Mehmet Eymür: Azap yaptım, pişmanlık duymam, artık daha ağırları var DUVAR- Eski MİT Kontrterör Daire Lideri Mehmet Eymür, T24’ten Gökçer Tahincioğlu’yla yaptığı söyleşinin ikinci ve son kısmında, 1970’lerden itibaren katıldığı operasyonlar ve MİT’te yapılan azapları anlattı. Kendisinin de azap yaptığını anlattı.
Tahincioğlu’nun “Tüm bu konularda konuşurken, çok rahat ve kendinden emin görünüyordu” kelamlarıyla tanım ettiği Eymür’e bakılırsa (devlet eliyle azap, cinayet vb.) bu noktada değerli olan, devlet nazaranvlilerinin menfaat odaklı davranmaması.
Eski MİT Yöneticisi Eymür’ün açıklamalarından satır başları şu biçimde:
‘İŞKENCE YAPTIM’
– (Dündar Kılıç’ın size yönelik ağır suçlamaları var. Azap yaptınız mı?) Azap sayılmaz. esasen oraya düşmek azap sayılır. Gözleri kapalı devamlı, küçük bir hücrede kalıyor. Oraya düşmek kâfi.
-(Hep bahsediliyor lakin kaba dayak, elektrik vs. üzere metotlardan. O teknikler yok muydu?) Vardı. (Siz yaptınız mı?) Yapmışımdır. Pişmanlık duymam, zira çok bir şey yapmadık. Daha fazlaca taktikleri kullanmak istedim. Bizim hanım arkadaşları bağırtırdık. “Kızını aldık” derdik daha sonra suçluya. Bağıran bizim arkadaşımız. “Konuşacaksan konuş kasvete girecekler yoksa” derdik örneğin. Tiyatro yapardık biraz.
‘KIZILDERE’DE YARGISIZ İNFAZ YOKTU’
(Kızıldere’de ve Ulaş Bardakçı’nın öldürüldüğü operasyonda yargısız infaz yapılmadı mı?) Bu operasyonlarda vardım. Yargısız infaz yoktu, ben de ölebilirdim. Milim kaldı ölmeme… Bardakçı’nın kaldığı konuta gittik. Kolejli bir kızın konutuydu. Bina sahibi Mahmut Dikler’di. Siyasi şubenin başıydı Dikler. Konutta girdik arama yaptık. Peruk buldum ben bir odada, yatak odasında. Aldım peruğu meskenin kiracısı olan Lale Arıkdal’a gittim, bu peruk kimin dedim. O arkadaşımın dedi. O ortada bir kıyamet koptu. Benim girdiğim odaya giren polis memuru, fermuarlı dolabı açıyor. Ben de bakabilirdim orada, bakmadım. Kıza sormam beni kurtardı. Polis memuru yaralandı. Ağır yaralandı. Karnından yedi. O da ateş ediyor, dolap yıkılıyor. Ulaş Bardakçı bu biçimde öldü. Dışarıdan da ateş açtılar bizimkiler. “Biz varız içeride” dedik. Hayatta kalmamız tesadüf. Kızıldere’de de yok yargısız infaz. Biz bir kez fazlaca ikna etmeye çalıştık. daha sonra keskin nişancı vuruyor Becerikli Çayan’ı, o denli başlıyor. Damdayken vuruyor.
‘İŞKENCE OLABİLİR, ZİRA ÇOK İNATÇI TİPLER VAR’
– (Ziverbey bir azap merkezi miydi?) Herkese yapılıyor diye söylemek mümkün değil. Fakat yapılan da vardı. örneğin bir kurye vardı. Bana kaygı yanardı. Bugün elektrik tedavisi yok mu, romatizmalarım azdı diye dalga geçiyordu. “Başka türlü konuşma imkânı yoksa azap olabilir, zira hayli inatçı tipler var!”
(Bu size olağan mi geliyor. Sistematik azap biçimleri bunlar) Hayır, diğer türlü konuşma imkânı yoksa olabilir. Hâlâ da o denli düşünüyorum. Zira hayli inatçı tipler var. Öteki türlü konuşturmak fazlaca güç.
