Özgür Ülke anması: Ölülerimize borcumuz var, biat etmiyoruz Özgür Ülke gazetesinin merkez binası ve ofislerinin bombalanmasının 27’inci yılında, Kadırga’daki gazete binası önünde basın açıklaması yapıldı. Açıklamaya HDP sözcüsü Ebru Günay, HDK Eş Sözcüsü Esengül Demir, HDP İstanbul Vilayet Eşbaşkanı Elif Bulut, HDP İstanbul vilayet, ilçe yöneticileri, DİSK Basın-İş, DİSK Dev Yapı-İş ve epey sayıda gazeteci katıldı.
Özgür Ülke gazetesinin İstanbul Kadırga’daki teknik binası, Cağaloğlu’ndaki merkez ofisi ve Ankara ofisine yönelik 3 Aralık 1994’te bombalı hücum düzenlenmişti. Kadırga ofisindeki ulaştırma bakılırsavlisi 32 yaşındaki Ersin Yıldız öldürülmüş, 23 çalışan yaralanmıştı.
‘SALDIRILAR DEVAM ETTİĞİ SÜRECE ÇABA DE DEVAM EDECEK’
Dicle Fırat Gazeteciler Derneği Eşbaşkanı Serdar Altan, Kürtçe yaptığı açıklamada, “27 yıl geçti. İnsan geri baktığında uzun bir vakit geçmiş. Ancak dün olmuş üzere hatırlıyoruz. Gazete bombalandığı ve arkadaşlarımız şehit edildiği vakit uzun yıllar geçti üzerinden ancak aslında o kadar da uzun vakit olmamış. Özgür basın kuvvetli bir biçimde çalışmalarına devam etti. Halka gerçeği ulaştırmak için çalışanlarını bırakmadı. Lakin gerçeğin halka ulaşmasını istemediler. Bu yüzden hem arkadaşlarımızı katletmek istediler. Bu da yetmedi binalarımızı bombaladılar. Uzun vakit geçmesine karşın unutmadık. Her yıl özgür basın burada bir ortaya geliyor. Gazetenin bombalanmasını ve Ersin Yıldız’ın katledilmesini anıyoruz. Eren Keskin ne hoş söylemiş oldu: Biz özgür basın çalışanlarına borçluyuz. Biz bu halka ve bu gazeteye borçluyuz. Biz sürekli burada olacağız. Özgür basına taarruzlar devam ettiği sürece, biz de uğraş etmeye devam edeceğiz. Bu bu biçimde bilinsin” dedi.
’27 YILDIR YERE DÜŞMEYEN BAYRAK’
Anmada konuşan HDP Eş sözcüsü Ebru Günay, söylenecek hiç bir kelamın acıları hafifçeletmeye ve özgür basın geleneğini anlatmaya yetmeyeceğini belirtti. Günay, “27 yıldır yere düşmeyen bir bayrak, 27 yıldır hakikatleri canları değerine yazan bir gelenekten kelam ediyoruz. Özgür Ülke gazetesinin hem İstanbul’daki tıpkı vakitte Ankara’daki ofisleri bombalandı. Sevgili Ersin Yıldız’ı orada kaybettik. Lakin özgür basın geleneği binlerce Ersin ile devam ediyor. Özgür Ülke’yi o devir amaç gösteren MGK sonucu daha sonrası devletin ortasında olduğu sansür, Kürtlere yönelik baskı, inkar ve imha siyasetlerinin en somut göstergesiydi. Fakat hesaplamadıkları bir şey vardı; özgür basın geleneği, onun dostları ve yoldaşları bayrağı asla yerde bırakmadılar. Saldırından bir gün daha sonra, 4 Aralık’ta kapılarını açan sosyalist gazeteler ve mecmualar her yeri Özgür Ülke’nin binasına dönüştürdüler ve 4 Aralık günü Özgür Ülke Gazetesi ‘Bu ateş sizi de yakar’ manşetiyle çıktı. Bu manşet bugün de geçerliliğini koruyor, o ateş hâlâ her yeri ve herkesi yakmaya devam ediyor. Fakat bu ateşe karşı direnen özgür basın geleneği ve dostlarının çabası de sürüyor” diye konuştu.
