Ahmet Şık’tan karşılık: Soru sormanın ismi ne vakit icazet almak oldu? TİP Milletvekili Ahmet Şık, Tuğçe Tatari’nin 24 Haziran’da T24’te yayınlanan ‘Bu bir Ahmet Şık eleştirisidir’ başlıklı yazısıyla ilgili olarak toplumsal medya hesabından açıklama yaptı. İçişleri Bakanı Süleyman Soylu ve kara para aklamak suçlamasıyla aranan Sezgin Baran Korkmaz ile görüştüğü sebebi öne sürülerek eleştirilen Ahmet Şık “Gazetecilik yapmayanlar gazeteciliğin yeri geldiğinde pisliğin merkezine gitmeyi gerektirdiğini bilmeyebilirler. Bu yer halkını ezen hükümdarların sofrası da olabilir, eli silahlı erkeklerin karargâhı ya da mağarası da. Gazeteci kamu ismine oralara girmekle yükümlü bireye denir” tabirini kullandı.
Ahmet Şık’ın açıklaması özetle şöyleki:
İsmi tenkit konulan fakat başlıkla tezat bir biçimde ortasında tenkit barındırmayan makus niyetli bir yazı T24 sitesinde yayınlandığından beri “Bir şey yazmalı mıyım?” diye düşünüyorum.
Mutlaka bir cevap vermeyi hak etmiyor.
….
Lakin T24 editörlerinden beklediğim bir özür talebinden yola çıkarak bu yazıyı kaleme alıyorum.
Ki bu kaleme kaynaklık eden yazı, bana yönelik suçlamaların merkezine oturtulan teyit alma düzeneğinin ne kadar değerli olduğu gerçeğini de bir kere daha kendini kanıtlamış oldu bu biçimdece.
İmalarla yüklü, temelsiz ithamlar içeren yazısı çöpe gideceği için müellifinin bunu niye yapmadığı gerçek değil fakat kötülük yapmayı başına koymuş biri için anlaşılır.
Fakat bir telefon araması uzağındaki muhatabına soru sormaktan kaçarak kaleme alınan tez, itham ve imalarla dolu bir yazıyı bu haliyle niye yayınlandığına dair t24 editörlerinin bir açıklama yapması, özür dilemesi gerekiyor.
…
Yazdığım yazının Süleyman Soylu’dan onaylatmak istediğimi ve hatta icazet almaya çalıştığımı söyleyenlerin tümüne vereceğim özet ve kısa karşılık ortak: Haddinizi bilin.
İktidar içi odakların güç savaşıyla ilgili siyasi bir problemde, tarafların tümüyle görüşülmeye çalışılarak elde edilmiş ayrıntıların manipüle edilmesini ortadan kaldırmak için muhatabına soru sormanın ismi ne vakittir icazet almak oldu?
Hakaret edenlerin birçoğunun okumadığı o yazıda kritik 4 soru Soylu’ya yöneltildi.
İstifasıyla ilgili olayın Pelikan Çetesinin bir komplosu olup olmadığı.
Bu komploda TRT’nin araç olarak kullanılıp kullanılmadığı.
İstifanın Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan tarafınca istenip istenmediği.
İstifayı Devlet Bahçeli’nin engelleyip engellemediği.
Soylu tıpkı gazetecilik yaptığım periyotta olduğu üzere bana karşılık vermekten kaçındı. Bunun üzerine yakınlığını bildiğim Veyis Ateş üzerinden yazının bu kısımlarını içeren kısmı Soylu’ya gönderildi. Yazılanın yanlışsız olduğu teyit edildi.
İmalarınızın ve argümanlarınızın sağlamasını yapabileceğiniz, şu yazı çıktı ortaya: https://www.birartibir.org/siyaset/673-al-takke-yok-kulah
Yazının teyit sisteminin işletilmesinde Veyis Ateş’i aracı kullanmamla ilgili öfke hayli anlaşılır. Bir tanışıklığın bu biçimde bir iş için kullanılmasının yarattığı şaşkınlıktan çok Veyis Ateş’i 10 yıldır tanıdığım ve gelmiş olduğu nokta niçiniyle üzüldüğümü belirtmiş olmam muhakkak ki daha epey öfke biriktirmiş.
