Migros İcra Şurası Lideri: Gülabi abinin işe dönmesini isteriz Migros İcra Heyeti Lideri Ömer Özgür Tort, Habertürk’te Ebru Baki ve Yavuz Barlas’ın programına konuk oldu. Tort, “Esenyurt dağıtım merkezimizde ağır bir diyalog kararı sorunun çözülmüş olması hepimizi mutlu eden bir sonuçtur. Emekçilerimiz, çalışanlarımız mutlu. Dönmelerini bekliyoruz” dedi.
Tort’un konuşmasından öne çıkanlar şu biçimde:
TATLIYA BAĞLANDI: Bizi üzen, bu kadar çalışan odaklı bir şirketin çalışan gündemiyle tartışmaların göbeğinde olması. Ancak bizi yeniden keyifli eden de bunun tatlıya bağlanmış olması. Bizim çiftçilerimiz var, kooperatiflerimiz var, üreticilerimiz var. Birfazlaca paydaşımız var, koskocaman bir aile burası. 55 bin kişi barındırıyor. Olağan ki Esenyurt depo da bunlardan birisi. Bu dağıtım merkezimiz 530 kişiyi çalıştıran bir merkez. Bunun biçimine misal yapıda 26 tane dağıtım merkezimiz var ülke çapında. Esenyurt bölgesi bizim Batı Marmara diye nitelendirdiğimiz, Trakya’dan İstanbul’a kadar hizmet eden bir dağıtım noktası. Doğal bu kurgunun içerisinde bu lojistik merkezinin, bilhassa ortasından geçtiğimiz ekonomik şartlar, besin tedarikinin kritikliği göz önüne alındığı vakit hayli daha hassas.
YÜZDE 54’LÜK BİR GELİR ARTIŞI YAPILMIŞTI: Sürecin başlangıcında doğal olarak çalışan arkadaşlarımız farklı talepleri olabiliyor. Olağan oradaki iş ortağımız da bunun paralelinde yaklaşık yüzde 54’lük bir gelir artışını aslında bu arkadaşlarımıza yapmıştı. Yüzde 8 değil. Bu ne yazık ki epey yanlış bir bilgilendirme haline geldi. Açıkçası bilmiyoruz yüzde 8’in nereden çıktığını. Ancak genel kurgu itibariyle baktığımız vakit, prim sisteminin de kesimi halinde toplam gelir artışı bu tartışmaların öncesinde yüzde 54 olarak yapılmıştı. Bu sayının düşük olduğuna itiraz edildi. Değerli olan şu, çalışan hakları hepimizin epey hürmet duyduğu bir husustur. Migros 50 yıldır sendikalı çalışan bir şirket. Türkiye’de fazlaca azdır. Emekçi haklarıyla eleştiriliyor olmak bizim için şu ortamda aklımıza gelecek en son yorum hali.
DAĞITIM MERKEZİNİN ÇALIŞMASI TEMEL: Çalışanların istekleriyle ilgili süreçten bağımsız, bu dağıtım merkezinin çalışması temel. Olayın başlangıç noktasında iş ortağımız bize 3 Şubat tarihinde iş durduruldu bilgisini verdi. İş durdurulması olağan ki bir aksiyon biçimidir fakat iş durdurulması bir ekip karşılıklı diyaloglarla hızla ortadan kaldırılmalı. Aksiyonun her türlüsüne hürmetimiz var. Ancak bu kadar stratejik bir yerin çalışamaz hale getirilmesi bizim yönetebileceğimiz bir mevzu değil. Zira işin tabiatında hem mağazalarımıza hizmet etmek var tıpkı vakitte binlerce eserin ziyan olması noktasına kadar giden bir durum var. O malların dağıtılamamış olması son derece dertli bir tablo.
6 GÜN ÇALIŞMADI DEPO: Birkaç kere arkadaşlarımızla iş ortağımız yapmış olduğu görüşmeler var, kelamlı ikazlar var. Bir an evvel işinize dönün. Tartışmak, hak aramak öteki bir şey, işi durdurmak öbür bir şey. Bunun ötesinde yazılı ihbarlar var. Tam 6 gün çalışmadı depo. Ne yazık ki en son noktadır iş akdini feshetmek. İş ortağımızın, bizlerin de bilgisinde natürel ki, “Artık bu depoyu çalıştıramıyorum” noktasına geldiği bir yapı. Çalışmamanın ötesinde bir öteki arkadaşın çalışmasını engellemek de var. bu biçimde olduğu vakit ne yazık ki yapılacak son noktaya gelindi. Şayet iş durdurursan yapacak hayli fazla bir şey yok. O deponun evvel çalışmasını sağlamak lazım. Depo çalıştığı sürece aslına bakarsanız o diyaloglar daima açık tutuldu. İşten çıkış noktasının sonraki günü tüm çalışanları işine yine davet ettik. İşten çıkarılan 180 şahıstan 70’i geri döndü.
