Çok fazla kedi, çok az veteriner: New York hayvan barınakları patlıyor
Brooklyn, bir çukur boğa karışımı, beklentiyle hıçkıra hıçkıra ağladı ve yakasını kavradı ve Manhattan’daki NYC hayvan barınağının Hayvan Bakım Merkezlerindeki çitlerle çevrili bir oyun alanına doğru kasıtlı olarak yürüdü; .
Kapı açıldı ve Brooklyn oyuncu bir yıkım güllesi gibi zıplarken gönüllüler güldü.
New York şehrinin halka açık hayvan barınaklarının işletmecisi olan Animal Care Centers’ın pazarlama ve iletişim müdürü Katy Hansen, “O, en şirin, en tuhaf, en lezzetli köpek” dedi. Brooklyn’in altı aydır barınakta yaşadığına inanmanın zor olduğunu söyledi.
Şehrin hayvan barınağı nüfusu patladı, birçok hayvan sahiplenilmeden haftalarca veya aylarca bekliyor. Aşırı kalabalık nedeniyle, Manhattan barınağında köpekler ofislerdeki derme çatma kulübelerde tutuluyor ve koridorlar kedi kafesleriyle dolu.
Hayvan Bakım Merkezlerine göre, kedi nüfusu o kadar arttı ki geçen ay “kedi almaya kapatıldı”. Bununla birlikte, örgütün şehirle olan sözleşmesi, ihtiyacı olan hayvanları alacağını öngörüyor ve Bayan Hansen, duyurudan bu yana yüzlerce kedinin alındığını söyledi.
Daha da kötüsü, sadece üç ilçede – Manhattan, Brooklyn ve Staten Island – şehir tarafından işletilen tam hizmetli sığınma evleri var. İki yeni barınak inşa edilecek. Queens’te birinin gelecek yıl, diğerinin ise 2025’te Bronx’ta açılması planlanıyor.
Geçen yılın aynı dönemindeki 3.900 kedi ve 1.976 köpeğe kıyasla, mevcut üç şehir barınağı bu yılın ilk altı ayında yaklaşık 4.500 kedi ve 2.429 köpek aldı (barınaklar başka hayvanları da alıyor). Bayan Hansen, evlat edinme sayısının önemli ölçüde daha az arttığını söyledi.
Brooklyn merkezli bir kedi kurtarma grubu olan Whiskers-A-Go-Go’nun kurucusu Eva Prokop, barınak krizine neden olan faktörler hakkında “Bence bu bir bakıma mükemmel bir fırtına” dedi.
Prokop, kendisinin ve TNR – ya da “yakala, kısırlaştır ve geri getir” – konusunda eğitim almış diğer kurtarıcıların yıllardır şehrin kedi kolonilerinin büyümesini, vahşi kedileri yakalayarak ve kısırlaştırılmaları veya kısırlaştırılmaları için veterinerlere götürerek durdurmaya çalıştıklarını söyledi. önce onları sokağa döndürmek için.
Grubun başkan yardımcısı Christa Chadwick’e göre, New York’taki Amerikan Hayvanlara Zulmü Önleme Derneği de dahil olmak üzere ülke çapındaki kuruluşlar, pandemi sırasında personeli ve barınak tutmak için kişisel koruyucu ekipmanı korumak için kısırlaştırma ve kısırlaştırma hizmetlerini geçici olarak durdurdu. .
“Bence pek çok yerde kısırlaştırma ve kısırlaştırma hizmetlerindeki bu kesintinin etkisini gördüğümüzü söylemek doğru olur” dedi Bayan Chadwick.
Kuruluş hizmetlerine yeniden başladı, ancak ulusal veteriner sıkıntısı, prosedür talebine ayak uydurmayı zorlaştırıyor. Kendi veterinerlik departmanlarıyla ilgili olarak Bayan Chadwick, ASPCA’nın “bir süredir açık olan bir dizi boş pozisyonu” olduğunu söyledi.
Buna ek olarak, kurtarıcılar, ülke çapındaki bir eğilime uygun olarak, insanların çok sayıda evcil hayvanını terk ettiğini ve vazgeçtiğini söyledi. Eski sahipler, köpeklerini ve kedilerini terk etmek için iş güvencesizliği, veteriner bakımının yüksek maliyeti ve evcil hayvanlara izin vermeyen dairelere taşınmak gibi çeşitli nedenler belirtiyorlar.
