Demirtaş: Herkes kendini şimdiden seçim vazifelisi ilan etmeli HDP eski Eş Genel Lideri Selahattin Demirtaş, tutuklu bulunduğu Edirne F Tipi Cezaevi’nde Yeni Ömür’den Nezahat Doğan’ın sorularını yanıtladı. Mümkün bir erken seçimin değerine dikkat çeken Demirtaş, herkesi örgütlenmeye davet ederek “İster partilerde ister meslek odalarında ister sendikalarda ister sivil hareketlerde kesinlikle örgütlü bir yapıyla çalışmalı ve disiplinli bir gayret yürütmelidir” dedi.
Demirtaş tahlil süreci ile ilgili bir soruya ise, “Çözüm süreci AKP ile HDP içinde bir siyasi ittifak süreci değildi, birlikte tahlil üretmek için işbirliği yapma ilgisiydi. Lakin Erdoğan bizden şartsız biat bekledi. Biz de buna boyun eğmedik. Sorun budur” diye karşılık verdi.
Röportaj şu biçimde:
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın daima hedefindesiniz. Sizi bu kadar amaç alması şahsi bir tavır mu yoksa politik bir tavır mu? En son sizin için ‘miting bile yapamaz’ demişti. Fakat sizin cevabınız da netti. İktidarı temsil eden birinin sizi bu kadar gündemde tutmasını neye bağlıyorsunuz?
Erdoğan’ın bana karşı tavrı tümüyle şahsi değil. İşin ortasında biraz kişiselleştirme olsa da asıl kederi politik duruşumuz, çizgimiz ve gayretimizdir. İki kere cumhurbaşkanı adayı olarak Erdoğan’ın karşısına çıktım lakin bir kişi olarak değil, HDP çizgisinin temsilcisi olarak. ötürüsıyla Erdoğan’ın asıl kaygısı ben değilim, bütün olarak HDP’dir.
Radikal demokrasi anlayışı ve hayli kültürlü yapısıyla, boyun eğmeyen duruşuyla HDP çizgisi, otoriter tek adam rejiminin anti tezi ve panzehiridir. Bütün milliyetçi, ırkçı, dinci siyasi akımların el birliğiyle HDP’ye saldırmalarının sebebi de budur. Ben de HDP’deki sembol isimlerden biri olduğum için bilhassa benim üzerimden bir aykırılık, düşmanlaştırma siyaseti izleyerek amaçlarına ulaşmaya çalışıyorlar diye düşünüyorum.
Güç kurallarda kısıtlı imkanlarla gündemi takip ediyorsunuz. Türkiye’de önemli bir ekonomik kriz yaşanıyor. Son yılların en kırılgan iktisadının bu noktaya gelmesinin temel sebepleri sizce nelerdir? Bu kriz aşılır mı? Nasıl aşılır? Hem siyaset hem iktisat birebir vakitte kültürel ve toplumsal olarak yaşanan problemlerin temel niçini nedir?
Türkiye global kapitalizme entegre olmuş, neo liberal ekonomik düzenle yönetilen bir ülke. Kapitalizmin kendisi esasen sömürü üzerine inşa edilen bir sistemdir ve varlığını kesintisiz krizlerle sürdürür. Lakin neoliberalizmin de kendine has, iç tutarlılığı olan kuralları vardır. Türkiye üzere gelişmekte olan ülkelerde piyasa iktisadının işleyebilmesi taban liberal özgürlüklere, minimum demokrasiye ve minimum insan haklarına bağlıdır. Kısmi özgürlükler olmasa üretim ve tüketim bağlantıları sekteye uğrar. Minimum düzeyde de olsa hukuk olmasa piyasalarda güvensizlik, tedirginlik oluşur. Devletin karar alma düzenekleri tek şahısta toplanır ve kontrol ortadan kalkarsa neoliberal sistem tıkanır, işlemez.
Tek adam rejimi Türkiye üzere bir ülkeye asla ahenk sağlayamaz, gerçekten sağlamadı da. Global seviyede yaşanan ve pandemiyle birlikte derinleşen ekonomik krizin tesirleri ulusal seviyedeki krizle birleşince tam bir çöküş yaşandı. Bunun bu biçimde olacağını yıllardır anlatmaya çalışıyoruz. Bu gidişatı lakin seçim ve bir iktidar değişikliği durdurabilir.