Özgür basına yönelik baskının bugün AKP-MHP iktidarıyla sürdüğünü hatırlatan Günay, sansürün bir devlet siyasetine dönüştüğüne, her gün onlarca gazetecinin cezaevlerinde tutulduğuna, her gün onlarca gazetenin ve televizyonun kapatıldığına, Kürtçe üstündeki baskıların sürdüğü bir periyottan geçildiğine dikkat çekti. Bütün baskılara karşın özgür basın geleneğinin, Gurbetelli Ersöz’den Apê Musa’ya Ersin Yıldız’dan alınan uğraş mirasının sürdüğünü vurgulayan Günay, “Bugün ekonomik krizi atak olarak tanımlayanlar, o gün özgür basının hakikatleri söylemesine de hücum olarak lanse ettiler. O günden bugüne hâlâ topluma ve özgür basına karşı bir savaş ile yıldırma siyaseti devam ediyor. Lakin gayret devam ediyor ve devam edecek. Apê Musa, Gurbetelli Ersöz, Ersin Yıldız bize bıraktığı mirasını yerde düşmeden çabayı sürdüreceğiz” dedi.
‘APÊ MUSA’YA BORCUMUZ VAR’
Özgür Ülke gazetesinin avukatlarından biri olan Eren Keskin, gazetesinin bombalanmasını şu biçimde anlattı: “27 yıl önceyi hatırlıyorum. Bir gün öncesiydi. Babıali’de Doküman Yayınları’nın binasında Ayşe Zarakolu ile oturuyorduk. Karşı oda boştu ve o gün tutulduğunu öğrendik. Birtakım adamlar gelmişti ‘inşaat yapıyoruz’ havalarında. Bize de makûs makus bakıyorlardı. Ayşe abla dedi ki, ‘Bunlar bize hiç uygun bakmıyorlar.’ ‘Kim bunlar sanki?’ diye ortamızda konuştuk. Oysa bomba yerleştiriyorlar onun için tutmuşlar. Sonraki gün gazetemiz bombalandı. Ben de gazetenin avukatlarından bir tanesiydim. ’27 yılda ne değişti?’ diye sorarsak, devlet aklı hiç değişmedi. Bu gazete Apê Musa’nın gazetesi. Hafız Akdemir’in, Ferhat Zirve’nin gazetesi. Her şeydilk evvel birinci Genel yayın direktörü Gurbet Ersöz’ün gazetesi. Hepsi katledildi. hiç birinin katili yakalanmadı. Bu sonucu veren Tansu Çillerler, Mehmet Ağarlar hâlâ iktidarın yanında var olmaya devam ediyorlar. O gün öldürüyorlardı. Gözaltına kaybediyorlardı, bombalıyorlardı. Artık artık toplumsal medya diye bir şey var. Bütün kabahatler anında dünyaya yayılıyor. Artık de söz özgürlüğü önünde epey büyük mahzurlar var. Biz iki genel yayın direktörü olarak o kadar hayli mahpus cezası var ki. Her gün mutlaklaşmasını bekliyoruz fakat hiç bir yere gitmiyoruz. Zira bizim ölülerimize kelamımız var. Ape Musa’ya borcumuz var. Hepsine borcumuz var. Gerekirse bu borcumuz cezaevinde öderiz ki bugün epeyce sayıda insan cezaevinde. Bu niçinle biat etmiyoruz. Biat etmemek özgürlüktür. Özgür Gündem, Özgür Ülke, özgür basın biat etmiyor. Bununla da yaşamaya devam edecek.”
‘KÜRT GAZETECİLER İLE DAYANIŞMAYA DEVAM EDECEĞİZ’
DİSK Basın İş Yöneticisi Elif Akgül, eski Türkiye’de gazetecilerin öldürüldüğünü hatırladıklarını belirterek şu biçimde devam etti: “Eski Türkiye’de biz gazetecilerin öldürüldüğünü hatırlıyoruz. Kürt gazetecilerin öldürüldüğünü hatırlıyoruz. Sosyalistlerin öldürüldüğünü hatırlıyoruz. Baskılar sürüyor. Birkaç yıl evvel Rojat Aktaş her insanın gözü önünde yakıldı Cizre’de. Dünün Türkiye’si ile bugünün Türkiye’si içinde Kürt gazetecilere bakışı içinde bir değişiklik yok. Buna karşın gazeteciler çaba etmeye devam ediyor. Kürt gazeteciler devam ediyor. Özgür basın geleneği susmuyor. Biz de Kürt gazeteciler ile dayanışmaya devam edeceğiz.”