Ateş’in iktidarın aparatı olan TVNet isimli kanalda yaptığı bir programa davet etmesiyle başlayan ve yüz yüze birinci ve tek görüşmemiz olan tanışıklık bu müddet zarfında toplamı 20’yi bulmayan bir telefon trafiğinden ibaret. 10 yıl evvelki tanışmamızda karşıma çıkan, iktidar medyasında çalışıyor bulunmasına karşın düzgün durmaya çalışan bir olan Veyis Ateş’in, şahsi menfaatlerini önceleyen bir konum alması niçiniyle vakit içerisinde kirlilerin safında olmayı tercih etmesidir benim için üzücü olan.
Bu tercih niçiniyledir ki bağınız sonu muhakkaktır tanışıklıktan öte gitmez ve bu sonun aşılması mümkün değildir. Tam da bu niçinle, “Veyis denen tiplerle bir ilgi ortasında olmayı, tanış olmanın bile bana yakışmayacağını düşünen” politik ve ahlaki doğruculukla hareket edenlerin kendilerine ve etrafına dönüp bakmaları da elzem.
Ve en epey keder edilenlerden biri olan ve bir müddetdir ortalıkta dolaşan “maaşa bağlanan gazeteciler” argümanlarına imalar yoluyla gönderme yapılarak anlatılmaya çalışılan Sezgin Baran Korkmaz’ın yalısına gitmem. Nasıl ve niye gittiğimi Medyascope’ta Ruşen Çakır’la yaptığımız yayında anlattım. Eleştiriyi yazanın kullanışlı hale getirmek gayesiyle yalnızca duymak istediklerini dinlediğini söylemiş olduği yayının linkini ilgilisi için şuraya bırakayım:
Yayında diyorum ki, “Bir gün beni aradı ve tanışmak istediğini söylemiş oldu. Ben de kendisini tanımak istediğimi söylemiş oldum. Zira apansızın ömrümüze giren ancak kendi ömründe birfazlaca karanlık yan barındıran bir şahsa soracaklarım var.”
Adres verdi gittim.
Verilen adreste karşıma o meşhur yalı çıktı. Kuşkulara yol açacak imalarla söylenen, “Evine gitmiş” denilerek bahsedilen bununla birlikte Korkmaz’ın ofis olarak kullandığı yalı yani. Sizin mesken söylemiş olduğiniz yalıda ben bekleme salonundan, makam odasına, sürücüsünden sekreterine kadar çalışanlarına muhatap olduğum bir ofisle karşılaştım. bir müddetdir hakkında araştırma yaptığım, bu biçimdelar ortası bozuk olsa da Bora Jet’e çöküldüğü periyotta Pelikan Çetesiyle iş tutmuş, ABD’deki bir dolandırıcılık davasında o devirde sanık olmadan ismi geçen birine soracaklarım vardı. Sordum. Yalnızca gazetecilik faaliyetiyle hudut kalan bir görüşme gerçekleşti. O kadar. Sorularımı sormamı sağlayan o görüşmeyi yüz yüze yapabildiğim ve çabucak sonrasında telefonla devam eden irtibatta de sormaya devam ettiğim içindir ki kamuoyunun Sedat Peker’in ifşalarıyla öğrendiğini 6 ay evvelinde söylemiş olduğim şu yazıyı yazabildim:
t24.com.tr
…
Bir dedikodu kazanında kaynatıldıktan daha sonra ortaya çıkan ve berbatlığın ateşine odun taşımak gayesindeki “eleştiri” yazısını alkışlayanlar, haklı bulanlar argümanlarının, taarruzlarının kılıfı yaptığı hakaretlerini hak edip etmediğimin sağlamasını hem Soylu birebir vakitte Korkmaz’la ilgili yayınlanan yazılardan yapabilirler. Ancak bunu yalnızca dürüstlük terazisinde tartılmayı isteyenlerin yapacağından da zerre kuşkum yok.