Nasıl bir çıkış mümkün pekala?
Asıl çıkış sol siyasetlere ve toplumsal devlete geçişle mümkündür. Fakat bunun şartları çabucak hemen oluşturulabilmiş değil. Evvel demokrasinin gelişmesini sağlamak haricinde bir seçenek görünmüyor çabucak hemen. Tek adam rejimine karşı demokrasiyi kurmaya çalışmalı, demokratik sol çabayı büyüterek işçiden, bayandan, tabiattan, farklı kimliklere, özgürlükten yana bir çabayı büyütmenin yollarını aramalıyız. Bana göre öbür çıkış yolu yok.
Özgür ve demokratik bir Türkiye’nin inşasında Kürtler nerede, HDP nerede duruyor?
Kürtler de HDP de Cumhuriyet’in yeni yüzyılında Türkiye’nin inşasında rol almak istiyorlar. 1923 daha sonrasında bu, çeşitli niçinlerle mümkün olmadı ve bunun Türkiye’ye faturası fazlaca ağır oldu. Artık bir sefer daha birebir yanılgılar yapılmasın diye uğraşıyoruz. Hem iç barışı sağlamak birebir zamandavleti bir arada bir daha inşa etmek tıpkı vakitte büyük bir demokrasiyi daima birlikte kurmak zorundayız. Bunların hiç biri Kürtler dışlanarak, yok sayılarak yapılamaz. Yalnızca Kürtleri değil, hiç bir toplumsal bölümü dışlamadan kuvvetli bir işbirliği yeri yaratmak gerekiyor. HDP de son tavır dokümanıyla, bu rolünü oynamaya hazır olduğunu bir sefer daha ortaya koydu. Artık öteki kısımların, uzatılan bu eli sıkı sıkıya tutması için efor sarf ediliyor. Belirli aralıklar de katedildi lakin yapılacak daha epeyce iş var. HDP de kendi siyasetlerini daha görünür, daha kapsayıcı, daha kucaklayıcı hale getirdikçe bu beraberlik giderek güçlenecektir.
Kürt siyasi hareketinin tüm bileşenleri bu mevzuda HDP’nin önünü açacak barışçıl siyasetleri, vakit geçirmeden hayata geçirmeyi somut bir planlama olarak önüne koymalı ve HDP’ye yardımcı olmalı, güç ve takviye vermelidir. Zira siyasi alanda hayli büyük demokratik kazanım imkanları önümüzde duruyor. Tüm güçlerin bu süreci âlâ okumasını ve hamasetle büyük barış atakları yapmasını yürekten diliyor, umuyorum.
Erdoğan açık açık ‘Kimse erken seçim beklemesin’ dedi. Bu şartlarda erken seçim mümkün mü? AKP mevcut durumda seçime sarfiyat mi?
Erdoğan son güne kadar iktidarda kalmaya çalışacaktır. Lakin ekonomik kriz, milletlerarası bağlantılardaki kriz, Cumhur İttifakı ortasındaki kriz üzere niçinlerle erken ya da baskın bir seçime de gidebilir. Doğrusu, bunu kestirmek pek kolay değil lakin seçime her an hazır biçimde olmak gerekir.
Erken seçim için toplumun her bölümüne bildiriniz nedir?
Herkes lakin herkes, kendisini şimdiden seçim vazifelisi ilan ederek bulunduğu her yerde kararsızları etkilemeye çalışmalı, sandık eğitimi almalı, seçim kampanyaları başlar başlamaz da faal kampanyalarda örgütlü bir biçimde bakılırsav almalı. Seçim fakat örgütlü toplumla demokratik kazanıma dönüştürülebilir. Herkes sivil, siyasi bir örgütlenmenin kesimi olursa kesin sonuç almak daha kolay olur. Bu bakış açısıyla, herkesi örgütlenmeye davet ediyorum. İster partilerde ister meslek odalarında ister sendikalarda ister sivil hareketlerde kesinlikle örgütlü bir yapıyla çalışmalı ve disiplinli bir uğraş yürütmelidir. O denli, yalnızca tivit atarak olmaz bu iş. Toplumsal medyayı hedef doğrultusunda tesirli kullanmak değerlidir ancak kâfi değildir. Meydanlarda, alanlarda, alanda olmak gerekir.