‘İÇİMİZ AVIYLA VE ÖFKEYLE DOLMUŞTU’
Yeni Hayat Gazetesi muharriri Hüseyin Aykol da yaptığı açıklamada yaşanan süreçten bahsetti. Aykol kelamlarına şöyleki başladı: “Merhaba Özgür Ülke dostları Bugün bir sefer daha burada, 27 yıl evvel bombalanan Özgür Ülke gazetemizin önünde ve natürel ki o gün yitirdiğimiz Ersin Yıldız’ımızın huzurundayız. 2 Aralık 1994’ü 3 Aralık’a bağlayan gece, Özgür Ülke’nin biri Kadırga’daki binamız olmak üzere üç başka merkezinin bombalanması, hâlâ bu ülkenin en ağır hatalarından biri olarak tarih sayfalarında kara bir leke olarak duruyor. Ortamızda hatırlayanlar vardır. Adeta denize yanlışsız kanat açmış bembeyaz bir martı üzereydi binamız ve o sabahki halini gördüğümüzde, içimiz acıyla ve öfkeyle dolmuştu.”
‘BU KOCA CEHENNEM İÇİNDE HÂLÂ DEBELENİP DURUYORLAR’
“seneler daha sonra, artık düşündüğümüzde, binamızın şimdiki uyduruk TOKİ müteahhitleri tarafınca yapılmamış olmasını bile bir baht olarak görüyoruz” diyen Aykol, şunları söylemiş oldu: “Gerçekten de hepimizi öldürmek istemişlerdi o gün ve bizim beyaz martımız, adeta bir anne üzere çocuklarını koruyup kollamıştı. Bir Ersin’imiz yaktı içimizi. Çok yaktı. Fakat o gün bize bir şey yaptılar; farkında bile olmadan yaptılar. O gün bizi bir gazete olmaktan çıkarıp bir gazetecilik geleneği haline getirdiler. Sonraki gün matbaadan ‘Bu ateş sizi de yakar’ manşetli Özgür Ülke çıktığında, bu, artık ne yapılırsa yapılsın bu seyahatin kesintisiz süreceğinin kanıtlanmasıydı. Ve o denli de oldu. Ne vakit gazetemize bir şey olsa, halkımızın içi rahattı artık. Biliyorlardı ki, dünyaya bir meteor çarpmadıkça, bu gazete sonraki gün bayilerde olur. Ve biz o gün ‘Bu ateş sizi de yakar’ dediğimizde epeyce ciddiydik. Gözünü kan bürümüşler, poliçe sesinden diğer ses duymayanlar anlamadılar fakat artık, 27 yıl daha sonra, ülkenin nasıl bir yangın yerine döndüğünü görüyoruz. 40 yıllık savaş ve rant siyasetleriyle geldikleri yer, bebek mamalarının ve sıvı yağların marketlerde zincirle bağlandığı bir Türkiye oldu. Bu koca cehennem ortasında hâlâ debelenip duruyorlar. Özgür basın ise yerli yerinde. Ersin’imizi aldılar o gün elimizden. Ne birinciydi ne de son oldu. Şehitler listesi Ersin’den daha sonra da uzadıkça uzadı. Lakin bir liste daha var; o listeden epeyce daha uzun bir liste. Özgür basına yeni katılanların listesi. 3 Aralık 1994 gününde çabucak hemen doğmamış olan çocuklarımız ellerinde fotoğraf makinalarıyla koşuşturup duruyorlar sokaklarda.
Ve artık, bir daha buradayız işte. Bizi bu halk yetiştirdi, ona olan borcumuzu ödemek için buradayız ve burada olacağız. Ersin’e ant olsun ki, “Özgür Ülke” ismi, bir gazete olmaktan öteye, yaşadığımız toprakların ismi oluncaya dek, burada olacağız.
