Göçmenler Queens Futbol Sahalarında eğlence ve topluluk buluyor
Ender Mora, Teksas sınırından yaptığı yolculuktan dört saat önce Port Authority'de otobüsten inen birkaç yeni Venezuelalı arkadaşıyla birlikte bir Pazar günü öğleden sonra Flushing Meadows Corona Park'taki futbol sahasına geldi.
20 yaşındaki iki çocuğun çorapları yoktu, sadece ince ceketler giyiyorlardı ve şaşkın ve bitkin görünüyorlardı. Bay Mora sahada sırasını beklerken futbol formasını giyerek onlara şişe su, sandviç ve kalın paltolar getirmekle meşguldü.
Bay Mora, “Yeni geldiklerini biliyorum ama bunu görmelerinin onlar için önemli olacağını düşündüm, böylece buradaki tüm insanlarımızı tanıyabilirler.”
Corona, Queens'te, ilçenin simgesel yapısı Unisphere'in gölgesindeki oyun alanı onlarca yıldır ağırlıklı olarak Latin kökenli göçmenler tarafından yönetilen çok sayıda futbol ligine ev sahipliği yapıyor. Takımlar gevşek bir şekilde ulusal kimliğe göre organize edilmiştir. La Vinotinto adı verilen en yeni takımın tamamı Venezuelalılardan oluşuyor.
Geçtiğimiz Nisan ayında, New York City'e son zamanlarda yaşanan göçmen akınının ortasında ortaya çıktı (son iki yılda 183.000'den fazla kişi geldi). 2022'den beri şehirde yaşayan Bay Mora, yeni ekibi başka bir Venezuelalı göçmenden duydu ve hemen kaydoldu.
36 yaşındaki oyuncu, memleketi Mérida'da yarı profesyonel futbol oynamıştı. Başlangıçta sadece düzenli egzersiz yapmayı umduğunu ancak haftalık oyunlarda çok daha fazlasını bulduğunu söyledi.
“Bu şehre yeni geldik ve deneyimlerimizi başkalarıyla paylaşmamıza yardımcı oluyor” dedi. “Bazen insanlar sadece konuşmak için gelirler.”
La Vinotinto üyelerinin çoğu şehirdeki barınaklarda yaşayıp iş bulmakta zorluk çekerken, “buraya gelmek hepimiz için iyi” dedi. “Gerçekliğimizden biraz kaçabiliriz.”
Yağmur, karla karışık yağmur veya kar olsun, insanlar her Pazar futbol sahalarına akın ediyor. Yaz aylarında onlarca özel ligin düzenlediği, gün boyunca yaklaşık 20 sahada 100'den fazla maçın oynanması olağandır. Bazı oyuncular kale ağlarında delik açmak, çimlere yeni çizgiler çizmek veya seyirciler için katlanabilir sandalyeler kurmak için erken gelir.
Şubat ayında bir öğleden sonra yoğun kar fırtınasının ardından oyunlar kötü koşullara rağmen oynandı. Kolombiyalı ve Meksikalı oyuncular sahanın bazı kısımlarını kürekle temizlerken, diğerleri ayaklarını kuru tutmak için ayakkabılarını plastik torbalarla kapladılar.
Bazı sahalar gerekli büyüklüktedir; diğerleri daha gayri resmidir; ortasında büyük bir ağaç bulunan biri de dahil. Oyuncular sadece topu topun etrafından geçirirler.
Çoğunluğu Guatemalalılardan oluşan bir takımın tamamı aynı kasaba olan Pajoca'dan oluşuyor ve oyuncular sahada birbirlerine Maya dilleri Kaqchikel'de talimatlar bağırıyorlar. Başka bir ekip ise Paraguay'ın yerli dili olan Guarani dilinde sohbet ediyor. La Guardia Havalimanı'ndan uçaklar düzenli aralıklarla yukarıdan uçuyor.
Torunu Martin Chávez, Perulu bir göçmen olan Jorge Chávez'in 1986 yılında parkta oynanan birçok ligden birini kurduğunda, yeni gelenler için bir cennet yaratmak istediğini söyledi.
Şimdi, neredeyse 40 yıl sonra, New York'ta doğan ve liderlik rolünü büyükbabasından devralan Martin Chavez, her yeni göç trendiyle birlikte ligin değiştiğini görüyor.
Büyükbabasının neslindeki oyuncular ağırlıklı olarak Güney Amerika'dan geliyordu: Kolombiyalılar, Perulular, Ekvadorlular ve bazı Şilililer. 1990'larda daha fazla Orta Amerikalı katıldı ve 2000'li yıllarda daha fazla sayıda Meksikalı geldi.
Şimdi Venezüellalılar.
20 yıl önce Meksika'nın Guerrero kentinden New York'a gelen 56 yaşındaki Luis Leal, “Tek fark, haberlerde yeni insanlardan bahsediliyor ama burası değişmedi” dedi. “Buraya yemek yemeye, birlikte olmaya ve sosyalleşmeye geliyoruz.”
Lucho'ya giden ve Queens'te bir çiçekçi dükkanının sahibi olan Bay Leal, artık oyun oynamıyor ama yine de her Pazar arkadaşlarına tezahürat yapmak için geliyor.
Kiliseler ve diğer dini kurumlar yeni göçmenlere yemek, kıyafet bağışı ve hatta hukuki danışmanlık sunarak yardım etmek için resmi olmayan ağlar kurarken, Bay Leal parkta farklı türden bir cemaatin olduğunu söyledi.
“Her pazar topla iletişim kuruyoruz” dedi. “Bu sadece oyunu oynamakla ilgili değil; arkadaş edindiğimiz kenardan izlemekle ilgili. Bir topluluk oluşturmamıza yardımcı oluyor.”