Her açıklamanızda umuttan bahsediyorsunuz. Dışarıda bu kadar karamsarlık hakimken yıllardır cezaevinde olmanıza karşın nasıl bu kadar umutlusunuz? Yürek kadar umut da bulaşıcı olabilir mi? Ya da olacaksa nasıl olmalı? Yeni bir yılda umut bildiriniz nedir?
Umut lakin aksiyon ile buluşursa manalı olur, ötesi kendini avutmaktır. Ben hem uğraşıyor, didiniyor ve bir şeyler üretmeye çalışıyorum tıpkı vakitte bu hareketime dayanarak umudu, hamaseti büyütmeye çabalıyorum. Yeni yılın herkese özgürlük, adalet, demokrasi ve barış getirmesini diliyor, bunu sağlamak için çabayı büyütme kelamı veriyorum.
Cezaevlerindeki hasta tutukluların durumu daima basına yansıyor. Fakat cezaevlerinden tabutlar çıkmasına karşın iktidar niye sessiz kalıyor? En son siz de Garibe Gezer’in vefatıyla ilgili yazı kaleme almıştınız. Gezer’in vefatı niye bu kadar yakıcı oldu sizin için? Bir de Aysel Tuğluk’un durumu var. Tuğluk niye hür bırakılmıyor? Yüzleşme ve helalleşme evvel bununla mı başlamalı? Hasta tutukluların durumu muhalefetin tavrı için de sizce bir imtihan mı?
olağan olarak cezaevlerine yaklaşım herkes için bir turnusol kağıdıdır. Muhalefetin tümünün bu bahiste hassas olmasını bekleriz, isteriz. Cezaevlerinde yaşanan hak ihlalleri, zulümler geçmişten bu yana dikkatle ve samimiyetle takip ettiğim bir durum. Tüm acılar beni zorluyor, üzülüyorum lakin cezaevlerinde yaşananlarla ilgili, duygusal olarak da fazlaca hassasım. Garibe Gezer arkadaşımızla tanışmıyorduk, tanışmış olmamız da gerekmiyordu lakin öyküsü, trajedisi beni fazlaca etkiledi. Bir de vefatından bir süre evvel bir mektup ve kızlarım için bir el işi ikramı göndermişti bana. Vefatını duyar duymaz epey üzüldüm. Halkımızın mukadderatı bu olmamalı, bizler siyasetçiler olarak tahlile daha fazla odaklanmalı ve bu cins trajedilere artık müsaade vermemeliyiz. Bu mevzuda kendimi de sorumlu tutuyorum.
Aysel Tuğluk arkadaşımız da bir trajedi yaşıyor, kendisine adeta düşman hukuku uygulanıyor. Durumu acil olan arkadaşlarımız için tek tek özel kampanyalar yapılmalı lakin temel, esaslı ve kalıcı bir tahlil için, demokratik bir iktidar seçeneğine daha fazla ağırlaşmak haricinde bir seçenek goremiyorum.
‘ÇÖZÜM SÜRECİNDE BİAT BEKLENDİ’
Bir tahlil süreci vardı ve aktörlerden biri de sizdiniz. Bugün gelinen noktada ise Cumhurbaşkanı Erdoğan, ‘HDP siyasi teröristtir’ dedi. Yedi yıl ortasında yükselişten, bu kadar zıt bir yoruma getiren sürecin özeti nedir?
Erdoğan HDP’yi kendi kuyruğuna takmaya çalışıyordu, bunu başaramayınca süreci bitirdi. İşin özeti budur. Tahlil sürecinin olduğu bir buçuk yıl boyunca tek bir somut adım atılmadığı, insaniyet namına tek bir hasta tutsağın bile bırakılmadığı unutuluyor. Biz, tahlil sürecindeki misyonumuzu barış için dürüstçe ve içtenlikle sürdürdük lakin kimsenin bize, halkımıza maraba muamelesi yapmasına da müsaade vermedik. Tahlil süreci AKP ile HDP içinde bir siyasi ittifak süreci değildi, bir arada tahlil üretmek için işbirliği yapma bağıydı. Lakin Erdoğan bizden şartsız biat bekledi. Biz de buna boyun eğmedik. Problem budur.
