Anayasa Mahkemesi’nden Öcalan sonucu Asrın Hukuk Bürosu’nun İmralı Yüksek Güvenlikli F Tipi Cezaevi’nde kendisinden 10 aydır haber alınamayan müvekkilleri Abdullah Öcalan ile Ömer Hayri Konar, Hamili Yıldırım ve Veysi Aktaş için 24 Aralık’ta Anayasa Mahkemesi’ne (AYM) “tedbir talebiyle” yaptığı müracaat reddedildi. Mezopotamya Ajansı’ndan Ferhat Çelik’in haberine göre AYM’nin 12 Ocak’ta verdiği ret sonucu 31 Ocak’ta avukatlara bildirim edildi.
AYM’nin ret sonucunda, “Başvuru belgesinde yer alan bilgiler ve ceza infaz kurumu tarafınca Anayasa Mahkemesine gönderilen bilgi ve dokümanlarla birlikte değerlendirildiğinde müracaatçıların sıhhat hizmetlerine erişim imkanına sahip oldukları, ziyaretçileriyle ve avukatlarıyla görüşmelerine kısıtlamalar getirildiği, ceza infaz kurumunda tutulma niçiniyle hayatlarına ya da maddi yahut manevi bütünlüklerine yönelik önemli bir tehlikenin ortaya çıktığına dair bilgi ya da bulgunun olmadığı anlaşılmıştır. Açıklamanın münasebetlerle müracaatın İçtüzük’ün 73. hususunun (2) numaralı fıkrası uyarınca kısma gönderilmesine yer olmadığına karar verilmiştir” sözlerine yer verdi.
Avukatlar, önlem talebiyle yaptığı müracaatta, Öcalan’la son temas olan 25 Mart’ta gerçekleşen telefon görüşmesine atıf yaparak, “Bu tarihten daha sonra ortadan geçen dokuz aylık mühlete karşın müvekkillerin durumu hakkında bilgi edinmek mümkün olmamıştır. Bu müddet zarfında müvekkillerle fiziki temas kurulamadığı üzere telefon ya da mektup yoluyla da bağlantı kurmalarına müsaade edilmemiştir. Bu sebeple İnfaz Hakimliği’ne müracaat yapılmıştı. İnfaz Hakimliği, aile görüşmeleri açısından disiplin cezasının olduğunu, avukatlar açısından 6 aylık görüş kısıtlılığı sonucu olduğunu belirtti. Bu hukuka karşıt karara itiraz edildi ve bu evrakların bir örneği istendi fakat güvenlik münasebetleri ile bu talepler de reddedildi” tabirlerine yer vermişti.
Avukatlar, müracaatın devamında taleplerini ise şöyle sıralamıştı: “25 Mart 2021 tarihinden beridir haber alınamayan müracaatçıların hayatları potansiyel risk altındadır. İlerlemiş yaş ve sıhhat durumlarının yanı sıra uzun müddettir maruz kaldıkları mutlak izolasyon hali ruhsal ve fizikî bütünlüklerini tehdit etmektedir. Kontrol düzeneklerinin ve tesirli müracaat yollarının olmayışı risk durumunu büyütmektedir. Anayasa husus 17 ihlalinin (işkence yasağının) oluşturduğu zararın son bulması için aile ve avukatları ile görüşmelerinin sağlanması istikametinde İçtüzük husus 73 mucibince önlem sonucu verilmesini talep etmekteyiz.”
Avukatların temele ait yaptığı müracaata ise rastgele bir karşılık verilmedi.
AYM’nin ret sonucunda, “Başvuru belgesinde yer alan bilgiler ve ceza infaz kurumu tarafınca Anayasa Mahkemesine gönderilen bilgi ve dokümanlarla birlikte değerlendirildiğinde müracaatçıların sıhhat hizmetlerine erişim imkanına sahip oldukları, ziyaretçileriyle ve avukatlarıyla görüşmelerine kısıtlamalar getirildiği, ceza infaz kurumunda tutulma niçiniyle hayatlarına ya da maddi yahut manevi bütünlüklerine yönelik önemli bir tehlikenin ortaya çıktığına dair bilgi ya da bulgunun olmadığı anlaşılmıştır. Açıklamanın münasebetlerle müracaatın İçtüzük’ün 73. hususunun (2) numaralı fıkrası uyarınca kısma gönderilmesine yer olmadığına karar verilmiştir” sözlerine yer verdi.
Avukatlar, önlem talebiyle yaptığı müracaatta, Öcalan’la son temas olan 25 Mart’ta gerçekleşen telefon görüşmesine atıf yaparak, “Bu tarihten daha sonra ortadan geçen dokuz aylık mühlete karşın müvekkillerin durumu hakkında bilgi edinmek mümkün olmamıştır. Bu müddet zarfında müvekkillerle fiziki temas kurulamadığı üzere telefon ya da mektup yoluyla da bağlantı kurmalarına müsaade edilmemiştir. Bu sebeple İnfaz Hakimliği’ne müracaat yapılmıştı. İnfaz Hakimliği, aile görüşmeleri açısından disiplin cezasının olduğunu, avukatlar açısından 6 aylık görüş kısıtlılığı sonucu olduğunu belirtti. Bu hukuka karşıt karara itiraz edildi ve bu evrakların bir örneği istendi fakat güvenlik münasebetleri ile bu talepler de reddedildi” tabirlerine yer vermişti.
Avukatlar, müracaatın devamında taleplerini ise şöyle sıralamıştı: “25 Mart 2021 tarihinden beridir haber alınamayan müracaatçıların hayatları potansiyel risk altındadır. İlerlemiş yaş ve sıhhat durumlarının yanı sıra uzun müddettir maruz kaldıkları mutlak izolasyon hali ruhsal ve fizikî bütünlüklerini tehdit etmektedir. Kontrol düzeneklerinin ve tesirli müracaat yollarının olmayışı risk durumunu büyütmektedir. Anayasa husus 17 ihlalinin (işkence yasağının) oluşturduğu zararın son bulması için aile ve avukatları ile görüşmelerinin sağlanması istikametinde İçtüzük husus 73 mucibince önlem sonucu verilmesini talep etmekteyiz.”
Avukatların temele ait yaptığı müracaata ise rastgele bir karşılık verilmedi.