Öbürleri de kendilerine şu soruların karşılığını versinler:
AÇIKLAMANIN TAMAMI
Ahmet Şık’ın açıklaması özetle şöyleki:
İsmi tenkit konulan fakat başlıkla tezat bir biçimde ortasında tenkit barındırmayan makus niyetli bir yazı T24 sitesinde yayınlandığından beri “Bir şey yazmalı mıyım?” diye düşünüyorum.
Mutlaka bir cevap vermeyi hak etmiyor.
….
Lakin T24 editörlerinden beklediğim bir özür talebinden yola çıkarak bu yazıyı kaleme alıyorum.
Ki bu kaleme kaynaklık eden yazı, bana yönelik suçlamaların merkezine oturtulan teyit alma düzeneğinin ne kadar değerli olduğu gerçeğini de bir kere daha kendini kanıtlamış oldu bu biçimdece.
İmalarla yüklü, temelsiz ithamlar içeren yazısı çöpe gideceği için müellifinin bunu niye yapmadığı gerçek değil fakat kötülük yapmayı başına koymuş biri için anlaşılır.
Fakat bir telefon araması uzağındaki muhatabına soru sormaktan kaçarak kaleme alınan tez, itham ve imalarla dolu bir yazıyı bu haliyle niye yayınlandığına dair t24 editörlerinin bir açıklama yapması, özür dilemesi gerekiyor.
…
Yazdığım yazının Süleyman Soylu’dan onaylatmak istediğimi ve hatta icazet almaya çalıştığımı söyleyenlerin tümüne vereceğim özet ve kısa karşılık ortak: Haddinizi bilin.
İktidar içi odakların güç savaşıyla ilgili siyasi bir problemde, tarafların tümüyle görüşülmeye çalışılarak elde edilmiş ayrıntıların manipüle edilmesini ortadan kaldırmak için muhatabına soru sormanın ismi ne vakittir icazet almak oldu?
Hakaret edenlerin birçoğunun okumadığı o yazıda kritik 4 soru Soylu’ya yöneltildi.
İstifasıyla ilgili olayın Pelikan Çetesinin bir komplosu olup olmadığı.
Bu komploda TRT’nin araç olarak kullanılıp kullanılmadığı.
İstifanın Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan tarafınca istenip istenmediği.
İstifayı Devlet Bahçeli’nin engelleyip engellemediği.
Soylu tıpkı gazetecilik yaptığım periyotta olduğu üzere bana karşılık vermekten kaçındı. Bunun üzerine yakınlığını bildiğim Veyis Ateş üzerinden yazının bu kısımlarını içeren kısmı Soylu’ya gönderildi. Yazılanın yanlışsız olduğu teyit edildi.
İmalarınızın ve argümanlarınızın sağlamasını yapabileceğiniz, şu yazı çıktı ortaya: https://www.birartibir.org/siyaset/673-al-takke-yok-kulah
Yazının teyit sisteminin işletilmesinde Veyis Ateş’i aracı kullanmamla ilgili öfke hayli anlaşılır. Bir tanışıklığın bu biçimde bir iş için kullanılmasının yarattığı şaşkınlıktan çok Veyis Ateş’i 10 yıldır tanıdığım ve gelmiş olduğu nokta niçiniyle üzüldüğümü belirtmiş olmam muhakkak ki daha epey öfke biriktirmiş.
Ateş’in iktidarın aparatı olan TVNet isimli kanalda yaptığı bir programa davet etmesiyle başlayan ve yüz yüze birinci ve tek görüşmemiz olan tanışıklık bu müddet zarfında toplamı 20’yi bulmayan bir telefon trafiğinden ibaret. 10 yıl evvelki tanışmamızda karşıma çıkan, iktidar medyasında çalışıyor bulunmasına karşın düzgün durmaya çalışan bir olan Veyis Ateş’in, şahsi menfaatlerini önceleyen bir konum alması niçiniyle vakit içerisinde kirlilerin safında olmayı tercih etmesidir benim için üzücü olan.
