Ayrıca satır aralarını okuyun ve içindeki insanlarla konuşun.
Times Insider, kim olduğumuzu ve ne yaptığımızı açıklıyor ve gazeteciliğimizin nasıl doğduğuna dair perde arkası bilgiler sunuyor.
Noel günü soğukta dışarıda durmanın değeri nedir? Bu soru, ailemle Manhattan’daki Lafayette Grand Cafe and Bakery’de brunch yaparken restoran penceresinin dışında bir çizgi oluştuğunu fark ettiğimde ortaya çıktı.
New York’ta tatil soğuktu ve tahmini en yüksek sıcaklık 27 dereceydi, ancak yine de insan kuyruğu büyümeye devam etti. Garson, kuyruğun restoranın en büyük cazibesi için olduğunu bildirdi: sosyal medyada gördüğümü fark ettiğim spiral şekilli, krema dolgulu, yuvarlak bir kruvasan olan Suprême. Ve hayır, masa için sipariş veremedik. Bir tane isteseydik, sıraya girmemiz gerekirdi. Reddettik ama aklıma Brooklyn Heights’taki L’Apartment 4F Bakery’nin dışındaki gibi son zamanlarda gördüğüm birkaç satır daha geldi.
Uzun Covid-19 testi kuyrukları ve uzun aşı alaylarının aksine, bu fırınlarda heyecan ve heyecanla ödüllerini bekleyen insanlarla doluydu. Birkaç gün sonra editörüme teklifte bulundum: New York’taki insanlar şu anda ne için sıraya giriyor? Bu soruyu bu hafta yayınlanan bir Metro makalesinde cevaplamaya çalıştım.
Yerinde raporlama başlamadan önce, arkadaşlarımın ve meslektaşlarımın katkılarından oluşan bir tablo oluşturdum. Çeşitli hatları, şehirdeki konumlarını ve hat karşılaşmaları için haftanın en iyi günlerini ve günün saatlerini açıklar. Metro editörleri ve ben yalnızca en yeni satırlara odaklanmaya karar verdik (bu, Joe’s Pizza veya Prince Street Pizza gibi New York favorilerindekileri atlamak anlamına geliyordu) ve onu beş yere kadar daralttı. Fotoğrafçı Yuvraj Khanna tüm gezilerimde bana eşlik etti.
Umutlu “Merily We Roll Along” katılımcılarının müzikal için olası son dakika biletlerini almak için bekledikleri New York Tiyatro Atölyesi’nden önceki bir Çarşamba günü ön sıradaki yerimize oturduk. Hattın ucundaki birkaç kişiye bir tane alma şanslarının ne olduğunu düşündüklerini sordum ve üçü hep bir ağızdan sıfır dedi. Ama insanlar hala benimle konuşmayı seviyorlardı, belki de bu onlara yapacak bir şey verdiği içindi. Bir kişi tığ örüyordu, biri dizüstü bilgisayarda çalışıyordu ve birkaç kişi kulaklık takıyordu. Diğerleri sadece orada durmayı seçti.
Sıradaki bazı kişiler müzikali görmeden evlerine gitmeyi beklerken, Cuma günü Lafayette Grand Cafe and Bakery’de sıra farklıydı; herkes mutlu ayrıldı. Bir Suprême için sıraya giren herkes bir tane alabilir ve isterlerse doğrudan Instagram’da yayınlayabilir.
Cumartesi günü sabah 6:30’da alarmım çaldığında Brooklyn Heights’ta bir fırının önünde durmak içimden gelmedi. Hava kasvetli ve gök gürültülü sağanak yağışlı soğuktu. Ancak oraya vardığımda, unlu mamullerin gözleri kızarmış ve kıvrılmış hayranları arkadaş canlısı ve eğlenceliydi. Bir adam şort giydi ve sabah koşusunu yeni bitirdiğini ve Minneapolis’ten Brooklyn’i ziyaret ettiğini söyledi.
Fırından beş blok ötede yaşadığını söyleyen başka bir adam, ailesi için kruvasan almanın cumartesi rutininin bir parçası haline geldiğini paylaştı; Karısı çikolatayı, oğlu bademi, kızı doğayı sever. “Ama bedeli ekmek” dedi. “Toplar muhteşem.”
Pazar günü, Yukarı Batı Yakası’ndaki bir yumurta hattı, satıcıyı sıcak bir şekilde karşılayan yerel halkla doluydu. Bazıları, satıcının doldurması için boş yumurta kartonlarıyla gelmişti. Repliklerden nefret eden TikTok komedyeni Benton McClintock’un onunla yaptığım röportajda söylediklerini düşünüyordum. Teorisi, bazı kuyrukların sonsuz bir döngü oluşturmasıydı. Sırada bekleyerek insanların “bu şirketlerle bir ilişki geliştirmediğini” söyledi. Daha uzun çizgiler oluşturmak ve bu tür garip döngüyü devam ettirmek için onlar için daha fazla yumruk yaratıyorsunuz.
Ama benim için satırlar sadece hamur işleri veya brunch ile ilgili değildi. Kuyruk, acele etmek yerine duraklamamızı ve yanlarından geçmek yerine kaldırımdaki insanlarla sohbet etmemizi sağlayan yerleşik bir iyimserlik sağlar. Bunlar, şehirdeki normdan radikal kopuşlardır. Sırada beklemeyi kişisel olarak sevmesem de sıraya girenlerin sabrına ve sakinliğine hayran kaldım.
Bekleyen neredeyse herkes en iyisini umuyordu. Ve söylendiği gibi, bekleyenlerin başına iyi şeyler gelebilir.
