TGS Bayan ve LGBTİ+ Kurulu’ndan ILO 190 Mukavelesi’nin tanınması için imza kampanyası Türkiye Gazeteciler Sendikası (TGS) Bayan ve LGBTİ+ Komitesi, 10 Ocak Dünya Çalışan Gazeteciler Günü’nde iktidara ve sendikalara davet yaparak ILO 190 Mukavelesi’nin tanınması için imza kampanyası başlattı. Milletlerarası Çalışma Örgütü (ILO) tarafınca 21 Haziran 2019’da uygulamaya konan mukavelenin, çalışma hayatından şiddetin her çeşidini silmeyi amaçladığını hatırlatan kurul, açıklamada “İşyerleri toplumsal cinsiyet temelli ayrımcılığa uğrayan bayanlar ve LGBTİ+’lar için hiç inançlı değil. Konutlarımızda, sokakta olmadığımız üzere çalıştığımız yerlerde de inançta değiliz” sözlerine yer verdi.
Gazeteci bayanların yarısının iş hayatında cinsiyeti niçiniyle en az bir sefer şiddete maruz kaldığı, LGBTİ+’ların iş yerlerinde kimliklerini saklamaya zorlandığı vurgulandı. TGS’nin, “ILO 190 Mukavelesi’ni tanıyın, çalışma hayatında şiddet ve cinsel taciz son bulsun” davetiyle başlatmış olduğu kampanyanın tam metni şu biçimde:
“Bizler, bayan ve LGBTİ+ gazeteciler olarak, Çalışan Gazeteciler Günü’nde iktidara ve tüm sendikalara, bayan işçiler ismine sesleniyoruz. Çalışma hayatında şiddeti bitirmek için samimi bir adım atın ve ILO’nun 190 No’lu Mukavelesini tanıyın.
Memleketler arası Çalışma Örgütü (ILO) tarafınca 21 Haziran 2019’da uygulamaya konan mukavele, çalışma hayatından şiddetin her çeşidini silmeyi amaçlıyor. Zira işyerleri toplumsal cinsiyet temelli ayrımcılığa uğrayan bayanlar ve LGBTİ+lar için hiç inançlı değil. Konutlarımızda, sokakta olmadığımız üzere çalıştığımız yerlerde de inançta değiliz.
Türkiye Gazeteciler Sendikası (TGS) Bayan ve LGBTİ+ Komitesi olarak, yaptığımız son anket çalışmasına nazaran gazeteci bayanların yarısı, iş ömründe cinsiyeti niçiniyle en az bir sefer şiddete maruz kalıyor. Şiddetin faili kimi birtakım yönetici, birtakım bazı çalışma arkadaşı, kimi bazı toplumsal medya kullanıcısı, birtakım kimi polis. Öte yandan, araştırmalara göre gazeteci LGBTİ+lar işyerlerinde kimlikleriyle var olamıyor, kimliklerini saklamaya zorlanıyor, ayrımcılık işyerlerinde eşitliği engelliyor.
ILO 190 Sözleşmesi’nin yayımlanmasından bu yana yaklaşık üç yıl geçti. Türkiye hâlâ bu kontrata taraf olmak üzere bir adım atmadı. Bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar sendika haricinde iş yeri şiddeti, toplu iş kontratı hususlarına, sendikaların temel metinlerine yansıtılmadı.
Yalnızca meslektaşlarımız ismine değil, hayat kurtarmaya çalışırken hayatları tehlikeye giren sıhhat işçileri, fazla mesai ve tacizle yıldırılmak istenen dokumacılık çalışanları, ekonomik şiddete maruz bırakılan tarım personelleri, ruhsal şiddet nazarann beyaz yakalı çalışanlar ismine da isyan ediyoruz. Zira toplumsal cinsiyete dayalı şiddet meslek, statü, sınıf ayırmıyor.
Talebimiz, Türkiye’nin bu kontrata taraf olması, başta kendi sendikamız olmak üzere tüm sendikaların, ILO 190’ın yüklediği sorumlulukları toplu iş kontratlarına yansıtmasıdır.
Davetimiz başta meslektaşlarımız tüm bayan ve LGBTİ+ emekçilere… Gelin, çalışma hayatında şiddeti bitirmek için birlikte uğraş edelim.” (HABER MERKEZİ)
Gazeteci bayanların yarısının iş hayatında cinsiyeti niçiniyle en az bir sefer şiddete maruz kaldığı, LGBTİ+’ların iş yerlerinde kimliklerini saklamaya zorlandığı vurgulandı. TGS’nin, “ILO 190 Mukavelesi’ni tanıyın, çalışma hayatında şiddet ve cinsel taciz son bulsun” davetiyle başlatmış olduğu kampanyanın tam metni şu biçimde:
“Bizler, bayan ve LGBTİ+ gazeteciler olarak, Çalışan Gazeteciler Günü’nde iktidara ve tüm sendikalara, bayan işçiler ismine sesleniyoruz. Çalışma hayatında şiddeti bitirmek için samimi bir adım atın ve ILO’nun 190 No’lu Mukavelesini tanıyın.
Memleketler arası Çalışma Örgütü (ILO) tarafınca 21 Haziran 2019’da uygulamaya konan mukavele, çalışma hayatından şiddetin her çeşidini silmeyi amaçlıyor. Zira işyerleri toplumsal cinsiyet temelli ayrımcılığa uğrayan bayanlar ve LGBTİ+lar için hiç inançlı değil. Konutlarımızda, sokakta olmadığımız üzere çalıştığımız yerlerde de inançta değiliz.
Türkiye Gazeteciler Sendikası (TGS) Bayan ve LGBTİ+ Komitesi olarak, yaptığımız son anket çalışmasına nazaran gazeteci bayanların yarısı, iş ömründe cinsiyeti niçiniyle en az bir sefer şiddete maruz kalıyor. Şiddetin faili kimi birtakım yönetici, birtakım bazı çalışma arkadaşı, kimi bazı toplumsal medya kullanıcısı, birtakım kimi polis. Öte yandan, araştırmalara göre gazeteci LGBTİ+lar işyerlerinde kimlikleriyle var olamıyor, kimliklerini saklamaya zorlanıyor, ayrımcılık işyerlerinde eşitliği engelliyor.
ILO 190 Sözleşmesi’nin yayımlanmasından bu yana yaklaşık üç yıl geçti. Türkiye hâlâ bu kontrata taraf olmak üzere bir adım atmadı. Bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar sendika haricinde iş yeri şiddeti, toplu iş kontratı hususlarına, sendikaların temel metinlerine yansıtılmadı.
Yalnızca meslektaşlarımız ismine değil, hayat kurtarmaya çalışırken hayatları tehlikeye giren sıhhat işçileri, fazla mesai ve tacizle yıldırılmak istenen dokumacılık çalışanları, ekonomik şiddete maruz bırakılan tarım personelleri, ruhsal şiddet nazarann beyaz yakalı çalışanlar ismine da isyan ediyoruz. Zira toplumsal cinsiyete dayalı şiddet meslek, statü, sınıf ayırmıyor.
Talebimiz, Türkiye’nin bu kontrata taraf olması, başta kendi sendikamız olmak üzere tüm sendikaların, ILO 190’ın yüklediği sorumlulukları toplu iş kontratlarına yansıtmasıdır.
Davetimiz başta meslektaşlarımız tüm bayan ve LGBTİ+ emekçilere… Gelin, çalışma hayatında şiddeti bitirmek için birlikte uğraş edelim.” (HABER MERKEZİ)