İktidar medyası Seyahat sonucunı nasıl gördü? Haftanın birinci gününü sarsan ve kalanına da sirayet edecek biçimde kuvvetli bir gündem haline gelen husus Seyahat davasında verilen cezalar ve tutuklamalar oldu olağan olarak. Buna ait siyasal değerlendirmeler, projeksiyonlar, iddialar ve temenniler (üstelik kimi bazı birbirine karışmış biçimde) matbuatımızı kaplayacaktır bir süre.
Lakin biz bugüne, en sıcak, en taze yansılara bakalım istedik. Tamam, karar akşamüzeri, üstelik iftara bir saat kadar kalmışken verildi. Bu, hem artık “az satan ve yükü internete veren” gazeteler için tıpkı vakitte “iftar toplumsallaşmaları ile beslenen” müellifler için handikaplı bir vakitti elbette. Lakin dünkü duruşmadan karar çıkacağı biliniyordu ve bu sonucun ne istikamette olacağı da az epey kestiriliyordu. Hele ki yargı ve siyaset ‘kulisleri’ne daha yakın olduğu bilinen hükümet destekçisi gazetelerin yazı işleri ve muharrirleri için sonucu ‘kestirme işinin’ daha kolay olmasını beklemek abesle iştigal olmamalı.
‘BÜYÜKLER’DE SOL ALT KÖŞEDE
Lakin hükümet medyasında hususun, biraz ‘hazırlıksız’ imajı verecek biçimde, hani neredeyse alelusul bir geçiştirme ile ele alındığı görülüyor. ‘Büyük’ler, güya sözleşmişçesine, birinci sayfaların sol alt kısmına gömmüşler haberi: Sabah, Hürriyet ve Milliyet’te, neredeyse birebir başlıkla (“Kavala’ya müebbet” üzere düz denebilecek bir başlık ile) verilmiş haber. Türkiye, Yeni Şafak, Akit, Akşam gazeteleri de benzeri başlıklarla ve sayfanın sağında ya da solunda küçük kutucuklarla görmüş.
hiç bir gazetede mevzuyla ilgili tek bir köşe yazısı bile yok.
Evet, karar geç çıktı; evet, iftar koşturmacasına denk geldi; tamam da bu matbuatın ‘isterse’ nasıl hazırlıklı olabildiğini bilmeyen yok.
bu biçimde bu ‘düşük profilli’ yekpare tavrın kendisinde bir mana aranabilir mi?
ŞİİRLER SÖZLERLE YAZILIR…
Yahya Kemal’in 1950’lerdeki bir sohbetinden iktibasla aktarılan bir anekdot vardır. Ünlü Fransız ressam Degas ünlü Fransız şair Mallarmé’ye şöyleki sorar bir gün:
“Fransızcayı, vezni, kafiyeyi biliyorum. üstelik birtakım fikirlerim de var. ama yazdığım şeyler şiire benzemiyor; sanki niye?”
Mallarmé’nin karşılığı ilham vericidir:
“Şiir fikirlerle değil, sözlerle yazılır.”
Şiirle gazete manşetlerinin ne alakası var denebilir alışılmış. Burada değerli olan galiba, ortaya bir ‘ürün’ çıkması için fikirlerin kâfi olmadığını, somut aletler olarak sözcüklerin gerektiği tarafındaki maddi bakış. Üstelik bir adım daha atarsak matbuatın bugünkü manzarası açısından daha elverişli bir yere gelebiliriz.
Şair İlhan Berk bir yerde şu biçimde bir şey söyler: “Şiir, içine aldığı sözcüklerle değil, haricinde bıraktığı sözcüklerle yazılır.”
Sanki iktidar basınının bugünkü Seyahat performansına da bu biçimde bir diyalektik ile mi bakmalı? Husustan, “şimdilik” kaçınmanın kendisi en önemli bir tavır mudur? Çok sert bir sonucun daha kuvvetli bir medya takviyesine muhtaçlığı olduğu açık çünkü. her neyse, tahminen de yarınki gazetelerde başlayacaktır taarruz, bekleyelim.
Lakin biz bugüne, en sıcak, en taze yansılara bakalım istedik. Tamam, karar akşamüzeri, üstelik iftara bir saat kadar kalmışken verildi. Bu, hem artık “az satan ve yükü internete veren” gazeteler için tıpkı vakitte “iftar toplumsallaşmaları ile beslenen” müellifler için handikaplı bir vakitti elbette. Lakin dünkü duruşmadan karar çıkacağı biliniyordu ve bu sonucun ne istikamette olacağı da az epey kestiriliyordu. Hele ki yargı ve siyaset ‘kulisleri’ne daha yakın olduğu bilinen hükümet destekçisi gazetelerin yazı işleri ve muharrirleri için sonucu ‘kestirme işinin’ daha kolay olmasını beklemek abesle iştigal olmamalı.
‘BÜYÜKLER’DE SOL ALT KÖŞEDE
Lakin hükümet medyasında hususun, biraz ‘hazırlıksız’ imajı verecek biçimde, hani neredeyse alelusul bir geçiştirme ile ele alındığı görülüyor. ‘Büyük’ler, güya sözleşmişçesine, birinci sayfaların sol alt kısmına gömmüşler haberi: Sabah, Hürriyet ve Milliyet’te, neredeyse birebir başlıkla (“Kavala’ya müebbet” üzere düz denebilecek bir başlık ile) verilmiş haber. Türkiye, Yeni Şafak, Akit, Akşam gazeteleri de benzeri başlıklarla ve sayfanın sağında ya da solunda küçük kutucuklarla görmüş.
hiç bir gazetede mevzuyla ilgili tek bir köşe yazısı bile yok.
Evet, karar geç çıktı; evet, iftar koşturmacasına denk geldi; tamam da bu matbuatın ‘isterse’ nasıl hazırlıklı olabildiğini bilmeyen yok.
bu biçimde bu ‘düşük profilli’ yekpare tavrın kendisinde bir mana aranabilir mi?
ŞİİRLER SÖZLERLE YAZILIR…
Yahya Kemal’in 1950’lerdeki bir sohbetinden iktibasla aktarılan bir anekdot vardır. Ünlü Fransız ressam Degas ünlü Fransız şair Mallarmé’ye şöyleki sorar bir gün:
“Fransızcayı, vezni, kafiyeyi biliyorum. üstelik birtakım fikirlerim de var. ama yazdığım şeyler şiire benzemiyor; sanki niye?”
Mallarmé’nin karşılığı ilham vericidir:
“Şiir fikirlerle değil, sözlerle yazılır.”
Şiirle gazete manşetlerinin ne alakası var denebilir alışılmış. Burada değerli olan galiba, ortaya bir ‘ürün’ çıkması için fikirlerin kâfi olmadığını, somut aletler olarak sözcüklerin gerektiği tarafındaki maddi bakış. Üstelik bir adım daha atarsak matbuatın bugünkü manzarası açısından daha elverişli bir yere gelebiliriz.
Şair İlhan Berk bir yerde şu biçimde bir şey söyler: “Şiir, içine aldığı sözcüklerle değil, haricinde bıraktığı sözcüklerle yazılır.”
Sanki iktidar basınının bugünkü Seyahat performansına da bu biçimde bir diyalektik ile mi bakmalı? Husustan, “şimdilik” kaçınmanın kendisi en önemli bir tavır mudur? Çok sert bir sonucun daha kuvvetli bir medya takviyesine muhtaçlığı olduğu açık çünkü. her neyse, tahminen de yarınki gazetelerde başlayacaktır taarruz, bekleyelim.