ÖZGÜRLÜK ALANI DİĞERİNİN TOPLUMSALLIK ALANINDA BİTER: Natürel ki empati yaptık. Hangimiz ister ki bu biçimde bir imaj. İnsanların, çalışanların en demokratik hakkıdır reaksiyon vermek. Fakat iki şey birbirine karışıyor. Birincisi, burada konuştuğumuz yapı bir demokratik hak evet fakat sizin hakkınız oburunun çalışmasını engelleyecek bir hak olmaz. İkincisi, hepimizin özgürlük alanları var. Çalışan olarak da patron olarak da. Özgürlük alanı diğerinin toplumsallık alanında biter.
ÇALIŞANLARIN İSTEDİĞİ YÜZDE 80’LERE VARAN BİR ARTIŞ: İş ortağımızdan bize gelen ayrıntıları de değerlendirdiğimizde toplam tablo yüzde 80’lik bir artışa tekabül ediyor. Çalışanların istediğinin yüzde 80’lere geldiği bir yapı. Bugün ortaya çıkan fiyatların daha da öteye gdolayılmesini herkes ister. Lakin bir ekonomik rasyonalitenizin olması lazım. Bugün enflasyonla gayret ediyoruz, mal tedarikinin aksamamasıyla gayret ediyoruz. 55 bin kişilik bir aileden bahsediyoruz, mağazası, deposu, üretim merkezi, ofisi, hepsi bu yapının bir paydaşı. Hepsinin hakkını gözetecek dengeyi kurmak da bizim bakılırsavimiz.
GÜLABİ ABİ SEMBOL OLDU, İŞE DÖNMESİNİ İSTERİZ: Prim sistemini daha sadeleştiren bir sisteme getirerek tahlile ulaştık. Gelir artışı sağlamanın kriterleri daha sıradan hale geldi. aslına bakarsanız sıradan olan bir sistem daha da sıradanleşti diyelim. İş akdi feshedilenlerin hepsini kapsayan bir tahlil oldu. Çalışanların hepsinin dönmesini isteriz. Gülabi abinin de dönmesini isteriz natürel, sonuçta sembol oldu. Hepsi bizim işçimiz. İş akdi feshini sonraki günü bu davet aslına bakarsan yapılmıştı.” (HABER MERKEZİ)
Tort’un konuşmasından öne çıkanlar şu biçimde:
TATLIYA BAĞLANDI: Bizi üzen, bu kadar çalışan odaklı bir şirketin çalışan gündemiyle tartışmaların göbeğinde olması. Ancak bizi yeniden keyifli eden de bunun tatlıya bağlanmış olması. Bizim çiftçilerimiz var, kooperatiflerimiz var, üreticilerimiz var. Birfazlaca paydaşımız var, koskocaman bir aile burası. 55 bin kişi barındırıyor. Olağan ki Esenyurt depo da bunlardan birisi. Bu dağıtım merkezimiz 530 kişiyi çalıştıran bir merkez. Bunun biçimine misal yapıda 26 tane dağıtım merkezimiz var ülke çapında. Esenyurt bölgesi bizim Batı Marmara diye nitelendirdiğimiz, Trakya’dan İstanbul’a kadar hizmet eden bir dağıtım noktası. Doğal bu kurgunun içerisinde bu lojistik merkezinin, bilhassa ortasından geçtiğimiz ekonomik şartlar, besin tedarikinin kritikliği göz önüne alındığı vakit hayli daha hassas.
YÜZDE 54’LÜK BİR GELİR ARTIŞI YAPILMIŞTI: Sürecin başlangıcında doğal olarak çalışan arkadaşlarımız farklı talepleri olabiliyor. Olağan oradaki iş ortağımız da bunun paralelinde yaklaşık yüzde 54’lük bir gelir artışını aslında bu arkadaşlarımıza yapmıştı. Yüzde 8 değil. Bu ne yazık ki epey yanlış bir bilgilendirme haline geldi. Açıkçası bilmiyoruz yüzde 8’in nereden çıktığını. Ancak genel kurgu itibariyle baktığımız vakit, prim sisteminin de kesimi halinde toplam gelir artışı bu tartışmaların öncesinde yüzde 54 olarak yapılmıştı. Bu sayının düşük olduğuna itiraz edildi. Değerli olan şu, çalışan hakları hepimizin epey hürmet duyduğu bir husustur. Migros 50 yıldır sendikalı çalışan bir şirket. Türkiye’de fazlaca azdır. Emekçi haklarıyla eleştiriliyor olmak bizim için şu ortamda aklımıza gelecek en son yorum hali.