Bu tercih niçiniyledir ki bağınız sonu muhakkaktır tanışıklıktan öte gitmez ve bu sonun aşılması mümkün değildir. Tam da bu niçinle, “Veyis denen tiplerle bir ilgi ortasında olmayı, tanış olmanın bile bana yakışmayacağını düşünen” politik ve ahlaki doğruculukla hareket edenlerin kendilerine ve etrafına dönüp bakmaları da elzem.
Ve en epey keder edilenlerden biri olan ve bir müddetdir ortalıkta dolaşan “maaşa bağlanan gazeteciler” argümanlarına imalar yoluyla gönderme yapılarak anlatılmaya çalışılan Sezgin Baran Korkmaz’ın yalısına gitmem. Nasıl ve niye gittiğimi Medyascope’ta Ruşen Çakır’la yaptığımız yayında anlattım. Eleştiriyi yazanın kullanışlı hale getirmek gayesiyle yalnızca duymak istediklerini dinlediğini söylemiş olduği yayının linkini ilgilisi için şuraya bırakayım:
Yayında diyorum ki, “Bir gün beni aradı ve tanışmak istediğini söylemiş oldu. Ben de kendisini tanımak istediğimi söylemiş oldum. Zira apansızın ömrümüze giren ancak kendi ömründe birfazlaca karanlık yan barındıran bir şahsa soracaklarım var.”
Adres verdi gittim.
Verilen adreste karşıma o meşhur yalı çıktı. Kuşkulara yol açacak imalarla söylenen, “Evine gitmiş” denilerek bahsedilen bununla birlikte Korkmaz’ın ofis olarak kullandığı yalı yani. Sizin mesken söylemiş olduğiniz yalıda ben bekleme salonundan, makam odasına, sürücüsünden sekreterine kadar çalışanlarına muhatap olduğum bir ofisle karşılaştım. bir müddetdir hakkında araştırma yaptığım, bu biçimdelar ortası bozuk olsa da Bora Jet’e çöküldüğü periyotta Pelikan Çetesiyle iş tutmuş, ABD’deki bir dolandırıcılık davasında o devirde sanık olmadan ismi geçen birine soracaklarım vardı. Sordum. Yalnızca gazetecilik faaliyetiyle hudut kalan bir görüşme gerçekleşti. O kadar. Sorularımı sormamı sağlayan o görüşmeyi yüz yüze yapabildiğim ve çabucak sonrasında telefonla devam eden irtibatta de sormaya devam ettiğim içindir ki kamuoyunun Sedat Peker’in ifşalarıyla öğrendiğini 6 ay evvelinde söylemiş olduğim şu yazıyı yazabildim:
A'dan Z'ye "Sezgin Baran Korkmaz" olayı
"Geçmişi gölgeli" bir sermaye sahibinin parası ve yöntemleri mi yoksa gölgede olmadığı düşünülenin parası ve yöntemleri mi temiz?
t24.com.tr
…
Bir dedikodu kazanında kaynatıldıktan daha sonra ortaya çıkan ve berbatlığın ateşine odun taşımak gayesindeki “eleştiri” yazısını alkışlayanlar, haklı bulanlar argümanlarının, taarruzlarının kılıfı yaptığı hakaretlerini hak edip etmediğimin sağlamasını hem Soylu birebir vakitte Korkmaz’la ilgili yayınlanan yazılardan yapabilirler. Ancak bunu yalnızca dürüstlük terazisinde tartılmayı isteyenlerin yapacağından da zerre kuşkum yok.
Öbürleri de kendilerine şu soruların karşılığını versinler:
AÇIKLAMANIN TAMAMI