New York’taki ASPCA Evlat Edinme Merkezi başkan yardımcısı Joel Lopez, “Teslim olmamızın nedenleri klasik ve on yıl önce olduğu kadar bugün de geçerli,” dedi.
Hansen, evsiz hayvanların sayısı arttıkça, hayvan barınaklarının hayvanları koruyucu ailelere yerleştirmek için kurtarma gruplarına güvendiğini söyledi. Bununla birlikte, kurtarıcılar daha az hayvan aldıklarını çünkü bağışlardaki artıştan ve koruyucu aile hizmeti sunan insan sayısının giderek azalmasıyla evlat edinmelerdeki düşüşten bunaldıklarını söylediler.
Kurtarmaya Hazır kurtarma grubu başkanı Doug Halsey, “Bir domino etkisi var” dedi.
Kurtarma ekipleri, ayak uydurmaya çalışmanın fiziksel, finansal ve duygusal olarak zor olduğunu söyledi.
Bay Halsey, “Hayatınızı yaşamak zor,” dedi. “Sürekli besleme, besleme, sorun giderme, problem çözme ve kaynak yaratma ile ilgili.”
Kurtarma ekipleri, milletvekillerini hayvan kontrolü ve refahı gibi konularda sorumlu tutmayan bir siyasi kültürden de hayal kırıklığına uğradıklarını söylediler.
Prokop, “Gerçekten bir sonraki belediye başkanına veya her kim olursa olsun oy veriyorsanız, kadın sığınma evi konusundaki tutumlarının ne olduğunu bile bilmiyorsunuz, çünkü nihayetinde başka şeylere oy veriyoruz” dedi. “Ciddi bir sorun olarak görülmüyor, ancak şefkat ve insanlıkla ilgili.”
Halsey, şehrin ev sahiplerini evcil hayvanlara izin vermeye teşvik etmesi durumunda daha fazla hayvanın sahiplenileceğini söyledi. Ayrıca şehir yönetimini koruma sistemi için bütçeyi artırmaya çağırdı.
Queens’in bazı kısımlarını temsil eden bir belediye meclis üyesi olan Jim Gennaro, uzun süredir hayvan refahı konularında sözünü sakınmıyor. Bir Demokrat olan Gennaro yaptığı açıklamada, yetkililerin “New Yorkluları yetiştiricilerde ve evcil hayvan dükkanlarında aşırı alışveriş yapmaya teşvik etmesi gerektiğini – bu yasal bir çözüm bulmak anlamına gelse bile” dedi.
Belediye Başkanı Hayvan Refahı Ofisi müdürü Alexandra Silver, personelinin aktif olarak Hayvan Bakım Merkezi’nin evcil hayvan evlat edinmeyi önleme kaynakları ve koruyucu ebeveynler için oryantasyon oturumları hakkında farkındalık yaratmaya çalıştığını söyledi.
Hansen, şehir barınaklarındaki köpek ve kedi sayısı arttıkça ötenazi uygulanan hayvan sayısının da arttığını söyledi. Bayan Hansen, geçen yılın aynı döneminde 450 olan üç barınakta Haziran ayı itibariyle yaklaşık 600 hayvana ötenazi yapıldığını söyledi. Ötenazi oranının tarihsel olarak düşük kaldığını söyledi.
Bayan Hansen, organizasyonun hayvanları yalnızca sahiplenmeyi zorlaştıracak tıbbi veya davranışsal sorunları varsa uyuttuğunu söyledi.
Ancak kuruluşu ötenazi riski altındaki hayvanları kurtarmaya odaklanan Bay Halsey, barınaklardaki birçok hayvanın sorun geliştirdiğini söyledi ve Hayvan Bakım Merkezleri yönetim kurulu tarafından yakın zamanda yapılan bir sunum, bu tür sorunların aşırı kalabalık nedeniyle daha olası olduğuna işaret etti.
“Bir hayvanın kafeste olması, diğer köpeklerin havlamasını duyması ve yeterince egzersiz yapmaması düşmanca bir ortamdır” dedi.
Hayvan bakım merkezleri, haftada üç kez “acil durum yerleştirme hayvanları” listeleri yayınlar ve listeler 42 saat boyunca görüntülenebilir. Hayvanlar bir kurtarma grubuna yerleştirilmezse, sahiplenilmezse, önceki sahibinden geri alınmazsa veya başka bir şekilde listeden çıkarılmazsa ötenazi yapılacaktır.
