New York, 2019’da kaz ciğeri yasakladı. Bunu ördeklere söyle.
Fransız restoranları New York’ta hâlâ moda ama “Foie Gras: A Passion”ın ortak yazarı olan yemek tarihçisi Andrew Coe, 90’lar ve 2000’lerde kaz ciğeri City’nin benimsediği kaşenin bir kısmını kaybettiğini söyledi. diğer milletlerin mutfaklarının patlaması. Ancak, yemeğin kentte, Bay Yanay’ın onu restoran endüstrisine tanıtma çabalarından çok öncesine dayanan, köklü bir mirası olduğunu da söyledi.
Bay Coe, tarihsel kayıtların, Yahudi göçmenlerin evlerinin bodrum katlarında kaz beslediklerini ve Aşağı Doğu Yakası’nda zorla beslenmiş kaz ciğeri için bir küçük ev endüstrisinin geliştiğini gösterdiğini söyledi. Bundan önce bile, 19. yüzyılda New York’un seçkinleri, Beşinci Cadde’deki evlerinde Fransız şefler tarafından servis edilen ithal kaz ciğeri yiyordu. Bay Coe, “Günlük yemeklerinizi sunan ve tüm arkadaşlarınızı etkilemek için akşam yemeği partileri düzenleyen bir Fransız şefiniz olmasaydı, bir hiç olurdunuz,” dedi. “Fransız bir şeften başka bir şeye sahip olmayı düşünmek kesinlikle iğrençti.”
Yasak sırasında kaz ciğeri soldu. New York’a yeniden girişi tesadüfen oldu.
Şimdi 70 yaşında olan Bay Yanay, yaklaşık yirmi yıldır foie gras’ın doğru telaffuzunu bilmemesine rağmen anavatanı İsrail’de kaz ciğeri ile ilgili biraz deneyime sahipti. Hudson Valley Foie Gras’ı kurdu ve deneme yanılma yoluyla güzel, ceviz aromalı bir ördek ciğeri yapmaya başladı, ancak New York City’de onu satın almakla ilgilenecek bir şef bulamadı.
‘Hayır, hayır, hayır’ dediler” dedi. “İsrail’e geri dönüp sokakları süpürmeye falan başlamam gerektiğini düşündüm.” Son bir restoran olan Les Trois Petits Cochons’u denedi. Personel çok pahalı olduğunu söyledi, ancak tesadüfen bir müşterinin ona baktığını ve “Kaz ciğeri!” diye bağırdığını hatırladı.
O, Gaskonya’yı mutfak haritasına koyan ve magret de canard’ı veya ızgara ördek göğsünü Batı damak tadına getiren efsanevi Fransız şef André Daguin’in kızı Ariane Daguin’di. Yanay Bey’in kaz ciğeri, bağlantıları aracılığıyla yavaş yavaş şehrin restoranlarına girdi.
O ve diğer kaz ciğeri hayranları bunun kalmasını umuyor.
Bir zamanlar bir tür Alman pastası olan Baumkuchen’de kaz ciğeri köpüğü yapan Gotham şefi Ron Paprocki, “New York şehrini bir tür kaz olmadan hayal etmek zor,” dedi.
Bay Coe’ya göre kaz ciğeri canlı tutacak bir şey varsa, o da New Yorkluların statü takıntısı olacaktır.
“Zengin ve lezzetli ve zengin yemek sizi zengin hissettiriyor” dedi. “New Yorklular doğal olarak statüye takıntılı. Kaz ciğeri sipariş ederseniz, mezeniz size fazladan 30 dolara mal olacak, değil mi? Bunu gözünüzü kırpmadan yapabiliyorsanız, bu sizin durumunuzun bir sonraki kişiden daha iyi olduğunu gösterir.”
Fransız restoranları New York’ta hâlâ moda ama “Foie Gras: A Passion”ın ortak yazarı olan yemek tarihçisi Andrew Coe, 90’lar ve 2000’lerde kaz ciğeri City’nin benimsediği kaşenin bir kısmını kaybettiğini söyledi. diğer milletlerin mutfaklarının patlaması. Ancak, yemeğin kentte, Bay Yanay’ın onu restoran endüstrisine tanıtma çabalarından çok öncesine dayanan, köklü bir mirası olduğunu da söyledi.
Bay Coe, tarihsel kayıtların, Yahudi göçmenlerin evlerinin bodrum katlarında kaz beslediklerini ve Aşağı Doğu Yakası’nda zorla beslenmiş kaz ciğeri için bir küçük ev endüstrisinin geliştiğini gösterdiğini söyledi. Bundan önce bile, 19. yüzyılda New York’un seçkinleri, Beşinci Cadde’deki evlerinde Fransız şefler tarafından servis edilen ithal kaz ciğeri yiyordu. Bay Coe, “Günlük yemeklerinizi sunan ve tüm arkadaşlarınızı etkilemek için akşam yemeği partileri düzenleyen bir Fransız şefiniz olmasaydı, bir hiç olurdunuz,” dedi. “Fransız bir şeften başka bir şeye sahip olmayı düşünmek kesinlikle iğrençti.”
Yasak sırasında kaz ciğeri soldu. New York’a yeniden girişi tesadüfen oldu.
Şimdi 70 yaşında olan Bay Yanay, yaklaşık yirmi yıldır foie gras’ın doğru telaffuzunu bilmemesine rağmen anavatanı İsrail’de kaz ciğeri ile ilgili biraz deneyime sahipti. Hudson Valley Foie Gras’ı kurdu ve deneme yanılma yoluyla güzel, ceviz aromalı bir ördek ciğeri yapmaya başladı, ancak New York City’de onu satın almakla ilgilenecek bir şef bulamadı.
‘Hayır, hayır, hayır’ dediler” dedi. “İsrail’e geri dönüp sokakları süpürmeye falan başlamam gerektiğini düşündüm.” Son bir restoran olan Les Trois Petits Cochons’u denedi. Personel çok pahalı olduğunu söyledi, ancak tesadüfen bir müşterinin ona baktığını ve “Kaz ciğeri!” diye bağırdığını hatırladı.
O, Gaskonya’yı mutfak haritasına koyan ve magret de canard’ı veya ızgara ördek göğsünü Batı damak tadına getiren efsanevi Fransız şef André Daguin’in kızı Ariane Daguin’di. Yanay Bey’in kaz ciğeri, bağlantıları aracılığıyla yavaş yavaş şehrin restoranlarına girdi.
O ve diğer kaz ciğeri hayranları bunun kalmasını umuyor.
Bir zamanlar bir tür Alman pastası olan Baumkuchen’de kaz ciğeri köpüğü yapan Gotham şefi Ron Paprocki, “New York şehrini bir tür kaz olmadan hayal etmek zor,” dedi.
Bay Coe’ya göre kaz ciğeri canlı tutacak bir şey varsa, o da New Yorkluların statü takıntısı olacaktır.
“Zengin ve lezzetli ve zengin yemek sizi zengin hissettiriyor” dedi. “New Yorklular doğal olarak statüye takıntılı. Kaz ciğeri sipariş ederseniz, mezeniz size fazladan 30 dolara mal olacak, değil mi? Bunu gözünüzü kırpmadan yapabiliyorsanız, bu sizin durumunuzun bir sonraki kişiden daha iyi olduğunu gösterir.”