Ender Mora, Teksas sınırından yaptığı yolculuktan dört saat önce Port Authority'de otobüsten inen birkaç yeni Venezuelalı arkadaşıyla birlikte bir Pazar günü öğleden sonra Flushing Meadows Corona Park'taki futbol sahasına geldi.
20 yaşındaki iki çocuğun çorapları yoktu, sadece ince ceketler giyiyorlardı ve şaşkın ve bitkin görünüyorlardı. Bay Mora sahada sırasını beklerken futbol formasını giyerek onlara şişe su, sandviç ve kalın paltolar getirmekle meşguldü.
Bay Mora, “Yeni geldiklerini biliyorum ama bunu görmelerinin onlar için önemli olacağını düşündüm, böylece buradaki tüm insanlarımızı tanıyabilirler.”
Corona, Queens'te, ilçenin simgesel yapısı Unisphere'in gölgesindeki oyun alanı onlarca yıldır ağırlıklı olarak Latin kökenli göçmenler tarafından yönetilen çok sayıda futbol ligine ev sahipliği yapıyor. Takımlar gevşek bir şekilde ulusal kimliğe göre organize edilmiştir. La Vinotinto adı verilen en yeni takımın tamamı Venezuelalılardan oluşuyor.
Geçtiğimiz Nisan ayında, New York City'e son zamanlarda yaşanan göçmen akınının ortasında ortaya çıktı (son iki yılda 183.000'den fazla kişi geldi). 2022'den beri şehirde yaşayan Bay Mora, yeni ekibi başka bir Venezuelalı göçmenden duydu ve hemen kaydoldu.
36 yaşındaki oyuncu, memleketi Mérida'da yarı profesyonel futbol oynamıştı. Başlangıçta sadece düzenli egzersiz yapmayı umduğunu ancak haftalık oyunlarda çok daha fazlasını bulduğunu söyledi.
“Bu şehre yeni geldik ve deneyimlerimizi başkalarıyla paylaşmamıza yardımcı oluyor” dedi. “Bazen insanlar sadece konuşmak için gelirler.”
La Vinotinto üyelerinin çoğu şehirdeki barınaklarda yaşayıp iş bulmakta zorluk çekerken, “buraya gelmek hepimiz için iyi” dedi. “Gerçekliğimizden biraz kaçabiliriz.”
Yağmur, karla karışık yağmur veya kar olsun, insanlar her Pazar futbol sahalarına akın ediyor. Yaz aylarında onlarca özel ligin düzenlediği, gün boyunca yaklaşık 20 sahada 100'den fazla maçın oynanması olağandır. Bazı oyuncular kale ağlarında delik açmak, çimlere yeni çizgiler çizmek veya seyirciler için katlanabilir sandalyeler kurmak için erken gelir.
Şubat ayında bir öğleden sonra yoğun kar fırtınasının ardından oyunlar kötü koşullara rağmen oynandı. Kolombiyalı ve Meksikalı oyuncular sahanın bazı kısımlarını kürekle temizlerken, diğerleri ayaklarını kuru tutmak için ayakkabılarını plastik torbalarla kapladılar.
Bazı sahalar gerekli büyüklüktedir; diğerleri daha gayri resmidir; ortasında büyük bir ağaç bulunan biri de dahil. Oyuncular sadece topu topun etrafından geçirirler.
Çoğunluğu Guatemalalılardan oluşan bir takımın tamamı aynı kasaba olan Pajoca'dan oluşuyor ve oyuncular sahada birbirlerine Maya dilleri Kaqchikel'de talimatlar bağırıyorlar. Başka bir ekip ise Paraguay'ın yerli dili olan Guarani dilinde sohbet ediyor. La Guardia Havalimanı'ndan uçaklar düzenli aralıklarla yukarıdan uçuyor.
Torunu Martin Chávez, Perulu bir göçmen olan Jorge Chávez'in 1986 yılında parkta oynanan birçok ligden birini kurduğunda, yeni gelenler için bir cennet yaratmak istediğini söyledi.
Şimdi, neredeyse 40 yıl sonra, New York'ta doğan ve liderlik rolünü büyükbabasından devralan Martin Chavez, her yeni göç trendiyle birlikte ligin değiştiğini görüyor.
Büyükbabasının neslindeki oyuncular ağırlıklı olarak Güney Amerika'dan geliyordu: Kolombiyalılar, Perulular, Ekvadorlular ve bazı Şilililer. 1990'larda daha fazla Orta Amerikalı katıldı ve 2000'li yıllarda daha fazla sayıda Meksikalı geldi.
Şimdi Venezüellalılar.
20 yıl önce Meksika'nın Guerrero kentinden New York'a gelen 56 yaşındaki Luis Leal, “Tek fark, haberlerde yeni insanlardan bahsediliyor ama burası değişmedi” dedi. “Buraya yemek yemeye, birlikte olmaya ve sosyalleşmeye geliyoruz.”
Lucho'ya giden ve Queens'te bir çiçekçi dükkanının sahibi olan Bay Leal, artık oyun oynamıyor ama yine de her Pazar arkadaşlarına tezahürat yapmak için geliyor.
Kiliseler ve diğer dini kurumlar yeni göçmenlere yemek, kıyafet bağışı ve hatta hukuki danışmanlık sunarak yardım etmek için resmi olmayan ağlar kurarken, Bay Leal parkta farklı türden bir cemaatin olduğunu söyledi.
“Her pazar topla iletişim kuruyoruz” dedi. “Bu sadece oyunu oynamakla ilgili değil; arkadaş edindiğimiz kenardan izlemekle ilgili. Bir topluluk oluşturmamıza yardımcı oluyor.”