Cennet koy Mazı’dan geriye kalan: Antik yolun yeşili küle döndü BODRUM – Muğla Bodrum’un en hoş koylarından Mazı ve Kissebükü, huzur ve sakinlikle anıldığı eski günlerden hayli uzak. Kalabalık ve pahalılıktan bunalıp tabiatla iç içe olmak isteyenlerin uğrak noktalarından Mazı ve Kissebükü’nde yas hâkim.
National Geographic tarafınca dünyanın en âlâ 6 macera rotasından biri seçilen Karia Yolu’nun da ortasından geçtiği Mazı ve Kissebükü, sıkıntı günler geçiriyor. Mazıköy’e gitmek için Bodrum- Milas karayolundan Mumcular sapağına dönüldüğünde bir epey kişinin içini kaplayan o ferahlık hissi artık yok. Nefes kesici görüntülerin eşlik ettiği antik yolun yeşili, kül rengine döndü. Vakit zaman gökyüzünü görmeyi engelleyecek kadar sıklaşan çam, meşe, zeytin ve sandal ağaçlarının kıymetli bir kısmı yok oldu.
Milas’ın Beyciler Mahallesi’nde başlayan orman yangını Bodrum’un Mazı mevkiini de tesiri altına aldı. Üst Mazı, Aşağı Mazı, Armutçuk ve Çocuk Mezarı mahallelerine ulaşan alevler niçiniyle meskenler ve işletmeler yandı, mahalle sakinleri ise tahliye edildi.
Çocuk Mezarlığı Mahallesi’nde yaşayan Cafer Serin ve Fatma Serin köye yakın bir noktada, jandarmadan gelecek haberi bekliyor. Pazar akşamı köye gelen dozerler ve iş makineleriyle yangına müdahale edildiğini ve o günden bu yana meskenlerine gidemediklerini anlatıyorlar: “Müdahale edilmeseydi konutumuz ve hayvanlarımız yanacaktı. Kendi otomobilimizde yatıp kalktık. Oğlanla gelini de Mumcular’a gönderdik, kimilerini da belediye Bodrum merkeze götürdü.”
Mazı’da yaşayan Fatma ve Cafer Serin
“HANIMLA SABAHA KADAR AĞLAŞTIK”
Kalp hastası olan 70 yaşındaki Cafer Serin, yaşadıkları üzüntüyü şu sözlerle tanım ediyor: “Çok ağladık, sabaha kadar hanımla ağlaştık. Adamlar dikkatsizlik yapıyor sigarayı atabiliyor, terbiyesizlik var. Tabiata hürmeti yok adamın. Ben 70 yaşındayım. Bu çam ormanları olmasa tahminen şimdiye ölecektim. Fakat ben bu çamlara borçluyum, tabiata borçluyuz.”
‘BİZİM GÜZELLİĞİMİZ GİTTİ’
Kelamlarına “Gitti, bizim güzelliğimiz gitti” diye başlayan 65 yaşındaki Fatma Serin ise yangının arkasında bıraktıklarını şu biçimde söz ediyor: “Çok dehşet, fazlaca acı… Yanıyor içimiz.”
“Orman bizim her şeyimizdir” diyor ve Mazı’nın bu yüzden epeyce sevildiğini söylüyor: “Şehirde niçin sıcak oluyor? Orman olmadığı için. Bizim buralar ondan serin düşüyor. Biz kentte oturmasını bilmez miyiz? Benim Mumcular’da dört tane katım var. Gidip de bir gün ortasında yatmadım. Biz buranın havasına alışkınız.”
‘TÜM KOYLARINDA ANILAR, ANILAR VAR’
Yedi yıldır her yaz İstanbul’dan Aşağı Mazı’ya gelen tıp hekimi Emre Ergül, bölgede küçük çaplı yangınların sürdüğünü belirtiyor. Teyzesinin köydeki konutunda kalan Ergül, “Evde bir hasar yok lakin zeytin ağaçları yandı” diyor.