Yakın tarihli bir listedeki hayvanlar şunları içeriyordu: kucaklaşmayı seven ancak sürekli olarak kulübesinin kapısını kazmaya ve vurmaya başlayan “arkadaş canlısı, oyuncu ve utangaç” bir köpek; çaresizce kulübesinden ayrılmaya çalışan ve kendini yaralama riskini alan “çok sosyal ve oyuncu bir köpek”; son zamanlarda aşırı heyecanlandığı için birini ısıran “buruşuk yüzlü bir rüya gemisi” olarak tanımlanan bir köpek; ve yanaklarını ve çenesini kaşımayı seven ama barınakta aşırı heyecanlı ve stresli bir kedi.
ASPCA’dan Bay Lopez, çözümün “varsaymak, varsaymak, varsaymak” olduğunu söyledi.
Bayan Prokop, evcil hayvan sahiplenmeye hazır olduklarından emin olmayanların bir koruyucu ailede gönüllü olarak yardımcı olabileceğini söyledi.
“Belki hemşirelik, hayatınızın önemli ölçüde farklı olduğunu anlamanızı sağlar” dedi.
Geçen hafta, Hayvan Bakım Merkezleri üç barınağında bir “Kedi Pawty” evlat edinme etkinliği düzenledi ve burada onlarca kedi yeni evlere yerleştirildi.
21 yaşındaki Sydney Swail, Manhattan etkinliğindeydi. Bu yıl Pace Üniversitesi’nden mezun olduğundan beri bir kedi evlat edinmeyi planladığını söyledi. Şehrin acil durum barınaklarının aşırı kalabalık olduğunu duymak, “şimdi tam zamanı” olduğunun bir işaretidir, dedi.
Bayan Swail çömeldi, gülümsedi ve ayaklarında neredeyse diz çorabını andıran beyaz yamalar olan Jolly adında kahverengi bir tekir kedinin bulunduğu kafese baktı.
Barınaktaki bir işçi kafesi açtı ve Bayan Swail’in nasıl devam edeceğine karar verebilmesi için Jolly’nin mizacını anlattı.
Gerek yok. Bayan Swail satıldı: Jolly, kendisi ve oda arkadaşıyla Brooklyn’de yaşayacaktı.
Brooklyn, bir çukur boğa karışımı, beklentiyle hıçkıra hıçkıra ağladı ve yakasını kavradı ve Manhattan’daki NYC hayvan barınağının Hayvan Bakım Merkezlerindeki çitlerle çevrili bir oyun alanına doğru kasıtlı olarak yürüdü; .
Kapı açıldı ve Brooklyn oyuncu bir yıkım güllesi gibi zıplarken gönüllüler güldü.
New York şehrinin halka açık hayvan barınaklarının işletmecisi olan Animal Care Centers’ın pazarlama ve iletişim müdürü Katy Hansen, “O, en şirin, en tuhaf, en lezzetli köpek” dedi. Brooklyn’in altı aydır barınakta yaşadığına inanmanın zor olduğunu söyledi.
Şehrin hayvan barınağı nüfusu patladı, birçok hayvan sahiplenilmeden haftalarca veya aylarca bekliyor. Aşırı kalabalık nedeniyle, Manhattan barınağında köpekler ofislerdeki derme çatma kulübelerde tutuluyor ve koridorlar kedi kafesleriyle dolu.
Hayvan Bakım Merkezlerine göre, kedi nüfusu o kadar arttı ki geçen ay “kedi almaya kapatıldı”. Bununla birlikte, örgütün şehirle olan sözleşmesi, ihtiyacı olan hayvanları alacağını öngörüyor ve Bayan Hansen, duyurudan bu yana yüzlerce kedinin alındığını söyledi.
Daha da kötüsü, sadece üç ilçede – Manhattan, Brooklyn ve Staten Island – şehir tarafından işletilen tam hizmetli sığınma evleri var. İki yeni barınak inşa edilecek. Queens’te birinin gelecek yıl, diğerinin ise 2025’te Bronx’ta açılması planlanıyor.
Geçen yılın aynı dönemindeki 3.900 kedi ve 1.976 köpeğe kıyasla, mevcut üç şehir barınağı bu yılın ilk altı ayında yaklaşık 4.500 kedi ve 2.429 köpek aldı (barınaklar başka hayvanları da alıyor). Bayan Hansen, evlat edinme sayısının önemli ölçüde daha az arttığını söyledi.