Ve o gün, Nikolay Tihonov’un şu harika dizelerini Sur’dan Cizre’ye ve Kadırga’ya kadar bütün duvarlara yazacağız:
Çocuklara anlatamayacağız bütün bunları
Hepsini kendileri anlayacaklar büyüdüklerinde
Gösterip onlara hoşluklarla dolu dünyayı
Bizim yerimize cevap veren biri çıkacaktır nasıl olsa
Barış çocukları, hey! hiç bir fiyat istenmiyor sizden
Ödendi zira bütün bu gördükleriniz, kanla.”
Özgür Ülke gazetesinin İstanbul Kadırga’daki teknik binası, Cağaloğlu’ndaki merkez ofisi ve Ankara ofisine yönelik 3 Aralık 1994’te bombalı hücum düzenlenmişti. Kadırga ofisindeki ulaştırma bakılırsavlisi 32 yaşındaki Ersin Yıldız öldürülmüş, 23 çalışan yaralanmıştı.
‘SALDIRILAR DEVAM ETTİĞİ SÜRECE ÇABA DE DEVAM EDECEK’
Dicle Fırat Gazeteciler Derneği Eşbaşkanı Serdar Altan, Kürtçe yaptığı açıklamada, “27 yıl geçti. İnsan geri baktığında uzun bir vakit geçmiş. Ancak dün olmuş üzere hatırlıyoruz. Gazete bombalandığı ve arkadaşlarımız şehit edildiği vakit uzun yıllar geçti üzerinden ancak aslında o kadar da uzun vakit olmamış. Özgür basın kuvvetli bir biçimde çalışmalarına devam etti. Halka gerçeği ulaştırmak için çalışanlarını bırakmadı. Lakin gerçeğin halka ulaşmasını istemediler. Bu yüzden hem arkadaşlarımızı katletmek istediler. Bu da yetmedi binalarımızı bombaladılar. Uzun vakit geçmesine karşın unutmadık. Her yıl özgür basın burada bir ortaya geliyor. Gazetenin bombalanmasını ve Ersin Yıldız’ın katledilmesini anıyoruz. Eren Keskin ne hoş söylemiş oldu: Biz özgür basın çalışanlarına borçluyuz. Biz bu halka ve bu gazeteye borçluyuz. Biz sürekli burada olacağız. Özgür basına taarruzlar devam ettiği sürece, biz de uğraş etmeye devam edeceğiz. Bu bu biçimde bilinsin” dedi.
’27 YILDIR YERE DÜŞMEYEN BAYRAK’
Anmada konuşan HDP Eş sözcüsü Ebru Günay, söylenecek hiç bir kelamın acıları hafifçeletmeye ve özgür basın geleneğini anlatmaya yetmeyeceğini belirtti. Günay, “27 yıldır yere düşmeyen bir bayrak, 27 yıldır hakikatleri canları değerine yazan bir gelenekten kelam ediyoruz. Özgür Ülke gazetesinin hem İstanbul’daki tıpkı vakitte Ankara’daki ofisleri bombalandı. Sevgili Ersin Yıldız’ı orada kaybettik. Lakin özgür basın geleneği binlerce Ersin ile devam ediyor. Özgür Ülke’yi o devir amaç gösteren MGK sonucu daha sonrası devletin ortasında olduğu sansür, Kürtlere yönelik baskı, inkar ve imha siyasetlerinin en somut göstergesiydi. Fakat hesaplamadıkları bir şey vardı; özgür basın geleneği, onun dostları ve yoldaşları bayrağı asla yerde bırakmadılar. Saldırından bir gün daha sonra, 4 Aralık’ta kapılarını açan sosyalist gazeteler ve mecmualar her yeri Özgür Ülke’nin binasına dönüştürdüler ve 4 Aralık günü Özgür Ülke Gazetesi ‘Bu ateş sizi de yakar’ manşetiyle çıktı. Bu manşet bugün de geçerliliğini koruyor, o ateş hâlâ her yeri ve herkesi yakmaya devam ediyor. Fakat bu ateşe karşı direnen özgür basın geleneği ve dostlarının çabası de sürüyor” diye konuştu.
