Yeni Şafak muharriri: Aleviler eldeki kuş, kısımdaki kuş hesabı yapmalı İktidara yakınlığıyla bilinen Yeni Şafak muharriri İsmail Kılıçarslan, Kültür ve Turizm Bakanlığı bünyesinde kurulması planlanan ‘Alevi Bektaşi Kültür ve Cemevi Başkanlığı’nı köşesine taşıdı.
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın ‘Alevi açılımı’ akabinde gazeteci Levent Gültekin’in ““Gezi’de neden yalnızca Alevi gençler öldü?” sorusuna değinen Kılıçarslan, “Bendeki yanıtı şu sorunun: ‘Düzeni değiştirmek için kendi pembiş mabatlarına güvenemeyen beyaz madrabazlar Mis Sokak’ta, Firuzağa’da, Cihangir’de kahve içerek Seyahat olaylarına katıldıklarından ve o esnada yasadışı örgütlerin tarlasına döndürülmüş Alevi gençler polisle çatıştığından olabilir mi?’
İnancım şudur ve hiç değişmeyecektir: Beyaz madrabazlar hiç bir vakit Alevilerin dostu olmadı, olmayacaklar da. Onları ‘kullanışlı bir aparat’ olarak görmeye devam edecekler. Aleviler, bu zinciri kırmaksızın rahatlayamayacaklar” diye yazdı.
Türkiye Cumhuriyeti kurulduğunda gelenekli dindarları, Alevi-Bektaşi ocakları ve Kürtleri ‘öteki’ ilan ettiğini bu niçinle Alevi sorunun 100 yıllık olduğunu sav eden Kılıçarslan, Alevi derneklerinin başkanlığın kurulmasına reaksiyon göstermesini eleştirdi; “Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın açıklamaları yerli yerindedir ve parantezin kapanması için atılan sağlam adımlardır” dedi.
Kültür Bakanlığı nezdinde bir genel müdürlük kurulmasının, cemevlerinin imar, bakım, tamir, aydınlatma ve su masraflarının karşılanmasının ve isteyen Alevi dedelerine takım verilmesinin olumlu adımlar olduğunu savunan Kılıçarslan, şu biçimde devam etti:
“Bu olumlu adımların öteki olumlu adımlarla desteklenmesini sağlamak veya bu adımları bile akamete uğratmaksa Alevilerin sırtındadır. Sırtlarındaki ağır politik baskıyı atıp sırtlarına bu yükü almak her bakımdan gerçek bir hareket olacaktır bana sorarsanız.
Denebilir ki ‘dini bir yapının Kültür Bakanlığı nezdinde temsili problemlidir.’ Büyük oranda katılırım bu tespite. Ama bence bu iş Kültür Bakanlığı bünyesinden süratli sıyrılabilir ve Aleviler, kendilerini devlet nezdinde temsil edecekleri müstakil bir yapıya kavuşabilirler. Burada ‘eldeki kuş, koldaki kuş’ hesabı yapılmalıdır. Zira parantez 100 yıllıktır.
Sözün sonu: Aleviler de tıpkı Sünniler üzere bu ülkenin birinci sınıf ve eşit haklara sahip vatandaşlarıdır. Gönlümden geçen asıl ve kalıcı tahlil, Diyanet İşleri Başkanlığı’nın devlet imkânlarıyla Sünniler için yaptığı her ne var ise emsal biçimde Aleviler için de bunları öylece yapacak bir teşkilatın kurulmasıdır. Bunun yolu açılmıştır, gözü olana gün ışımıştır. Bu fırsatın kaçırılması Aleviler için de Sünniler için de berbat, fazlaca makus olur. Benden söylemesi.” (KAYNAK)
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın ‘Alevi açılımı’ akabinde gazeteci Levent Gültekin’in ““Gezi’de neden yalnızca Alevi gençler öldü?” sorusuna değinen Kılıçarslan, “Bendeki yanıtı şu sorunun: ‘Düzeni değiştirmek için kendi pembiş mabatlarına güvenemeyen beyaz madrabazlar Mis Sokak’ta, Firuzağa’da, Cihangir’de kahve içerek Seyahat olaylarına katıldıklarından ve o esnada yasadışı örgütlerin tarlasına döndürülmüş Alevi gençler polisle çatıştığından olabilir mi?’
İnancım şudur ve hiç değişmeyecektir: Beyaz madrabazlar hiç bir vakit Alevilerin dostu olmadı, olmayacaklar da. Onları ‘kullanışlı bir aparat’ olarak görmeye devam edecekler. Aleviler, bu zinciri kırmaksızın rahatlayamayacaklar” diye yazdı.
Türkiye Cumhuriyeti kurulduğunda gelenekli dindarları, Alevi-Bektaşi ocakları ve Kürtleri ‘öteki’ ilan ettiğini bu niçinle Alevi sorunun 100 yıllık olduğunu sav eden Kılıçarslan, Alevi derneklerinin başkanlığın kurulmasına reaksiyon göstermesini eleştirdi; “Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın açıklamaları yerli yerindedir ve parantezin kapanması için atılan sağlam adımlardır” dedi.
Kültür Bakanlığı nezdinde bir genel müdürlük kurulmasının, cemevlerinin imar, bakım, tamir, aydınlatma ve su masraflarının karşılanmasının ve isteyen Alevi dedelerine takım verilmesinin olumlu adımlar olduğunu savunan Kılıçarslan, şu biçimde devam etti:
“Bu olumlu adımların öteki olumlu adımlarla desteklenmesini sağlamak veya bu adımları bile akamete uğratmaksa Alevilerin sırtındadır. Sırtlarındaki ağır politik baskıyı atıp sırtlarına bu yükü almak her bakımdan gerçek bir hareket olacaktır bana sorarsanız.
Denebilir ki ‘dini bir yapının Kültür Bakanlığı nezdinde temsili problemlidir.’ Büyük oranda katılırım bu tespite. Ama bence bu iş Kültür Bakanlığı bünyesinden süratli sıyrılabilir ve Aleviler, kendilerini devlet nezdinde temsil edecekleri müstakil bir yapıya kavuşabilirler. Burada ‘eldeki kuş, koldaki kuş’ hesabı yapılmalıdır. Zira parantez 100 yıllıktır.
Sözün sonu: Aleviler de tıpkı Sünniler üzere bu ülkenin birinci sınıf ve eşit haklara sahip vatandaşlarıdır. Gönlümden geçen asıl ve kalıcı tahlil, Diyanet İşleri Başkanlığı’nın devlet imkânlarıyla Sünniler için yaptığı her ne var ise emsal biçimde Aleviler için de bunları öylece yapacak bir teşkilatın kurulmasıdır. Bunun yolu açılmıştır, gözü olana gün ışımıştır. Bu fırsatın kaçırılması Aleviler için de Sünniler için de berbat, fazlaca makus olur. Benden söylemesi.” (KAYNAK)