Mazı’yı maviyle yeşilin buluştuğu bir yeryüzü cenneti olarak tanımlayan Ergül, bölgeyi alevler ortasında görmenin derin bir ıstıraba sebep olduğunu aktarıyor: “Buranın aşağı üst tüm koylarını bugüne kadar dolaştım. Hepsinde anılar, anılar var. Onların yok olduğunu görüyorsun yangınla birlikte. Ayrıyeten tabiat önemli manada tahrip oldu. Güya burası savaştan çıkmış üzere. Üstten aşağı hakikat iniyorsun adeta bir cehennemi andırıyor.”
Kendisi dahil bir fazlaca kişinin “İmkânlar nitekim kullanılabilseydi yangın bu boyuta ulaşmadan söndürülebilir miydi?” sorusunu sorduğunu belirtiyor.
“Yukarı Mazı’da yanan meskenler oldu. Aşağı Mazı’da da daha az olmakla birlikte yanan meskenler ve işletmeler oldu. Soğutma çalışması çabucak hemen olmadı, olacak mı bilmiyorum. Birebir yerler yani söndürülen yerler tekrar alev almaya başlıyor. Şu son birkaç gündür olan ufak tefek yangınlar sıklıkla bu biçimde.”
‘PET ŞİŞELERLE, BAHÇE HORTUMLARIYLA MÜDAHALE ETTİLER’
Yangın esnasında insanların bir başına bırakıldığını ve pet şişe, bahçe hortumu üzere gereçlerle yangını söndürmeye çalıştıklarını anlatıyor, Ergül. “Genelde lokal idarelerden ve sivil toplum örgütlerinden dayanak geldi. Ancak onun haricinde devlet kurumlarının direkt takviyesini kendi adıma pek hissedemedim burada. Hâlâ da yok. Üst Mazı’ya iki gün evvel Kızılay’ın bir aracı geldi, aşikâr bir süre durdu gitti. Devletten yangın söndürmeye yönelik önemli, büyük boyutta yardım nazaranmedik. Kaç gündür yalnızca bir helikopter dolaştı. Benim gördüğüm söndürme çalışmalarının pek kâfi olmadığı.”
National Geographic tarafınca dünyanın en âlâ 6 macera rotasından biri seçilen Karia Yolu’nun da ortasından geçtiği Mazı ve Kissebükü, sıkıntı günler geçiriyor. Mazıköy’e gitmek için Bodrum- Milas karayolundan Mumcular sapağına dönüldüğünde bir epey kişinin içini kaplayan o ferahlık hissi artık yok. Nefes kesici görüntülerin eşlik ettiği antik yolun yeşili, kül rengine döndü. Vakit zaman gökyüzünü görmeyi engelleyecek kadar sıklaşan çam, meşe, zeytin ve sandal ağaçlarının kıymetli bir kısmı yok oldu.
Milas’ın Beyciler Mahallesi’nde başlayan orman yangını Bodrum’un Mazı mevkiini de tesiri altına aldı. Üst Mazı, Aşağı Mazı, Armutçuk ve Çocuk Mezarı mahallelerine ulaşan alevler niçiniyle meskenler ve işletmeler yandı, mahalle sakinleri ise tahliye edildi.
Çocuk Mezarlığı Mahallesi’nde yaşayan Cafer Serin ve Fatma Serin köye yakın bir noktada, jandarmadan gelecek haberi bekliyor. Pazar akşamı köye gelen dozerler ve iş makineleriyle yangına müdahale edildiğini ve o günden bu yana meskenlerine gidemediklerini anlatıyorlar: “Müdahale edilmeseydi konutumuz ve hayvanlarımız yanacaktı. Kendi otomobilimizde yatıp kalktık. Oğlanla gelini de Mumcular’a gönderdik, kimilerini da belediye Bodrum merkeze götürdü.”