Brooklyn merkezli bir kedi kurtarma grubu olan Whiskers-A-Go-Go’nun kurucusu Eva Prokop, barınak krizine neden olan faktörler hakkında “Bence bu bir bakıma mükemmel bir fırtına” dedi.
Prokop, kendisinin ve TNR – ya da “yakala, kısırlaştır ve geri getir” – konusunda eğitim almış diğer kurtarıcıların yıllardır şehrin kedi kolonilerinin büyümesini, vahşi kedileri yakalayarak ve kısırlaştırılmaları veya kısırlaştırılmaları için veterinerlere götürerek durdurmaya çalıştıklarını söyledi. önce onları sokağa döndürmek için.
Grubun başkan yardımcısı Christa Chadwick’e göre, New York’taki Amerikan Hayvanlara Zulmü Önleme Derneği de dahil olmak üzere ülke çapındaki kuruluşlar, pandemi sırasında personeli ve barınak tutmak için kişisel koruyucu ekipmanı korumak için kısırlaştırma ve kısırlaştırma hizmetlerini geçici olarak durdurdu. .
“Bence pek çok yerde kısırlaştırma ve kısırlaştırma hizmetlerindeki bu kesintinin etkisini gördüğümüzü söylemek doğru olur” dedi Bayan Chadwick.
Kuruluş hizmetlerine yeniden başladı, ancak ulusal veteriner sıkıntısı, prosedür talebine ayak uydurmayı zorlaştırıyor. Kendi veterinerlik departmanlarıyla ilgili olarak Bayan Chadwick, ASPCA’nın “bir süredir açık olan bir dizi boş pozisyonu” olduğunu söyledi.
Buna ek olarak, kurtarıcılar, ülke çapındaki bir eğilime uygun olarak, insanların çok sayıda evcil hayvanını terk ettiğini ve vazgeçtiğini söyledi. Eski sahipler, köpeklerini ve kedilerini terk etmek için iş güvencesizliği, veteriner bakımının yüksek maliyeti ve evcil hayvanlara izin vermeyen dairelere taşınmak gibi çeşitli nedenler belirtiyorlar.
New York’taki ASPCA Evlat Edinme Merkezi başkan yardımcısı Joel Lopez, “Teslim olmamızın nedenleri klasik ve on yıl önce olduğu kadar bugün de geçerli,” dedi.
Hansen, evsiz hayvanların sayısı arttıkça, hayvan barınaklarının hayvanları koruyucu ailelere yerleştirmek için kurtarma gruplarına güvendiğini söyledi. Bununla birlikte, kurtarıcılar daha az hayvan aldıklarını çünkü bağışlardaki artıştan ve koruyucu aile hizmeti sunan insan sayısının giderek azalmasıyla evlat edinmelerdeki düşüşten bunaldıklarını söylediler.
Kurtarmaya Hazır kurtarma grubu başkanı Doug Halsey, “Bir domino etkisi var” dedi.
Kurtarma ekipleri, ayak uydurmaya çalışmanın fiziksel, finansal ve duygusal olarak zor olduğunu söyledi.
Bay Halsey, “Hayatınızı yaşamak zor,” dedi. “Sürekli besleme, besleme, sorun giderme, problem çözme ve kaynak yaratma ile ilgili.”
Kurtarma ekipleri, milletvekillerini hayvan kontrolü ve refahı gibi konularda sorumlu tutmayan bir siyasi kültürden de hayal kırıklığına uğradıklarını söylediler.
Prokop, “Gerçekten bir sonraki belediye başkanına veya her kim olursa olsun oy veriyorsanız, kadın sığınma evi konusundaki tutumlarının ne olduğunu bile bilmiyorsunuz, çünkü nihayetinde başka şeylere oy veriyoruz” dedi. “Ciddi bir sorun olarak görülmüyor, ancak şefkat ve insanlıkla ilgili.”
Halsey, şehrin ev sahiplerini evcil hayvanlara izin vermeye teşvik etmesi durumunda daha fazla hayvanın sahiplenileceğini söyledi. Ayrıca şehir yönetimini koruma sistemi için bütçeyi artırmaya çağırdı.