Bizim için tahlil süreci demokrasinin gelişmesi ve barışın sağlanması iken Erdoğan’ın ajandası oburdu; başkanlık hayallerine Kürtleri ve HDP’yi payanda yapmaya çalışıyordu. Buna onay vermediğimiz için de “benim bu işten yararım yok ki” diyerek süreci bitirdi ve o günden daha sonra MHP ile iştirak kurarak ajandasını hayata geçirmeye başladı.
En klasik sorumla bitirelim: Selahattin Demirtaş’ın kaygısı ne?
Yeni ve sonuç alıcı bir siyaset üslubu yaratmak. Arkamızdan gelen gençlere, en azından bunu miras bırakabilmek benim için en kıymetli şey. Bunu yaparken vakit zaman içeriden ve dışardan şimşekleri üzerime çektiğimin farkındayım ancak bunu aslına bakarsan göze alıyorum. Kendi usulümü oturtmak ve kalıcı hale getirmekte ısrarcıyım, bundan vazgeçmeye de niyetim yok.
Bir siyasetçi her şeyi bilmek zorunda değil fakat hem fazlaca taraflı ve yaratıcı olmalı hem kültürlü hem cesaretli birebir vakitte zarafetle donanımlı olmalı. Ben hala bu taraflı arayışımı sürdürüyorum. Oldum, piştim demiyorum ancak siyasette geçen 30 yılımda aşikâr bir ara kat ettiğimi de düşünüyorum. 1991 yılında İzmir’de HADEP gençliğinde başladığım siyasi yürüyüşüm birfazlaca mecradan ve maceradan daha sonra şimdilik cezaevinde devam ediyor. Bir yere varmaya çalışmıyorum, yolun kendisi hoş aslına bakarsan. Benim derdim yol.
Bir türküyle bitirelim, benim için de dinleyin lütfen: “Bir derdim var, bir dermana değişmem.”
Hepinize içten, sıcak, yürek dolusu selamlar, tüm özgür basın işçilerine selamlarımla.
Sevgiler.
“Muhabbed bağında bir gül açıldı
Bir derdim var bin dermana değişmem
Kaçların ömrü gitmiş yas ile
Bir derdim var bin dermana değişmem.” (HABER MERKEZİ)
Demirtaş tahlil süreci ile ilgili bir soruya ise, “Çözüm süreci AKP ile HDP içinde bir siyasi ittifak süreci değildi, birlikte tahlil üretmek için işbirliği yapma ilgisiydi. Lakin Erdoğan bizden şartsız biat bekledi. Biz de buna boyun eğmedik. Sorun budur” diye karşılık verdi.
Röportaj şu biçimde:
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın daima hedefindesiniz. Sizi bu kadar amaç alması şahsi bir tavır mu yoksa politik bir tavır mu? En son sizin için ‘miting bile yapamaz’ demişti. Fakat sizin cevabınız da netti. İktidarı temsil eden birinin sizi bu kadar gündemde tutmasını neye bağlıyorsunuz?
Erdoğan’ın bana karşı tavrı tümüyle şahsi değil. İşin ortasında biraz kişiselleştirme olsa da asıl kederi politik duruşumuz, çizgimiz ve gayretimizdir. İki kere cumhurbaşkanı adayı olarak Erdoğan’ın karşısına çıktım lakin bir kişi olarak değil, HDP çizgisinin temsilcisi olarak. ötürüsıyla Erdoğan’ın asıl kaygısı ben değilim, bütün olarak HDP’dir.
Radikal demokrasi anlayışı ve hayli kültürlü yapısıyla, boyun eğmeyen duruşuyla HDP çizgisi, otoriter tek adam rejiminin anti tezi ve panzehiridir. Bütün milliyetçi, ırkçı, dinci siyasi akımların el birliğiyle HDP’ye saldırmalarının sebebi de budur. Ben de HDP’deki sembol isimlerden biri olduğum için bilhassa benim üzerimden bir aykırılık, düşmanlaştırma siyaseti izleyerek amaçlarına ulaşmaya çalışıyorlar diye düşünüyorum.
