Eğitim-Sen’den ‘Öğretmenlik Meslek Kanunu’na reaksiyon: Uğraşa devam edeceğiz Eğitim ve Bilim İşçileri Sendikası (Eğitim-Sen), TBMM Genel Şurası’nda kabul edilerek maddeleşen Öğretmenlik Meslek Kanunu’na reaksiyon gösterdi. Eğitim-Sen İstanbul 3 No’lu Şube Lideri Ayfer Koçak; kanunda, öğrencilerin muvaffakiyet ve başarısızlığının nasıl tanımlanacağı, uzman öğretmen, başöğretmen ile başka öğretmenlerin hangi yetki ve sorumlulukları olacağına dair en ufak bir tanımlama olmadığı üzere tüm eğitim işçilerini kapsamadığını söylemiş oldu. Koçak, “Kanun, hiç bir tenkit ve teklifimiz dikkate alınmadan Meclis’ten geçirildi. Bu haliyle kabul etmemiz mümkün değil. Eğitim-Sen olarak gayretimize devam edeceğiz” dedi.
Kanun ile öğretmenlik mesleği; ‘öğretmen’, ‘uzman öğretmen’ ve ‘başöğretmen’ olarak bölünüyor. Uzman öğretmenlere ödenen ‘eğitim-öğretim tazminatı’ yüzde 20’den yüzde 60’a, başöğretmenlere ödenecek tazminat ise yüzde 40’tan yüzde 120’ye çıkarılıyor. Lakin, kanun kontratlı öğretmenler ve fiyatlı öğretmenleri kapsamıyor. Koçak, kontratlı ve fiyatlı öğretmenleri kapsamadığı için “öğretmenleri bölen kanun” diye nitelendirdiği ‘Öğretmenlik Meslek Kanunu’ ile ilgili şu değerlendirmeleri yaptı:
‘BÜTÜN İŞÇİLERİ BARINDIRMAK ZORUNDAYDINIZ’
“Maalesef Öğretmenlik Meslek Kanunu taslağı olduğu üzere bütün tenkit ve tekliflerimize karşın hiç dikkate alınmadan Meclis’ten geçirildi ve kanunlaştırıldı. Lakin biz Eğitim-Sen olarak gayretimize devam edeceğimizi söz ediyoruz. Zira bir sefer bu kanun bir Öğretmenlik Meslek Kanunu olarak tanımlanamaz. Zira içerisinde öğretmen arkadaşlarımız yok, minimum fiyatın epeyce oldukça altında çalışmak zorunda kalan fiyatlı öğretmen arkadaşlarımız yok, bir daha iş teminatı olmayan kontratlı çalışan öğretmen arkadaşlarımız yok. bir daha özel dalda çalışmak zorunda kalan öğretmen arkadaşlarımız yok. Yani aslında biroldukca öğretmen arkadaşımız bu kanun içerisinde yer almıyor. halbukiki ‘Öğretmenlik Meslek Kanunu’ diyorsanız bu mesleği gerçekleştiren bütün işçileri içerisinde barındırmak zorundaydınız. bir daha bu mesleğin yapılabilme kriterlerinin bu kanun içerisinde olması gerekirdi. bir daha bu mesleği yapan işçilerin hakları ile ilgili tanımlamalar bir bütün halinde bu kanun içerisinde olması gerekirdi.
‘OKULLARDAKİ DAYANIŞMA HUKUKUNA DARBE VURUYOR’
İstihdam sorunu bu kanunun içerisinde tanımlanmalıydı. Eğitim süreçleri bu kanun içerisinde tanımlanmalıydı lakin bunlarla ilgili en ufak bir kıymetlendirme dahi bu kanun içerisinde yok. Şimdiye kadar geliştirmişsin kökeninde de bir kez bu yatıyor. Bir öteki boyutuyla bu kanun taslağı yalnızca öğretmenlerin okullardaki dayanışma hukukuna, takım ilişkilenmesine de aslında bir darbe vuruyor. Statüler oluşturuyor başöğretmenlik, uzman öğretmenlik, statülerini getiriyor ki bu statüleri getirirken de öğretmenlerin ekonomik sıkışmışlığına aşmanın bir koşulu olarak önüne koyuyor. ötürüsıyla ekonomik sıkışmışlıktan kurtulmak için çabalayan eğitim işçilerini birbirinin rakibi haline getirme, birbiriyle olan dayanışma külçeşidini ortadan kaldıran rekabeti onun yerine getiren bir yaklaşıma sahip. Rekabet bağlantısının eğitimde açıkçası yeri yok. Zira biz çocuklarla uğraşıyoruz, zira biz çocukların gelişimleri ile uğraşıyoruz orada bir rekabet bağlantısı değil bir takım bağı ve bir dayanışmaya muhtaçlığımız var.