Mazı’da yaşayan Fatma ve Cafer Serin
“HANIMLA SABAHA KADAR AĞLAŞTIK”
Kalp hastası olan 70 yaşındaki Cafer Serin, yaşadıkları üzüntüyü şu sözlerle tanım ediyor: “Çok ağladık, sabaha kadar hanımla ağlaştık. Adamlar dikkatsizlik yapıyor sigarayı atabiliyor, terbiyesizlik var. Tabiata hürmeti yok adamın. Ben 70 yaşındayım. Bu çam ormanları olmasa tahminen şimdiye ölecektim. Fakat ben bu çamlara borçluyum, tabiata borçluyuz.”
‘BİZİM GÜZELLİĞİMİZ GİTTİ’
Kelamlarına “Gitti, bizim güzelliğimiz gitti” diye başlayan 65 yaşındaki Fatma Serin ise yangının arkasında bıraktıklarını şu biçimde söz ediyor: “Çok dehşet, fazlaca acı… Yanıyor içimiz.”
“Orman bizim her şeyimizdir” diyor ve Mazı’nın bu yüzden epeyce sevildiğini söylüyor: “Şehirde niçin sıcak oluyor? Orman olmadığı için. Bizim buralar ondan serin düşüyor. Biz kentte oturmasını bilmez miyiz? Benim Mumcular’da dört tane katım var. Gidip de bir gün ortasında yatmadım. Biz buranın havasına alışkınız.”
‘TÜM KOYLARINDA ANILAR, ANILAR VAR’
Yedi yıldır her yaz İstanbul’dan Aşağı Mazı’ya gelen tıp hekimi Emre Ergül, bölgede küçük çaplı yangınların sürdüğünü belirtiyor. Teyzesinin köydeki konutunda kalan Ergül, “Evde bir hasar yok lakin zeytin ağaçları yandı” diyor.
Mazı’yı maviyle yeşilin buluştuğu bir yeryüzü cenneti olarak tanımlayan Ergül, bölgeyi alevler ortasında görmenin derin bir ıstıraba sebep olduğunu aktarıyor: “Buranın aşağı üst tüm koylarını bugüne kadar dolaştım. Hepsinde anılar, anılar var. Onların yok olduğunu görüyorsun yangınla birlikte. Ayrıyeten tabiat önemli manada tahrip oldu. Güya burası savaştan çıkmış üzere. Üstten aşağı hakikat iniyorsun adeta bir cehennemi andırıyor.”
Kendisi dahil bir fazlaca kişinin “İmkânlar nitekim kullanılabilseydi yangın bu boyuta ulaşmadan söndürülebilir miydi?” sorusunu sorduğunu belirtiyor.
“Yukarı Mazı’da yanan meskenler oldu. Aşağı Mazı’da da daha az olmakla birlikte yanan meskenler ve işletmeler oldu. Soğutma çalışması çabucak hemen olmadı, olacak mı bilmiyorum. Birebir yerler yani söndürülen yerler tekrar alev almaya başlıyor. Şu son birkaç gündür olan ufak tefek yangınlar sıklıkla bu biçimde.”
‘PET ŞİŞELERLE, BAHÇE HORTUMLARIYLA MÜDAHALE ETTİLER’
Yangın esnasında insanların bir başına bırakıldığını ve pet şişe, bahçe hortumu üzere gereçlerle yangını söndürmeye çalıştıklarını anlatıyor, Ergül. “Genelde lokal idarelerden ve sivil toplum örgütlerinden dayanak geldi. Ancak onun haricinde devlet kurumlarının direkt takviyesini kendi adıma pek hissedemedim burada. Hâlâ da yok. Üst Mazı’ya iki gün evvel Kızılay’ın bir aracı geldi, aşikâr bir süre durdu gitti. Devletten yangın söndürmeye yönelik önemli, büyük boyutta yardım nazaranmedik. Kaç gündür yalnızca bir helikopter dolaştı. Benim gördüğüm söndürme çalışmalarının pek kâfi olmadığı.”