Güç kurallarda kısıtlı imkanlarla gündemi takip ediyorsunuz. Türkiye’de önemli bir ekonomik kriz yaşanıyor. Son yılların en kırılgan iktisadının bu noktaya gelmesinin temel sebepleri sizce nelerdir? Bu kriz aşılır mı? Nasıl aşılır? Hem siyaset hem iktisat birebir vakitte kültürel ve toplumsal olarak yaşanan problemlerin temel niçini nedir?
Türkiye global kapitalizme entegre olmuş, neo liberal ekonomik düzenle yönetilen bir ülke. Kapitalizmin kendisi esasen sömürü üzerine inşa edilen bir sistemdir ve varlığını kesintisiz krizlerle sürdürür. Lakin neoliberalizmin de kendine has, iç tutarlılığı olan kuralları vardır. Türkiye üzere gelişmekte olan ülkelerde piyasa iktisadının işleyebilmesi taban liberal özgürlüklere, minimum demokrasiye ve minimum insan haklarına bağlıdır. Kısmi özgürlükler olmasa üretim ve tüketim bağlantıları sekteye uğrar. Minimum düzeyde de olsa hukuk olmasa piyasalarda güvensizlik, tedirginlik oluşur. Devletin karar alma düzenekleri tek şahısta toplanır ve kontrol ortadan kalkarsa neoliberal sistem tıkanır, işlemez.
Tek adam rejimi Türkiye üzere bir ülkeye asla ahenk sağlayamaz, gerçekten sağlamadı da. Global seviyede yaşanan ve pandemiyle birlikte derinleşen ekonomik krizin tesirleri ulusal seviyedeki krizle birleşince tam bir çöküş yaşandı. Bunun bu biçimde olacağını yıllardır anlatmaya çalışıyoruz. Bu gidişatı lakin seçim ve bir iktidar değişikliği durdurabilir.
Nasıl bir çıkış mümkün pekala?
Asıl çıkış sol siyasetlere ve toplumsal devlete geçişle mümkündür. Fakat bunun şartları çabucak hemen oluşturulabilmiş değil. Evvel demokrasinin gelişmesini sağlamak haricinde bir seçenek görünmüyor çabucak hemen. Tek adam rejimine karşı demokrasiyi kurmaya çalışmalı, demokratik sol çabayı büyüterek işçiden, bayandan, tabiattan, farklı kimliklere, özgürlükten yana bir çabayı büyütmenin yollarını aramalıyız. Bana göre öbür çıkış yolu yok.
Özgür ve demokratik bir Türkiye’nin inşasında Kürtler nerede, HDP nerede duruyor?
Kürtler de HDP de Cumhuriyet’in yeni yüzyılında Türkiye’nin inşasında rol almak istiyorlar. 1923 daha sonrasında bu, çeşitli niçinlerle mümkün olmadı ve bunun Türkiye’ye faturası fazlaca ağır oldu. Artık bir sefer daha birebir yanılgılar yapılmasın diye uğraşıyoruz. Hem iç barışı sağlamak birebir zamandavleti bir arada bir daha inşa etmek tıpkı vakitte büyük bir demokrasiyi daima birlikte kurmak zorundayız. Bunların hiç biri Kürtler dışlanarak, yok sayılarak yapılamaz. Yalnızca Kürtleri değil, hiç bir toplumsal bölümü dışlamadan kuvvetli bir işbirliği yeri yaratmak gerekiyor. HDP de son tavır dokümanıyla, bu rolünü oynamaya hazır olduğunu bir sefer daha ortaya koydu. Artık öteki kısımların, uzatılan bu eli sıkı sıkıya tutması için efor sarf ediliyor. Belirli aralıklar de katedildi lakin yapılacak daha epeyce iş var. HDP de kendi siyasetlerini daha görünür, daha kapsayıcı, daha kucaklayıcı hale getirdikçe bu beraberlik giderek güçlenecektir.