Bunu geliştirecek istikamet ve sistemler konusunda bir çalışmanın yapılması gerekiyordu. halbuki bizim karşımıza çıkartılan meslek basamakları problemi maalesef eğitim işçilerini birbirinin rakibi olarak bakılırsan bir yaklaşımla oluşturulmuş durumda. bir daha bu meslek basamakları sorununun okullarda nasıl bir karşılık bulacağına dair de en ufak bir sorunun karşılığını o taslakta ya da o kanunda artık görmek mümkün değil. Yani bir öğrencinin sınıftaki muvaffakiyet ve başarısızlığının nasıl tanımlanacağı öğretmenlerin hangi kriterler üzerinden hangi öğrencinin derslerine girecekleri ya da uzman öğretmen ile başöğretmen ile başka öğretmenler ilgilerine nasıl tanımlanacağı, hangi yetki ve sorumlulukları olacağı ya da farklılaşmasının olup olmayacağına dair en ufak bir tanımlama yok ki bu da hayli daha büyük korkular oluşmasına sebep oluyor.
‘KAYGILARIMIZIN NE KADAR GERÇEK OLDUĞU ORTADA’
ötürüsıyla bu kanun bu haliyle kabul edilir bir durumda değil. Kaldı ki bu kanun gündeme geldiği andan itibaren özel üniversitelerin öğretmenlere öğretmenleri yüksek lisans için bünyelerine davet etmeleri ve bunun için indirim sözleri bir daha taslağın kanuna dönüştürüldüğü gün itibariyle reklamları yayınlanan kitaplarını imtihana hazırlık kitaplarının ne kadar süratli bir biçimde oluşturduğunu gördüğümüzde de nasıl bir rant sürecinin başladığını da görüyoruz. ötürüsıyla korkularımızın ne kadar gerçek olduğu ortada.” (ANKA)
Kanun ile öğretmenlik mesleği; ‘öğretmen’, ‘uzman öğretmen’ ve ‘başöğretmen’ olarak bölünüyor. Uzman öğretmenlere ödenen ‘eğitim-öğretim tazminatı’ yüzde 20’den yüzde 60’a, başöğretmenlere ödenecek tazminat ise yüzde 40’tan yüzde 120’ye çıkarılıyor. Lakin, kanun kontratlı öğretmenler ve fiyatlı öğretmenleri kapsamıyor. Koçak, kontratlı ve fiyatlı öğretmenleri kapsamadığı için “öğretmenleri bölen kanun” diye nitelendirdiği ‘Öğretmenlik Meslek Kanunu’ ile ilgili şu değerlendirmeleri yaptı:
‘BÜTÜN İŞÇİLERİ BARINDIRMAK ZORUNDAYDINIZ’
“Maalesef Öğretmenlik Meslek Kanunu taslağı olduğu üzere bütün tenkit ve tekliflerimize karşın hiç dikkate alınmadan Meclis’ten geçirildi ve kanunlaştırıldı. Lakin biz Eğitim-Sen olarak gayretimize devam edeceğimizi söz ediyoruz. Zira bir sefer bu kanun bir Öğretmenlik Meslek Kanunu olarak tanımlanamaz. Zira içerisinde öğretmen arkadaşlarımız yok, minimum fiyatın epeyce oldukça altında çalışmak zorunda kalan fiyatlı öğretmen arkadaşlarımız yok, bir daha iş teminatı olmayan kontratlı çalışan öğretmen arkadaşlarımız yok. bir daha özel dalda çalışmak zorunda kalan öğretmen arkadaşlarımız yok. Yani aslında biroldukca öğretmen arkadaşımız bu kanun içerisinde yer almıyor. halbukiki ‘Öğretmenlik Meslek Kanunu’ diyorsanız bu mesleği gerçekleştiren bütün işçileri içerisinde barındırmak zorundaydınız. bir daha bu mesleğin yapılabilme kriterlerinin bu kanun içerisinde olması gerekirdi. bir daha bu mesleği yapan işçilerin hakları ile ilgili tanımlamalar bir bütün halinde bu kanun içerisinde olması gerekirdi.