Özgür basına yönelik baskının bugün AKP-MHP iktidarıyla sürdüğünü hatırlatan Günay, sansürün bir devlet siyasetine dönüştüğüne, her gün onlarca gazetecinin cezaevlerinde tutulduğuna, her gün onlarca gazetenin ve televizyonun kapatıldığına, Kürtçe üstündeki baskıların sürdüğü bir periyottan geçildiğine dikkat çekti. Bütün baskılara karşın özgür basın geleneğinin, Gurbetelli Ersöz’den Apê Musa’ya Ersin Yıldız’dan alınan uğraş mirasının sürdüğünü vurgulayan Günay, “Bugün ekonomik krizi atak olarak tanımlayanlar, o gün özgür basının hakikatleri söylemesine de hücum olarak lanse ettiler. O günden bugüne hâlâ topluma ve özgür basına karşı bir savaş ile yıldırma siyaseti devam ediyor. Lakin gayret devam ediyor ve devam edecek. Apê Musa, Gurbetelli Ersöz, Ersin Yıldız bize bıraktığı mirasını yerde düşmeden çabayı sürdüreceğiz” dedi.
‘APÊ MUSA’YA BORCUMUZ VAR’
Özgür Ülke gazetesinin avukatlarından biri olan Eren Keskin, gazetesinin bombalanmasını şu biçimde anlattı: “27 yıl önceyi hatırlıyorum. Bir gün öncesiydi. Babıali’de Doküman Yayınları’nın binasında Ayşe Zarakolu ile oturuyorduk. Karşı oda boştu ve o gün tutulduğunu öğrendik. Birtakım adamlar gelmişti ‘inşaat yapıyoruz’ havalarında. Bize de makûs makus bakıyorlardı. Ayşe abla dedi ki, ‘Bunlar bize hiç uygun bakmıyorlar.’ ‘Kim bunlar sanki?’ diye ortamızda konuştuk. Oysa bomba yerleştiriyorlar onun için tutmuşlar. Sonraki gün gazetemiz bombalandı. Ben de gazetenin avukatlarından bir tanesiydim. ’27 yılda ne değişti?’ diye sorarsak, devlet aklı hiç değişmedi. Bu gazete Apê Musa’nın gazetesi. Hafız Akdemir’in, Ferhat Zirve’nin gazetesi. Her şeydilk evvel birinci Genel yayın direktörü Gurbet Ersöz’ün gazetesi. Hepsi katledildi. hiç birinin katili yakalanmadı. Bu sonucu veren Tansu Çillerler, Mehmet Ağarlar hâlâ iktidarın yanında var olmaya devam ediyorlar. O gün öldürüyorlardı. Gözaltına kaybediyorlardı, bombalıyorlardı. Artık artık toplumsal medya diye bir şey var. Bütün kabahatler anında dünyaya yayılıyor. Artık de söz özgürlüğü önünde epey büyük mahzurlar var. Biz iki genel yayın direktörü olarak o kadar hayli mahpus cezası var ki. Her gün mutlaklaşmasını bekliyoruz fakat hiç bir yere gitmiyoruz. Zira bizim ölülerimize kelamımız var. Ape Musa’ya borcumuz var. Hepsine borcumuz var. Gerekirse bu borcumuz cezaevinde öderiz ki bugün epeyce sayıda insan cezaevinde. Bu niçinle biat etmiyoruz. Biat etmemek özgürlüktür. Özgür Gündem, Özgür Ülke, özgür basın biat etmiyor. Bununla da yaşamaya devam edecek.”
‘KÜRT GAZETECİLER İLE DAYANIŞMAYA DEVAM EDECEĞİZ’
DİSK Basın İş Yöneticisi Elif Akgül, eski Türkiye’de gazetecilerin öldürüldüğünü hatırladıklarını belirterek şu biçimde devam etti: “Eski Türkiye’de biz gazetecilerin öldürüldüğünü hatırlıyoruz. Kürt gazetecilerin öldürüldüğünü hatırlıyoruz. Sosyalistlerin öldürüldüğünü hatırlıyoruz. Baskılar sürüyor. Birkaç yıl evvel Rojat Aktaş her insanın gözü önünde yakıldı Cizre’de. Dünün Türkiye’si ile bugünün Türkiye’si içinde Kürt gazetecilere bakışı içinde bir değişiklik yok. Buna karşın gazeteciler çaba etmeye devam ediyor. Kürt gazeteciler devam ediyor. Özgür basın geleneği susmuyor. Biz de Kürt gazeteciler ile dayanışmaya devam edeceğiz.”