Kürt siyasi hareketinin tüm bileşenleri bu mevzuda HDP’nin önünü açacak barışçıl siyasetleri, vakit geçirmeden hayata geçirmeyi somut bir planlama olarak önüne koymalı ve HDP’ye yardımcı olmalı, güç ve takviye vermelidir. Zira siyasi alanda hayli büyük demokratik kazanım imkanları önümüzde duruyor. Tüm güçlerin bu süreci âlâ okumasını ve hamasetle büyük barış atakları yapmasını yürekten diliyor, umuyorum.
Erdoğan açık açık ‘Kimse erken seçim beklemesin’ dedi. Bu şartlarda erken seçim mümkün mü? AKP mevcut durumda seçime sarfiyat mi?
Erdoğan son güne kadar iktidarda kalmaya çalışacaktır. Lakin ekonomik kriz, milletlerarası bağlantılardaki kriz, Cumhur İttifakı ortasındaki kriz üzere niçinlerle erken ya da baskın bir seçime de gidebilir. Doğrusu, bunu kestirmek pek kolay değil lakin seçime her an hazır biçimde olmak gerekir.
Erken seçim için toplumun her bölümüne bildiriniz nedir?
Herkes lakin herkes, kendisini şimdiden seçim vazifelisi ilan ederek bulunduğu her yerde kararsızları etkilemeye çalışmalı, sandık eğitimi almalı, seçim kampanyaları başlar başlamaz da faal kampanyalarda örgütlü bir biçimde bakılırsav almalı. Seçim fakat örgütlü toplumla demokratik kazanıma dönüştürülebilir. Herkes sivil, siyasi bir örgütlenmenin kesimi olursa kesin sonuç almak daha kolay olur. Bu bakış açısıyla, herkesi örgütlenmeye davet ediyorum. İster partilerde ister meslek odalarında ister sendikalarda ister sivil hareketlerde kesinlikle örgütlü bir yapıyla çalışmalı ve disiplinli bir uğraş yürütmelidir. O denli, yalnızca tivit atarak olmaz bu iş. Toplumsal medyayı hedef doğrultusunda tesirli kullanmak değerlidir ancak kâfi değildir. Meydanlarda, alanlarda, alanda olmak gerekir.
Her açıklamanızda umuttan bahsediyorsunuz. Dışarıda bu kadar karamsarlık hakimken yıllardır cezaevinde olmanıza karşın nasıl bu kadar umutlusunuz? Yürek kadar umut da bulaşıcı olabilir mi? Ya da olacaksa nasıl olmalı? Yeni bir yılda umut bildiriniz nedir?
Umut lakin aksiyon ile buluşursa manalı olur, ötesi kendini avutmaktır. Ben hem uğraşıyor, didiniyor ve bir şeyler üretmeye çalışıyorum tıpkı vakitte bu hareketime dayanarak umudu, hamaseti büyütmeye çabalıyorum. Yeni yılın herkese özgürlük, adalet, demokrasi ve barış getirmesini diliyor, bunu sağlamak için çabayı büyütme kelamı veriyorum.
Cezaevlerindeki hasta tutukluların durumu daima basına yansıyor. Fakat cezaevlerinden tabutlar çıkmasına karşın iktidar niye sessiz kalıyor? En son siz de Garibe Gezer’in vefatıyla ilgili yazı kaleme almıştınız. Gezer’in vefatı niye bu kadar yakıcı oldu sizin için? Bir de Aysel Tuğluk’un durumu var. Tuğluk niye hür bırakılmıyor? Yüzleşme ve helalleşme evvel bununla mı başlamalı? Hasta tutukluların durumu muhalefetin tavrı için de sizce bir imtihan mı?
olağan olarak cezaevlerine yaklaşım herkes için bir turnusol kağıdıdır. Muhalefetin tümünün bu bahiste hassas olmasını bekleriz, isteriz. Cezaevlerinde yaşanan hak ihlalleri, zulümler geçmişten bu yana dikkatle ve samimiyetle takip ettiğim bir durum. Tüm acılar beni zorluyor, üzülüyorum lakin cezaevlerinde yaşananlarla ilgili, duygusal olarak da fazlaca hassasım. Garibe Gezer arkadaşımızla tanışmıyorduk, tanışmış olmamız da gerekmiyordu lakin öyküsü, trajedisi beni fazlaca etkiledi. Bir de vefatından bir süre evvel bir mektup ve kızlarım için bir el işi ikramı göndermişti bana. Vefatını duyar duymaz epey üzüldüm. Halkımızın mukadderatı bu olmamalı, bizler siyasetçiler olarak tahlile daha fazla odaklanmalı ve bu cins trajedilere artık müsaade vermemeliyiz. Bu mevzuda kendimi de sorumlu tutuyorum.