DAĞITIM MERKEZİNİN ÇALIŞMASI TEMEL: Çalışanların istekleriyle ilgili süreçten bağımsız, bu dağıtım merkezinin çalışması temel. Olayın başlangıç noktasında iş ortağımız bize 3 Şubat tarihinde iş durduruldu bilgisini verdi. İş durdurulması olağan ki bir aksiyon biçimidir fakat iş durdurulması bir ekip karşılıklı diyaloglarla hızla ortadan kaldırılmalı. Aksiyonun her türlüsüne hürmetimiz var. Ancak bu kadar stratejik bir yerin çalışamaz hale getirilmesi bizim yönetebileceğimiz bir mevzu değil. Zira işin tabiatında hem mağazalarımıza hizmet etmek var tıpkı vakitte binlerce eserin ziyan olması noktasına kadar giden bir durum var. O malların dağıtılamamış olması son derece dertli bir tablo.
6 GÜN ÇALIŞMADI DEPO: Birkaç kere arkadaşlarımızla iş ortağımız yapmış olduğu görüşmeler var, kelamlı ikazlar var. Bir an evvel işinize dönün. Tartışmak, hak aramak öteki bir şey, işi durdurmak öbür bir şey. Bunun ötesinde yazılı ihbarlar var. Tam 6 gün çalışmadı depo. Ne yazık ki en son noktadır iş akdini feshetmek. İş ortağımızın, bizlerin de bilgisinde natürel ki, “Artık bu depoyu çalıştıramıyorum” noktasına geldiği bir yapı. Çalışmamanın ötesinde bir öteki arkadaşın çalışmasını engellemek de var. bu biçimde olduğu vakit ne yazık ki yapılacak son noktaya gelindi. Şayet iş durdurursan yapacak hayli fazla bir şey yok. O deponun evvel çalışmasını sağlamak lazım. Depo çalıştığı sürece aslına bakarsanız o diyaloglar daima açık tutuldu. İşten çıkış noktasının sonraki günü tüm çalışanları işine yine davet ettik. İşten çıkarılan 180 şahıstan 70’i geri döndü.
ÖZGÜRLÜK ALANI DİĞERİNİN TOPLUMSALLIK ALANINDA BİTER: Natürel ki empati yaptık. Hangimiz ister ki bu biçimde bir imaj. İnsanların, çalışanların en demokratik hakkıdır reaksiyon vermek. Fakat iki şey birbirine karışıyor. Birincisi, burada konuştuğumuz yapı bir demokratik hak evet fakat sizin hakkınız oburunun çalışmasını engelleyecek bir hak olmaz. İkincisi, hepimizin özgürlük alanları var. Çalışan olarak da patron olarak da. Özgürlük alanı diğerinin toplumsallık alanında biter.
ÇALIŞANLARIN İSTEDİĞİ YÜZDE 80’LERE VARAN BİR ARTIŞ: İş ortağımızdan bize gelen ayrıntıları de değerlendirdiğimizde toplam tablo yüzde 80’lik bir artışa tekabül ediyor. Çalışanların istediğinin yüzde 80’lere geldiği bir yapı. Bugün ortaya çıkan fiyatların daha da öteye gdolayılmesini herkes ister. Lakin bir ekonomik rasyonalitenizin olması lazım. Bugün enflasyonla gayret ediyoruz, mal tedarikinin aksamamasıyla gayret ediyoruz. 55 bin kişilik bir aileden bahsediyoruz, mağazası, deposu, üretim merkezi, ofisi, hepsi bu yapının bir paydaşı. Hepsinin hakkını gözetecek dengeyi kurmak da bizim bakılırsavimiz.
GÜLABİ ABİ SEMBOL OLDU, İŞE DÖNMESİNİ İSTERİZ: Prim sistemini daha sadeleştiren bir sisteme getirerek tahlile ulaştık. Gelir artışı sağlamanın kriterleri daha sıradan hale geldi. aslına bakarsanız sıradan olan bir sistem daha da sıradanleşti diyelim. İş akdi feshedilenlerin hepsini kapsayan bir tahlil oldu. Çalışanların hepsinin dönmesini isteriz. Gülabi abinin de dönmesini isteriz natürel, sonuçta sembol oldu. Hepsi bizim işçimiz. İş akdi feshini sonraki günü bu davet aslına bakarsan yapılmıştı.” (HABER MERKEZİ)