi? “Her ne kadar güçlü bir kurum olsa da şu anda DSİ’nin yaptırım gücü yok” diyor Şenel. Bunun sebebini ise kaymakamlık ve belediyelerin siyasi bir kurum haline gelmiş olmasıyla açıklıyor: “Kurumlar yahut özel kesim bir proje geliştirmek istediğinde DSİ’den görüş alınıyor. DSİ projeleri inceliyor, eksikleri yahut yanılgıları tespit edip görüş veriyor. Birebir konu imar planları için de geçerlilik taşıyor. Gerektiğinde de proje ile ilgili ikaz ve tekliflerini de resmi yazı ile iletiyor. DSİ’den müsaade almadan karayolu ve köprü yapılamıyor. Fakat DSİ’nin yazmış olduğu yazı kaymakamlığa gidiyor, belediyeye gidiyor. Bilhassa belediyelerdeki yaklaşım bir siyasi partinin devamı niteliğinde, DSİ ne kadar teknik bir kurum ve yazdığı görüşler ne kadar bilime uygun dahi olsa da belediye gelirlerini artırmak, kimi vakit de şahsi rant sağlamak ismine ikazlara kulak asmıyor.”
‘KAMU VE VATANDAŞA İLİŞKİN BİNALAR RİSK ALANLARI DIŞINA TAŞINMALI’
Tıpkı felaketlerin tekrar yaşanmaması için taşkın planlarının yeni iklim datalarını dikkate alarak güncellemesi gerektiğini vurgulayan Şenel, kurumların birlikte çalışması gerektiğini belirtiyor: “DSİ, Su İdaresi, Karayolları, DLH ve Meteoroloji Genel Müdürlüğü başta olmak üzere tüm kurumlar birlikte oturacak, lokal yöneticiler ve kamu kurum amirleri, bu bahiste önemli bir çalışma yapıp değerlendirmelerde bulunacak. Bundan daha sonra riskli bölgelerde yer alan kamuya ve vatandaşa ilişkin bina ve alanların risk alanları dışına taşınmasına başlanmalı, yeni yerleşim alanları seçiminde de yaşanan acı deneyimler göz gerisi edilmemelidir.”