‘İÇİMİZ AVIYLA VE ÖFKEYLE DOLMUŞTU’
Yeni Hayat Gazetesi muharriri Hüseyin Aykol da yaptığı açıklamada yaşanan süreçten bahsetti. Aykol kelamlarına şöyleki başladı: “Merhaba Özgür Ülke dostları Bugün bir sefer daha burada, 27 yıl evvel bombalanan Özgür Ülke gazetemizin önünde ve natürel ki o gün yitirdiğimiz Ersin Yıldız’ımızın huzurundayız. 2 Aralık 1994’ü 3 Aralık’a bağlayan gece, Özgür Ülke’nin biri Kadırga’daki binamız olmak üzere üç başka merkezinin bombalanması, hâlâ bu ülkenin en ağır hatalarından biri olarak tarih sayfalarında kara bir leke olarak duruyor. Ortamızda hatırlayanlar vardır. Adeta denize yanlışsız kanat açmış bembeyaz bir martı üzereydi binamız ve o sabahki halini gördüğümüzde, içimiz acıyla ve öfkeyle dolmuştu.”
‘BU KOCA CEHENNEM İÇİNDE HÂLÂ DEBELENİP DURUYORLAR’
“seneler daha sonra, artık düşündüğümüzde, binamızın şimdiki uyduruk TOKİ müteahhitleri tarafınca yapılmamış olmasını bile bir baht olarak görüyoruz” diyen Aykol, şunları söylemiş oldu: “Gerçekten de hepimizi öldürmek istemişlerdi o gün ve bizim beyaz martımız, adeta bir anne üzere çocuklarını koruyup kollamıştı. Bir Ersin’imiz yaktı içimizi. Çok yaktı. Fakat o gün bize bir şey yaptılar; farkında bile olmadan yaptılar. O gün bizi bir gazete olmaktan çıkarıp bir gazetecilik geleneği haline getirdiler. Sonraki gün matbaadan ‘Bu ateş sizi de yakar’ manşetli Özgür Ülke çıktığında, bu, artık ne yapılırsa yapılsın bu seyahatin kesintisiz süreceğinin kanıtlanmasıydı. Ve o denli de oldu. Ne vakit gazetemize bir şey olsa, halkımızın içi rahattı artık. Biliyorlardı ki, dünyaya bir meteor çarpmadıkça, bu gazete sonraki gün bayilerde olur. Ve biz o gün ‘Bu ateş sizi de yakar’ dediğimizde epeyce ciddiydik. Gözünü kan bürümüşler, poliçe sesinden diğer ses duymayanlar anlamadılar fakat artık, 27 yıl daha sonra, ülkenin nasıl bir yangın yerine döndüğünü görüyoruz. 40 yıllık savaş ve rant siyasetleriyle geldikleri yer, bebek mamalarının ve sıvı yağların marketlerde zincirle bağlandığı bir Türkiye oldu. Bu koca cehennem ortasında hâlâ debelenip duruyorlar. Özgür basın ise yerli yerinde. Ersin’imizi aldılar o gün elimizden. Ne birinciydi ne de son oldu. Şehitler listesi Ersin’den daha sonra da uzadıkça uzadı. Lakin bir liste daha var; o listeden epeyce daha uzun bir liste. Özgür basına yeni katılanların listesi. 3 Aralık 1994 gününde çabucak hemen doğmamış olan çocuklarımız ellerinde fotoğraf makinalarıyla koşuşturup duruyorlar sokaklarda.
Ve artık, bir daha buradayız işte. Bizi bu halk yetiştirdi, ona olan borcumuzu ödemek için buradayız ve burada olacağız. Ersin’e ant olsun ki, “Özgür Ülke” ismi, bir gazete olmaktan öteye, yaşadığımız toprakların ismi oluncaya dek, burada olacağız.
Ve o gün, Nikolay Tihonov’un şu harika dizelerini Sur’dan Cizre’ye ve Kadırga’ya kadar bütün duvarlara yazacağız:
Çocuklara anlatamayacağız bütün bunları
Hepsini kendileri anlayacaklar büyüdüklerinde
Gösterip onlara hoşluklarla dolu dünyayı
Bizim yerimize cevap veren biri çıkacaktır nasıl olsa
Barış çocukları, hey! hiç bir fiyat istenmiyor sizden
Ödendi zira bütün bu gördükleriniz, kanla.”