– (Peki bitti mi, bu sistemler uygulanıyor mu?) E daha ağırları var. Vefatlar var. Kayıp MİT mensubu var sorguya alınan… (HABER MERKEZİ)
SÖYLEŞİNİN TAMAMI
Tahincioğlu’nun “Tüm bu konularda konuşurken, çok rahat ve kendinden emin görünüyordu” kelamlarıyla tanım ettiği Eymür’e bakılırsa (devlet eliyle azap, cinayet vb.) bu noktada değerli olan, devlet nazaranvlilerinin menfaat odaklı davranmaması.
Eski MİT Yöneticisi Eymür’ün açıklamalarından satır başları şu biçimde:
‘İŞKENCE YAPTIM’
– (Dündar Kılıç’ın size yönelik ağır suçlamaları var. Azap yaptınız mı?) Azap sayılmaz. esasen oraya düşmek azap sayılır. Gözleri kapalı devamlı, küçük bir hücrede kalıyor. Oraya düşmek kâfi.
-(Hep bahsediliyor lakin kaba dayak, elektrik vs. üzere metotlardan. O teknikler yok muydu?) Vardı. (Siz yaptınız mı?) Yapmışımdır. Pişmanlık duymam, zira çok bir şey yapmadık. Daha fazlaca taktikleri kullanmak istedim. Bizim hanım arkadaşları bağırtırdık. “Kızını aldık” derdik daha sonra suçluya. Bağıran bizim arkadaşımız. “Konuşacaksan konuş kasvete girecekler yoksa” derdik örneğin. Tiyatro yapardık biraz.
‘KIZILDERE’DE YARGISIZ İNFAZ YOKTU’
(Kızıldere’de ve Ulaş Bardakçı’nın öldürüldüğü operasyonda yargısız infaz yapılmadı mı?) Bu operasyonlarda vardım. Yargısız infaz yoktu, ben de ölebilirdim. Milim kaldı ölmeme… Bardakçı’nın kaldığı konuta gittik. Kolejli bir kızın konutuydu. Bina sahibi Mahmut Dikler’di. Siyasi şubenin başıydı Dikler. Konutta girdik arama yaptık. Peruk buldum ben bir odada, yatak odasında. Aldım peruğu meskenin kiracısı olan Lale Arıkdal’a gittim, bu peruk kimin dedim. O arkadaşımın dedi. O ortada bir kıyamet koptu. Benim girdiğim odaya giren polis memuru, fermuarlı dolabı açıyor. Ben de bakabilirdim orada, bakmadım. Kıza sormam beni kurtardı. Polis memuru yaralandı. Ağır yaralandı. Karnından yedi. O da ateş ediyor, dolap yıkılıyor. Ulaş Bardakçı bu biçimde öldü. Dışarıdan da ateş açtılar bizimkiler. “Biz varız içeride” dedik. Hayatta kalmamız tesadüf. Kızıldere’de de yok yargısız infaz. Biz bir kez fazlaca ikna etmeye çalıştık. daha sonra keskin nişancı vuruyor Becerikli Çayan’ı, o denli başlıyor. Damdayken vuruyor.
‘İŞKENCE OLABİLİR, ZİRA ÇOK İNATÇI TİPLER VAR’
– (Ziverbey bir azap merkezi miydi?) Herkese yapılıyor diye söylemek mümkün değil. Fakat yapılan da vardı. örneğin bir kurye vardı. Bana kaygı yanardı. Bugün elektrik tedavisi yok mu, romatizmalarım azdı diye dalga geçiyordu. “Başka türlü konuşma imkânı yoksa azap olabilir, zira hayli inatçı tipler var!”
(Bu size olağan mi geliyor. Sistematik azap biçimleri bunlar) Hayır, diğer türlü konuşma imkânı yoksa olabilir. Hâlâ da o denli düşünüyorum. Zira hayli inatçı tipler var. Öteki türlü konuşturmak fazlaca güç.
– (Peki bitti mi, bu sistemler uygulanıyor mu?) E daha ağırları var. Vefatlar var. Kayıp MİT mensubu var sorguya alınan… (HABER MERKEZİ)
SÖYLEŞİNİN TAMAMI