Queens’in bazı kısımlarını temsil eden bir belediye meclis üyesi olan Jim Gennaro, uzun süredir hayvan refahı konularında sözünü sakınmıyor. Bir Demokrat olan Gennaro yaptığı açıklamada, yetkililerin “New Yorkluları yetiştiricilerde ve evcil hayvan dükkanlarında aşırı alışveriş yapmaya teşvik etmesi gerektiğini – bu yasal bir çözüm bulmak anlamına gelse bile” dedi.
Belediye Başkanı Hayvan Refahı Ofisi müdürü Alexandra Silver, personelinin aktif olarak Hayvan Bakım Merkezi’nin evcil hayvan evlat edinmeyi önleme kaynakları ve koruyucu ebeveynler için oryantasyon oturumları hakkında farkındalık yaratmaya çalıştığını söyledi.
Hansen, şehir barınaklarındaki köpek ve kedi sayısı arttıkça ötenazi uygulanan hayvan sayısının da arttığını söyledi. Bayan Hansen, geçen yılın aynı döneminde 450 olan üç barınakta Haziran ayı itibariyle yaklaşık 600 hayvana ötenazi yapıldığını söyledi. Ötenazi oranının tarihsel olarak düşük kaldığını söyledi.
Bayan Hansen, organizasyonun hayvanları yalnızca sahiplenmeyi zorlaştıracak tıbbi veya davranışsal sorunları varsa uyuttuğunu söyledi.
Ancak kuruluşu ötenazi riski altındaki hayvanları kurtarmaya odaklanan Bay Halsey, barınaklardaki birçok hayvanın sorun geliştirdiğini söyledi ve Hayvan Bakım Merkezleri yönetim kurulu tarafından yakın zamanda yapılan bir sunum, bu tür sorunların aşırı kalabalık nedeniyle daha olası olduğuna işaret etti.
“Bir hayvanın kafeste olması, diğer köpeklerin havlamasını duyması ve yeterince egzersiz yapmaması düşmanca bir ortamdır” dedi.
Hayvan bakım merkezleri, haftada üç kez “acil durum yerleştirme hayvanları” listeleri yayınlar ve listeler 42 saat boyunca görüntülenebilir. Hayvanlar bir kurtarma grubuna yerleştirilmezse, sahiplenilmezse, önceki sahibinden geri alınmazsa veya başka bir şekilde listeden çıkarılmazsa ötenazi yapılacaktır.
Yakın tarihli bir listedeki hayvanlar şunları içeriyordu: kucaklaşmayı seven ancak sürekli olarak kulübesinin kapısını kazmaya ve vurmaya başlayan “arkadaş canlısı, oyuncu ve utangaç” bir köpek; çaresizce kulübesinden ayrılmaya çalışan ve kendini yaralama riskini alan “çok sosyal ve oyuncu bir köpek”; son zamanlarda aşırı heyecanlandığı için birini ısıran “buruşuk yüzlü bir rüya gemisi” olarak tanımlanan bir köpek; ve yanaklarını ve çenesini kaşımayı seven ama barınakta aşırı heyecanlı ve stresli bir kedi.
ASPCA’dan Bay Lopez, çözümün “varsaymak, varsaymak, varsaymak” olduğunu söyledi.
Bayan Prokop, evcil hayvan sahiplenmeye hazır olduklarından emin olmayanların bir koruyucu ailede gönüllü olarak yardımcı olabileceğini söyledi.
“Belki hemşirelik, hayatınızın önemli ölçüde farklı olduğunu anlamanızı sağlar” dedi.
Geçen hafta, Hayvan Bakım Merkezleri üç barınağında bir “Kedi Pawty” evlat edinme etkinliği düzenledi ve burada onlarca kedi yeni evlere yerleştirildi.
21 yaşındaki Sydney Swail, Manhattan etkinliğindeydi. Bu yıl Pace Üniversitesi’nden mezun olduğundan beri bir kedi evlat edinmeyi planladığını söyledi. Şehrin acil durum barınaklarının aşırı kalabalık olduğunu duymak, “şimdi tam zamanı” olduğunun bir işaretidir, dedi.
Bayan Swail çömeldi, gülümsedi ve ayaklarında neredeyse diz çorabını andıran beyaz yamalar olan Jolly adında kahverengi bir tekir kedinin bulunduğu kafese baktı.
Barınaktaki bir işçi kafesi açtı ve Bayan Swail’in nasıl devam edeceğine karar verebilmesi için Jolly’nin mizacını anlattı.
Gerek yok. Bayan Swail satıldı: Jolly, kendisi ve oda arkadaşıyla Brooklyn’de yaşayacaktı.