Aysel Tuğluk arkadaşımız da bir trajedi yaşıyor, kendisine adeta düşman hukuku uygulanıyor. Durumu acil olan arkadaşlarımız için tek tek özel kampanyalar yapılmalı lakin temel, esaslı ve kalıcı bir tahlil için, demokratik bir iktidar seçeneğine daha fazla ağırlaşmak haricinde bir seçenek goremiyorum.
‘ÇÖZÜM SÜRECİNDE BİAT BEKLENDİ’
Bir tahlil süreci vardı ve aktörlerden biri de sizdiniz. Bugün gelinen noktada ise Cumhurbaşkanı Erdoğan, ‘HDP siyasi teröristtir’ dedi. Yedi yıl ortasında yükselişten, bu kadar zıt bir yoruma getiren sürecin özeti nedir?
Erdoğan HDP’yi kendi kuyruğuna takmaya çalışıyordu, bunu başaramayınca süreci bitirdi. İşin özeti budur. Tahlil sürecinin olduğu bir buçuk yıl boyunca tek bir somut adım atılmadığı, insaniyet namına tek bir hasta tutsağın bile bırakılmadığı unutuluyor. Biz, tahlil sürecindeki misyonumuzu barış için dürüstçe ve içtenlikle sürdürdük lakin kimsenin bize, halkımıza maraba muamelesi yapmasına da müsaade vermedik. Tahlil süreci AKP ile HDP içinde bir siyasi ittifak süreci değildi, bir arada tahlil üretmek için işbirliği yapma bağıydı. Lakin Erdoğan bizden şartsız biat bekledi. Biz de buna boyun eğmedik. Problem budur.
Bizim için tahlil süreci demokrasinin gelişmesi ve barışın sağlanması iken Erdoğan’ın ajandası oburdu; başkanlık hayallerine Kürtleri ve HDP’yi payanda yapmaya çalışıyordu. Buna onay vermediğimiz için de “benim bu işten yararım yok ki” diyerek süreci bitirdi ve o günden daha sonra MHP ile iştirak kurarak ajandasını hayata geçirmeye başladı.
En klasik sorumla bitirelim: Selahattin Demirtaş’ın kaygısı ne?
Yeni ve sonuç alıcı bir siyaset üslubu yaratmak. Arkamızdan gelen gençlere, en azından bunu miras bırakabilmek benim için en kıymetli şey. Bunu yaparken vakit zaman içeriden ve dışardan şimşekleri üzerime çektiğimin farkındayım ancak bunu aslına bakarsan göze alıyorum. Kendi usulümü oturtmak ve kalıcı hale getirmekte ısrarcıyım, bundan vazgeçmeye de niyetim yok.
Bir siyasetçi her şeyi bilmek zorunda değil fakat hem fazlaca taraflı ve yaratıcı olmalı hem kültürlü hem cesaretli birebir vakitte zarafetle donanımlı olmalı. Ben hala bu taraflı arayışımı sürdürüyorum. Oldum, piştim demiyorum ancak siyasette geçen 30 yılımda aşikâr bir ara kat ettiğimi de düşünüyorum. 1991 yılında İzmir’de HADEP gençliğinde başladığım siyasi yürüyüşüm birfazlaca mecradan ve maceradan daha sonra şimdilik cezaevinde devam ediyor. Bir yere varmaya çalışmıyorum, yolun kendisi hoş aslına bakarsan. Benim derdim yol.
Bir türküyle bitirelim, benim için de dinleyin lütfen: “Bir derdim var, bir dermana değişmem.”
Hepinize içten, sıcak, yürek dolusu selamlar, tüm özgür basın işçilerine selamlarımla.
Sevgiler.
“Muhabbed bağında bir gül açıldı
Bir derdim var bin dermana değişmem
Kaçların ömrü gitmiş yas ile
Bir derdim var bin dermana değişmem.” (HABER MERKEZİ)