Times Insider, kim olduğumuzu ve ne yaptığımızı açıklıyor ve gazeteciliğimizin nasıl doğduğuna dair perde arkası bilgiler sunuyor.
Noel günü soğukta dışarıda durmanın değeri nedir? Bu soru, ailemle Manhattan’daki Lafayette Grand Cafe and Bakery’de brunch yaparken restoran penceresinin dışında bir çizgi oluştuğunu fark ettiğimde ortaya çıktı.
New York’ta tatil soğuktu ve tahmini en yüksek sıcaklık 27 dereceydi, ancak yine de insan kuyruğu büyümeye devam etti. Garson, kuyruğun restoranın en büyük cazibesi için olduğunu bildirdi: sosyal medyada gördüğümü fark ettiğim spiral şekilli, krema dolgulu, yuvarlak bir kruvasan olan Suprême. Ve hayır, masa için sipariş veremedik. Bir tane isteseydik, sıraya girmemiz gerekirdi. Reddettik ama aklıma Brooklyn Heights’taki L’Apartment 4F Bakery’nin dışındaki gibi son zamanlarda gördüğüm birkaç satır daha geldi.
Uzun Covid-19 testi kuyrukları ve uzun aşı alaylarının aksine, bu fırınlarda heyecan ve heyecanla ödüllerini bekleyen insanlarla doluydu. Birkaç gün sonra editörüme teklifte bulundum: New York’taki insanlar şu anda ne için sıraya giriyor? Bu soruyu bu hafta yayınlanan bir Metro makalesinde cevaplamaya çalıştım.
Yerinde raporlama başlamadan önce, arkadaşlarımın ve meslektaşlarımın katkılarından oluşan bir tablo oluşturdum. Çeşitli hatları, şehirdeki konumlarını ve hat karşılaşmaları için haftanın en iyi günlerini ve günün saatlerini açıklar. Metro editörleri ve ben yalnızca en yeni satırlara odaklanmaya karar verdik (bu, Joe’s Pizza veya Prince Street Pizza gibi New York favorilerindekileri atlamak anlamına geliyordu) ve onu beş yere kadar daralttı. Fotoğrafçı Yuvraj Khanna tüm gezilerimde bana eşlik etti.
Umutlu “Merily We Roll Along” katılımcılarının müzikal için olası son dakika biletlerini almak için bekledikleri New York Tiyatro Atölyesi’nden önceki bir Çarşamba günü ön sıradaki yerimize oturduk. Hattın ucundaki birkaç kişiye bir tane alma şanslarının ne olduğunu düşündüklerini sordum ve üçü hep bir ağızdan sıfır dedi. Ama insanlar hala benimle konuşmayı seviyorlardı, belki de bu onlara yapacak bir şey verdiği içindi. Bir kişi tığ örüyordu, biri dizüstü bilgisayarda çalışıyordu ve birkaç kişi kulaklık takıyordu. Diğerleri sadece orada durmayı seçti.
Sıradaki bazı kişiler müzikali görmeden evlerine gitmeyi beklerken, Cuma günü Lafayette Grand Cafe and Bakery’de sıra farklıydı; herkes mutlu ayrıldı. Bir Suprême için sıraya giren herkes bir tane alabilir ve isterlerse doğrudan Instagram’da yayınlayabilir.
Cumartesi günü sabah 6:30’da alarmım çaldığında Brooklyn Heights’ta bir fırının önünde durmak içimden gelmedi. Hava kasvetli ve gök gürültülü sağanak yağışlı soğuktu. Ancak oraya vardığımda, unlu mamullerin gözleri kızarmış ve kıvrılmış hayranları arkadaş canlısı ve eğlenceliydi. Bir adam şort giydi ve sabah koşusunu yeni bitirdiğini ve Minneapolis’ten Brooklyn’i ziyaret ettiğini söyledi.
Fırından beş blok ötede yaşadığını söyleyen başka bir adam, ailesi için kruvasan almanın cumartesi rutininin bir parçası haline geldiğini paylaştı; Karısı çikolatayı, oğlu bademi, kızı doğayı sever. “Ama bedeli ekmek” dedi. “Toplar muhteşem.”
Pazar günü, Yukarı Batı Yakası’ndaki bir yumurta hattı, satıcıyı sıcak bir şekilde karşılayan yerel halkla doluydu. Bazıları, satıcının doldurması için boş yumurta kartonlarıyla gelmişti. Repliklerden nefret eden TikTok komedyeni Benton McClintock’un onunla yaptığım röportajda söylediklerini düşünüyordum. Teorisi, bazı kuyrukların sonsuz bir döngü oluşturmasıydı. Sırada bekleyerek insanların “bu şirketlerle bir ilişki geliştirmediğini” söyledi. Daha uzun çizgiler oluşturmak ve bu tür garip döngüyü devam ettirmek için onlar için daha fazla yumruk yaratıyorsunuz.
Ama benim için satırlar sadece hamur işleri veya brunch ile ilgili değildi. Kuyruk, acele etmek yerine duraklamamızı ve yanlarından geçmek yerine kaldırımdaki insanlarla sohbet etmemizi sağlayan yerleşik bir iyimserlik sağlar. Bunlar, şehirdeki normdan radikal kopuşlardır. Sırada beklemeyi kişisel olarak sevmesem de sıraya girenlerin sabrına ve sakinliğine hayran kaldım.
Bekleyen neredeyse herkes en iyisini umuyordu. Ve söylendiği gibi, bekleyenlerin başına iyi şeyler gelebilir.