‘OKULLARDAKİ DAYANIŞMA HUKUKUNA DARBE VURUYOR’
İstihdam sorunu bu kanunun içerisinde tanımlanmalıydı. Eğitim süreçleri bu kanun içerisinde tanımlanmalıydı lakin bunlarla ilgili en ufak bir kıymetlendirme dahi bu kanun içerisinde yok. Şimdiye kadar geliştirmişsin kökeninde de bir kez bu yatıyor. Bir öteki boyutuyla bu kanun taslağı yalnızca öğretmenlerin okullardaki dayanışma hukukuna, takım ilişkilenmesine de aslında bir darbe vuruyor. Statüler oluşturuyor başöğretmenlik, uzman öğretmenlik, statülerini getiriyor ki bu statüleri getirirken de öğretmenlerin ekonomik sıkışmışlığına aşmanın bir koşulu olarak önüne koyuyor. ötürüsıyla ekonomik sıkışmışlıktan kurtulmak için çabalayan eğitim işçilerini birbirinin rakibi haline getirme, birbiriyle olan dayanışma külçeşidini ortadan kaldıran rekabeti onun yerine getiren bir yaklaşıma sahip. Rekabet bağlantısının eğitimde açıkçası yeri yok. Zira biz çocuklarla uğraşıyoruz, zira biz çocukların gelişimleri ile uğraşıyoruz orada bir rekabet bağlantısı değil bir takım bağı ve bir dayanışmaya muhtaçlığımız var.
Bunu geliştirecek istikamet ve sistemler konusunda bir çalışmanın yapılması gerekiyordu. halbuki bizim karşımıza çıkartılan meslek basamakları problemi maalesef eğitim işçilerini birbirinin rakibi olarak bakılırsan bir yaklaşımla oluşturulmuş durumda. bir daha bu meslek basamakları sorununun okullarda nasıl bir karşılık bulacağına dair de en ufak bir sorunun karşılığını o taslakta ya da o kanunda artık görmek mümkün değil. Yani bir öğrencinin sınıftaki muvaffakiyet ve başarısızlığının nasıl tanımlanacağı öğretmenlerin hangi kriterler üzerinden hangi öğrencinin derslerine girecekleri ya da uzman öğretmen ile başöğretmen ile başka öğretmenler ilgilerine nasıl tanımlanacağı, hangi yetki ve sorumlulukları olacağı ya da farklılaşmasının olup olmayacağına dair en ufak bir tanımlama yok ki bu da hayli daha büyük korkular oluşmasına sebep oluyor.
‘KAYGILARIMIZIN NE KADAR GERÇEK OLDUĞU ORTADA’
ötürüsıyla bu kanun bu haliyle kabul edilir bir durumda değil. Kaldı ki bu kanun gündeme geldiği andan itibaren özel üniversitelerin öğretmenlere öğretmenleri yüksek lisans için bünyelerine davet etmeleri ve bunun için indirim sözleri bir daha taslağın kanuna dönüştürüldüğü gün itibariyle reklamları yayınlanan kitaplarını imtihana hazırlık kitaplarının ne kadar süratli bir biçimde oluşturduğunu gördüğümüzde de nasıl bir rant sürecinin başladığını da görüyoruz. ötürüsıyla korkularımızın ne kadar gerçek olduğu ortada.” (ANKA)